Almanach Absolwentów Sienkiewicza

Wojak Leopold – ksiądz

Urodził się 15 kwietnia 1867 roku w Grodźcu ( ziemia kaliska ), jako syn Jana i Marii Wojaków .
Jego ojciec był nauczycielem ludowym. Gdy spłonęła szkoła całą rodzinę przygarnął wtedy proboszcz katolicki – ksiądz Grochalski.
Po ukończeniu szkoły ludowej Leopold Wojak rozpoczął naukę w gimnazjum klasycznym w Kaliszu. Będąc w klasie starszej utrzymywał się z udzielania korepetycji. W tym okresie mieszkał nieopodal domu Adama Asnyka, którego czasem spotykał. Po otrzymaniu matury powrócił do Grodźca, odwiedził księdza Grochalskiego, który polecił mu studia teologiczne. Jedynym w tym czasie Wydziałem Teologii Ewangelickiej w Cesarstwie Rosyjskim był Wydział w Estonii – w Dorpacie. Studiował w latach 1887 – 1891. Trakcie studiów należał do Koła studentów Polskich „ Polonia ”. Uniwersytet skończył z wyróżnieniem.
Po studiach został skierowany do Warszawy i 25 października 1891 roku na wikariusza. W tym czasie zawarł związek małżeński z Pauliną Tejchman, córka księdza w Turku. W roku 1893 objął administrację parafii w Sompolnie na Kujawach.
W roku 1899 wybrano go na proboszcza w Brzezinach koło Łodzi. Była to rozległa parafia obejmująca wiele wsi, w których znajdowały się tzw. Kantoraty. Jako duszpasterz brzeziński przyjaźnił się ze swoimi kolegami z uniwersytetu ks. Gundlachem i ks. Hadrianem z Łodzi. Jego hobby w tym czasie była fotografia.
W roku 1905 władze rządowe zgodziły się na utworzenie w Częstochowie parafii ewangelickiej. Stało się to faktem w dniu 22.06.1905 r. Administratorem był w tym czasie ks. Jan Buse z Piotrkowa Trybunalskiego. W roku 1909 ukonstytuował się komitet budowy kościoła. W dwa lata później sprzedano plac przy ul. Ogrodowej, gdzie znajdował się dotychczasowy dom modlitwy i zakupiono plac przy ul. Centralnej (obecnie ul. Śląska). W roku następnym dnia 06.06.1912, dokonano poświęcenia kamienia węgielnego pod obecny kościół ewangelicki w Częstochowie. W tym samym roku w dniu 23 lipca wybrany został pierwszy proboszcz parafii częstochowskiej - ks. Leopold Wojak. Parafia liczyła wówczas 1850 osób.
Po objęciu parafii wkrótce ukończono budowę kościoła. W tym czasie plebani jeszcze nie było, rodzina Wojaków mieszkała w wynajętym mieszkaniu. Z Częstochowy ks. Leopold wojak administrował filialne parafie w Radomsku, Dziepółci, Zawierciu, Natalinie, Czarnym Lesie także w Wieluniu.
Co roku w parafii organizował trzydniowe ewangelizacje. Jako mówcy przybywali wówczas między innymi : ks. sen. Kulisz z Cieszyna, ks. prof. Szeruda z Warszawy, ks. prof. Michejda z Krakowa, ks. Wendt i inni pastorowie z sąsiednich zaborów. W latach 20 – tych powstało Towarzystwo Polskiej młodzieży Ewangelickiej. Jego założycielem był dr Alfred Franke- chirurg, który zginął w 1940 roku w Starobielsku.
Tym czasie nauczał Religi wyznania ewangelickiego W Gimnazjum im. H. Sienkiewicza , w której pracował od 1 września 1915 roku. Nauczał także języka niemieckiego. Był nauczycielem kontraktowym. W sumie miał 11 godzin tygodniowo. W gimnazjum tym pracował aż do wybuchu II wojny światowej.
Podczas jego sprawowania funkcji proboszcza na terenie parafii powstała szkółka niedzielna, a nauka religii odbywała się w szkołach, powstał komitet pań opiekunek, przytułek dla starców, chór kościelny i związek młodzieży ewangelickiej. W dniu 25.01.1931 r. poświęcona została plebania z kaplicą na parterze. Po Powstaniu Warszawskim na plebani częstochowskiej przebywało wielu przedwojennych duchownych oraz świeckich działaczy ewangelickich. Tutaj ukonstytuowały się pierwsze powojenne tymczasowe władze Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce.
Od roku 1924 kierował także parafiami w Myszkowie, Ogrodzieńcu, Zawierciu i Porębie.
W Wielkanoc 1929 roku zmarła jego Zona. Tę śmierć przeżył bardzo ciężko.
W czasie wojny w pierwszych tygodniach okupacji władze Gestapo zabroniły mu wygłaszać homilii, potem nastąpił podział parafii na część niemiecka i polską.
Po wkroczeniu wojsk radzieckich plebania stała się miejscem stacjonowania rosyjskich oficerów.
Po wojnie 9 marca 1945 roku otrzymał ponowny nadzór nad wiernymi w Zawierciu.
W roku 1951 ksiądz Leopold wojak obchodził jubileusz 60 – lecia i wtedy przeszedł na emeryturę. Dziesięć lat później obchodził jeszcze 70 – lecie ordynacji, ale już wtedy był słaby, schorowany i w dodatku stracił wzrok.

Biogram napisany w oparciu artukuł syna T.W ( Zwiastyn 1992, Nr 17 ( 01.09 )

[Komentarze (1)]