Almanach Absolwentów Sienkiewicza

Historia gimnazjum i liceum daytuje sie od 1915 roku kiedy to ( dokładnie 21 czerwca ) Zarząd Towarzystwa Opieki Szkolnej Ziemi Piotrkowskiej, któremu oświata częstochowska podlegała zlożył memoriał Radzie Miasta Czestochowy uchwalił przyznanie powstającemu gimnazjum rocznego subsydium w wysokosci
6 000 tysiecy rubli a od września 1915 roku szkoła rozpoczęła działalność.
Nie można jednak pominąć wczesnieszego rozwoju oswiaty tym bardzie, że od 1919 roku gimnazjum znalazlo siedzibę w budynku poklasztornym przy alej NMP 56 gdzie od 1862 roku istniała szkoła, której tradycje patriotyczne były kontynuowane po odzyskaniu niepodleglości w 1918 roku.
Tak więc pierwszym kirownikiem w/w szkoły noszacej nazwę Czestochowskie Męskie mieszane Progimnazjum Klasyczne był Adam Bar.
Według danych z 1865 roku pobierało tu naukę 226 uczniów edukowanych przez 9 wykladowców. Wiekszość dzieci to synowie mieszczan ( 156 ), urzedników ( 45 ) i dziedziców ( 17 ). Następnie progimnazjum zostaje przekształcone w gimnazjum - piecioklasowe, a od 1887 roku pełne - osmioklasowe. W tym czasie specjalnym zarządzeniem władz rosyjskich zabroniono mlodziezy posługiwac sie językiem polskim ; wykładano po rosyjsku a nadzór pełnił kurator warszawskiego Okręgu Szkolnego. Nauczyciele szkoły stanowili Radę Pedagogiczna, powstały kokisje przedmiotowe i komitet godpodarczy.
W latach 1884 - 1886 do szkoły uczęszczał m.on. Romuald Mielczarski ( 1871 - 1926 ), dzialacz ruchu spółdzielczego, prezes Związku Spółdzielni Spożywców. W 20 rocznice jego śmierci ufundowana została tablica pamiątkowa i wmurowana przy wejściu do szkoły.
Drugą znaną postacią byl wybitny historyk, polityk, legionista - prof. dr Władysław Tokarz ( 1873 - 1937 ) , badacz historii wojskowości końca XVIII i XIX wieku. Najpierw jako uczeń prowadził nielegalnie zajęcia z literatury polskiej w ramach tajnego kółka samoksztalceniowego ( zalożył je Antoni Sucheni wykładający tez nielegalnie historie Polski ); w latach 1912 - 1914 byl prezesem koła II Krakowskiej Druzyny Strzeleckiej, inicjatorem powstania Centralnego Archiwum Wojskowego, profesorem Uniwersytetu Jagielońskiego i Warszawskiego.
Wśród znanych absolwentów i ludzi związanych ze szkołą w tym okresie wymienia sie Karola Różkowskiego ( Rozenfelda )- lekarza, jednego z najblizszych współpracowników dr Władysława Biegańskiego, organizatora w Częstochowie jednej z lepszych poradni przeciwgruźliczych w Polsce lat 20 - tych ; Jana Pruffera - znanego entomologa, wykładowcę zoologi na Uniwersytecie im. St. Batorego w Wilnie ( w 1945 r. jako repatriant organizował wydział Matematyczno - Przyrodniczy Uniwersytetu im. M. Kopernika w Toruniu ) ; gen. St. Burhard - Bukacki - czlonek " SokoLa " Związku Strzeleckiego i Polskich Druzyn Strzeleckich, legionistę, szefa sztabu przy rzadzie lubelskim 1918 r. , wiceministra spraw wojskowych w sierpniu 1926 roku ; gen. Janusza Gluchowskiego, komendanta Zwiazku strzeleckiego na belgię, od 1935 roku wiceministra spraw wojskowych ; Kazimierza Buslera - majora, adiutanta przybocznego marszałka
Piułsudskiego od 1926 r. kierownika referatu personalnego GISZ a następnie z-cę d-cy 5 pułku ( zm. w niewoli niemieckiej ); Gen. Mariana Januszajtisa - współorganizatora Polskiego Zwiazku Wojskowego, komendanta naczelnego " Armii Polskiej " i Druzyn Strzeleckich w latach 1912 - 1914,współorganizatora pierwszego prawicowego zamachu przeciwko J. Piułsudskiemu i rzadowi J. Moraczewskiego; gen. G. Orlicz - Dreszer m. in. aktywnego działacza " Zetu ", przewodniczącego delegacji w Sulejówku ) uczestnika marszu na Warszawę w 1926 r. ; Juliana Dreszera - znanego adokata warszawskiego, członka zarządu Ligii Morskiej i Kolonialnej; Józefa Dziubę - od 1905 r. czlonka częstochowskiej grupy " Promienistych ", przewodniczacego Rady Robotniczej na Rakowie w 1919 r. i wiceprezydenta miasta z ramienia PPS ; Tadeusza "Wieniawę " - mDługoszewskiego - organizatora grupy " Promienistych " i komuny " Mireckiego " , od 1908 r. w PPS - Frakcji bral udział w przygotowaniu zamachów na życie Uthoffa i Skalłona. aresztowany i skazany na zesłanie do Irkucka, wrócił w 1922 r. ; pisarz , poeta, publicysta. zginął w Oświęcimiu w 1942 r.
W tych pierwszych latach istnienia szkoły pracowało w niej wielu ludzi przekazujących uczacej sie tu mlodziezy ducha polskości. Wyminić więc należy : ks. Edwarda Pawłowskiego, Antoniego Janczaka, ks. Franciszka Juttnera. działalnośc ta zaowocowała postawą mlodzieży naszego gimnazjum w 1905 r. Wydarzenia strajkowe były tylko częścią tego , co dzialo sie na terenie całego Królestwa Polskiego. Mlodziez zamanifestowała swój patriotyzm i chęć walki o polską szkołę biorąc udział w pochodzie ( luty 1905 r. ) po wcześniejszym przerwaniu zajęć szkolnych. Rosyjskie źródła archiwalne nie posiadają kart relacjonujących przebieg wydarzeń. Dal uczczenia 25 rocznicy strajku, w trakcie Jubileuszowego Zjazdu Wychowanków Szkół Polskich z lat 1906 - 1914 , w 1930 roku uczestnicy ufundowali tablicę pamiątkową, która znajduje się na ścianie budynku przy wejściu do szkoły. Co prawda strajk szkolny nie doprowadził do spolonizowania szkolnictwa w Królestwie, zmusił jednak rząd rosyjski do zwrócenia uwagi na problemy oświaty w tej części zabory rosyjskiego.
W latach 1908 - 1914 nastąpił dalszy rozwój szkolnictwa w Częstochowie przerwany wybuchem I wojny światowej. 3 sierpnia 1914 roku Częstochowa została zajęta przez wojska niemieckie. Część obiektu szkolnego przeznaczono na kasyno dla wojska niemieckiego.
6 sierpnia 1915 roku odbyło się pierwsze posiedzenie Zarządu Towarzystwa Opieki Szkolnej pod przewodnictwem dr Władysława Biegańskkiego. Postanowiono utworzyć 8 - klasowe Gimnazjum Męskie - filologiczne z oddziałami realnymi. Przyjęto majątek po byłym rządowym gimnazjum rosyjskim. Dyrektorem został inż. Wacław Cyprian Płodowski.
Szkoła od poczatku miała znakomitych wykładowców. Kadrę nauczycielską stanowili : ks. kanonik Michał Ciesielski, pastor Stefan Wojak, Władysław Biegański, Ludwik Pomian - Biesiekierski, Wacław Fiedler, Bolesław Kołakowski, Jan kosieradzki, Janina Karpińska, Julian Lewandowski, ks. Bonawentura Metler, Edward Mąkosza, Ludwik Miężnicki, Leon Mońkowski, Stanisław Nowak, Halina Biegańska - Płodowska, Wacław Płodowski, Jan Pruffer, Jan Ryślik, Władysław Dudlicki, Irena Smolarkiewiczówna, Władysław Tatarkiewicz, Józef Wahrmund, Edmund Sojecki, Marian Wigurski, Katarzyna Wrede, Wojciech Zaremba, Marian Zarębski, Eugeniusz Zagrodzki, Jan Kozicki ( matematyk, autor podręcznika i zbioru zadań ).
Pierwszy rok szkolny został zakończony rozdaniem 11 świadectw dojrzałości oddziału filologicznego i 4 oddziału realnego. 29 maja 1916 r. szczęśliwymi maturzystami byli: Ludomir Gembarzewski, Alfred Hertz, Zygmunt Janikowski, Kazimierz Kieszczyński, Wacław Lubczyński, Markus Lerner, Miezysław Pruffer, Tadeusz Sebowicz,Władysław Szczepański, Ludwik Zauner i Wilhelm Zybler z oddziału filologicznego, natomiast: Stefan Mastalerz, Leopold Marguliens, Julian Rozencwajg i Wacław Witaszewski - z oddziału realnego.
Szkoła, cieszac się poparciem ówczesnych centralnych władz oświatowych, w stosunkowo krótkim czasie została wyposarzona w sprzęt: pomoce naukowe, laboratoria i sale specjalistyczne do fizyki, chemii, rysunków i modelarstwa. Niektóre z nowoczesnych pomocy sprowadzono z Cambrige w Anglii.
Dla obeznego IV LO im. Henryka Sienkiewicza data szczególnie ważna był dzień 22 listopada 1916 roku. W tym dniu, zgodnie z życzeniem Rady Miejskiej, Rada Opiekuńcza szkoły postanowiła nadać gimnazjum imię Henryka Sienkiewicza. Pełna nazwa brzmiała: Towarzystwo Opieki Szkolnej- Gimnazjum Miejskie im. Henryka Sienkiewicza. Sztandar szkoła otrzymała już wcześniej- 3 maja 1916r. W tym samym czasie zorganizowana zoatała "Samopomoc Szkolna" majaca na celu niesienie pomocy biednym kolegom. Dochody przynosza dobrowolne składki i sklepik szkolny( W 1933r. przekształcony w "Spółdzielnię Uczniowska" , która wydawała własna gazetkę pt."Nasz Świat"). Powstaje również drużyna harcerska im. Waleriana Łukasińskiego. Jej pierwszym komendantem był druh Bolesław Krajewski, następnym zaś- Hieronim Sikorski. Od 1916 roku istnieje też szkolna orkiestra dęta i smyczkowa oraz chór szkolny prowadzony przez prof. E. Makoszę. Pierwszy udany występ rozpoczał cykl publicznych koncertów cieszacych się powodzeniem u mieszkańców Częstochowy. W 1938r. orkiestra uzyskała I miejsce w konkursie organizowanym w Krakowie. Na zaproszenie prof. E. Makoszy przybył do Częstochowy Jan Kiepura ze wspaniałym koncertem.
W roku szkolnym 1917/1918 szkoła liczyła 585 uczniów. 8 sierpnia 1918r. Rada Opiekuńcza Gimnazjum Miejskiego w Częstochowie przekazuje je na własność państwu poskiemu. . Tak więc nasze gimnazjum znalazło wsię w gronie najwcześniej upaństwowionych szkół w Królestwie Polskim. Otrzymało nazwę: Królewsko- Polskie Gimnazjum im. H. Sienkiewicza, a po kilku miesiącach miesiącach w listopadzie 1918 roku, (po rozwiązaniu Rady Regencyjnej) : I Gimnazjum Państwowe im. H. Sienkiewicza w Częstochowie.
Listopad 1918 roku zapisał w historii szkoły także tragiczne karty. Uczniowie klas starszych brali udział w rozbrajaniu Niemców. W tych dniach padł od kuli, na placu przed ratuszem, uczeń klasy IV- Włodzimierz Zagórski (pośmiertnie odznaczony Krzyżem Virtuti Militaria V kl.; który w 1936 roku przekazano na ręce matki).
W goracych latach 1918-21 młodzież gimnazjum uczestniczyła w różnych wydarzeniach politycznych. W 1920 roku w czasie wojny polsko-radzieckiej główny budynek szkoły zajęło wojsko polskie. Znajdował się tutaj szpital Czerwonego Krzyża, natomiast natomiast III Powstaniu Ślaskim w rok później – szpital powstańczy. W wojnie zginęli uczniowie i maturzyści: Zygmunt Romański, Antoni Chodyński, Marian Krauze, Antoni Grzegorzewski, Jan Kałuża, Zygmunt Szyller, Remigiusz Niekrasz, Tadeusz Weese, Jan Masztalerz, Bolesław Binder, ranny pod Warszawa został Teodor Błasikiewicz. W powstaniu 1921 r. zginęli: Kazimierz Gomoliszewski i Stefan Niekrasz. Ku czci poległych uczniów młodzież gimnazjum ufundowała tablicę pamiatkowa, przed która odbywały się szkolne uroczystości. W czasie II wojny światowej została ona zniszczona przez hitlerowców.
Kiedy szkołę ponownie przeniesiono do obecnego gmachu, co nastapiło 28 listopada 1919r., Komitet Rodzicielski (powstał jako jeden z pierwszych w kraju) przystąpił do rozbudowy budynku powiększając go o osiem sal. Przebudowano również parter gdzie urzadzono stolarnię a kierownikiem tych pracowni został prezes Stowarzyszenia Rzemieślników Rzemieślników Częstochowie – Stefan Jarzębski. Prace wykonane pod jego kierunkiem zdobyły srebrny medal na Poznańskiej Wystawie Krajowej w 1929r.
W następnych latach przystapiono do realizacji Osiedla Szkolnego w Kamienicy Polskiej przeznaczonego na dwutygodniowe turnusy wypoczynkowe dla młodzieży( budowę zakończono w 1934r.), zbudowano salę gimnastyczna i mieszkanie dla dyrektora. Duża popularnościa cieszyły się w okresie międzywojennym kółka: kulturalne, dramatyczne, lotnicze, robót ręcznych, kultury klasycznej i krajoznawcze. Przy szkole istniały również: ogród zoologiczny z duża ilościa różnorakich zwierzat ( m.in. saren, wilków, jeleni i rysi) oraz ptaków, ogród botaniczny, owocowo-warzywny, szklarnie i część rekreacyjna, obserwatorium astronomiczne( współpracujące z Miejskim Obserwatorium), stacja meteorologiczna. W latach 1920-21 ukazywało się czasopismo ( dwutygodnik) „ Siódmak” Siódma nakładzie 500 egzemplarzy; jego pierwszym redaktorem naczelnym był Jerzy Nowiński. Od 1926r. pojawia się nowe pismo pt. „Świat Szkolny”. Była to gazetka międzyszkolna wydawana pod kierunkiem dr Haliny Płodowskiej; jej współredaktorem był Władysław Żesławiski( współautor radiowej „Rodziny Matysiaków”).
W 1922r. wydano ostatnie filologiczne świadectwo dojrzałości Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza co związane było z przekształceniem szkoły w gimnazjum typowo realne; natomiast uczniowie z kierunku humanistycznego zostali przeniesieni do Gimnazjum im. R. Traugutta.
Podniosłym wydarzeniem w życiu w miasta i szkoły był udział mieszkańców Częstochowy i uczniów Gimnazjum w uroczystości przewiezienia prochów Henryka Sienkiewicza ze Szwajcarii do Polski w 1924r. Specjalnie zawiązany komitet uzyskał zgodę na zatrzymanie orszaku pogrzebowego na 2 godziny w mieście. 24 października Częstochowa oddała hołd Henrykowi Sienkiewiczowi. W uroczystym kondukcie przy dźwiękach „Roty” trumna okryta sztandarem Gimnazjum przewieziona została z dworca Alejami na Jasna Górę, na uroczyste nabożeństwo żałobne. W ogromnym szpalerze wzdłuż całej trasy szczególne miejsce zajmowała młodzież naszego gimnazjum. W tym dniu odbyła się również w murach szkoły uroczysta akademia.
Inne ważniejsze daty z życia szkoły to: 14 październik 1923 rok- odsłonięcie tablicy pamiątkowej z napisem: „Pamięci Komisji Edukacji Narodowej- nauczyciele i młodzież 1773- 1923” (w 150 rocznicę powstania KEN); 31 V 1925 r.- Zjazd Wychowanków byłego gimnazjum rosyjskiego oraz 3 III 1930 r. międzyszkolne obchody 25 rocznicy strajku szkolnego w 1905 roku.
W wyniku reformy szkolnictwa, w oparciu o ustawę z 11 III 1932 r., zmieniony został ustrój szkolny. Na miejsce ośmioklasowego gimnazjum powstało gimnazjum czteroletnie oraz dwuletnie liceum. Szkoła posiadała teraz kierunki: matematyczno- fizyczny i przyrodniczy. Biblioteka szkolna w latach 30-tych obejmowała ok. 8 tys. Tomów, a kierowali nią kolejno: Bolesław Jakubowski, Władysław Głuchowski i Stanisław Pazurkiewicz.
Do II wojny światowej uczęszczało do szkoły 2560 uczniów. Świadectwa dojrzałości otrzymało 607. Funkcję nauczycieli pełniło 126 osób. Szkoła była bezpłatna, wpisowe wynosiło 10 zł a opłaty na Komitet Rodzicielski były dobrowolne.
W 1939 roku umiera dyrektor W. Płodowski. To jemu m.in. szkoła zawdzięczała tak wiele. Inż. W. Płodowski miał również duże zrozumienie dla wykształcenia humanistycznego i estetycznego. Dbał o czystość, porządek i rygor w szkole. Słynęła ona także z tego, że była „ wylęgarnią dyrektorów”- władze oświatowe powołały z grona nauczycieli 17 osób na kierownicze stanowiska do innych szkół. W tym okresie nasze gimnazjum cieszyło się sławą najlepszego w Polsce obok szkoły tego typu w Warszawie noszącej im. Stefana Batorego.
Ten okres rozwoju szkoły został brutalnie przerwany wybuchem II wojny światowej. Budynek zajęli Niemcy organizując w nim kursy lotnicze. Wyposażenie szkoły zostało w większości zniszczone, zasoby ogrodu zoologicznego rozkradzione przez hitlerowców. Okres okupacji to specjalna karta w historii szkoły. Profesorowie wspólnie z rodzicami uczniów zdołali wytworzyć właściwą atmosferę do zorganizowania tajemniczego szkolnictwa na terenie miasta i okolicy. Dzięki pracy podjętej w tych ciężkich warunkach przez pedagogów, wielu uczniów mogło zaraz po wojnie wstąpić na wyższe uczelnie. Świadectw dojrzałości wydano ponad 200. Tajne nauczanie to zasługa w dużym stopniu kolejnego dyrektora szkoły- Kazimierza Saboka. Z narażeniem życia udaje mu się ukryć część pomocy naukowych, sprzętu szkolnego, dokumentów i bibliotekę.Natomiast sztandar szkoły przechowywał ogrodnik p. Płachecki.
Spośród nauczycieli organizujących nielegalną oświatę należy wymienić m.in. Józefa Steczko, Józefa Wójcickiego, Stanisława Wieruszewskiego, Zygmunta Przesłańskiego, Helenę Karwanową, Szczesława Markowskiego, Tadeusza Pacułę, Jana Waleckiego, ks. Teodora Popczyka, Mariana Rzeszewskiego. Przewodniczącym komisji egzaminacyjnej był dyr. Sabok. Na tajnych kompletach w Częstochowie pracowała Martyna Głodkowska- do dziś czynny zawodowo pracownik administracji naszej szkoły.
Wychowankowie szkoły toczyli walkę z nieprzyjacielem w polskich siłach zbrojnych, tajnych organizacjach wojskowych i oddziałach leśnych. Już 4 września 1939r. zostali zatrzymani przez Niemców jako zakładnicy: Franciszek Kostecki(przyrodnik) i Julian Lewandowski- nauczyciel gimnastyki; w Parzymiechach rozstrzelano ks. Metlera- astronoma i podróżnika. Znanych jest kilkadziesiąt nauczycieli i uczniów poległych i zamęczonych Niemców i Rosjan. Oto kilka z nich: Leszek Wysocki- działacz szarych szeregów, organizator „ kuźnicy” w Warszawie, aresztowany w 1943r., wywieziony do Oświęcimia a następnie zamordowany w Oranienburgu ; Jerzy Kurpiński- kpt. „ponury”, po kampanii wrześniowej wzięty do niewoli, członek AK, d- ca oddziału leśnego w Złotolasach, po wojnie aresztowany przez organy bezpieczeństwa, zamordowany na Mokotowie w 1955r.; Aleksander Szczepański- ppor. „kier”, inspektor ds. zrzutów Inspektoratu Częstochowskiego AK, członek organizacji „ Nie”, aresztowany w 1945r., zastrzelony w czasie przesłuchania w budynku Miejskiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego.
Od 21 stycznia do 16 października 1945 r. młodzież korzystała z gościny Liceum im. J. Słowackiego, ponieważ budynek szkoły zajęli żołnierze radzieccy.
20 i 21 października 1945 r. odbył się pierwszy powojenny zjazd wychowanków szkoły, na który przybyło ponad 200 osób. Los wielu uczniów i nauczycieli nie był wtedy jeszcze znany. Dopiero później okaże się, że wielu wychowanków i nauczycieli walczyło i zginęło pod Monte Cassino, w Katyniu, w bitwie o Anglię i na froncie wschodnim, w obozach i oddziałach partyzanckich.
Z początkiem roku szkolnego 1948/49 nastąpiła zmiana nazwy szkoły na „Państwową Szkołę Ogólnokształcącą Stopnia Podstawowego i Licealnego im. H. Sienkiewicza”; został przyjęty status szkoły jedenastoletniej. Funkcję dyrektora szkoły w latach 1939-1959 pełnił Kazimierz Sabok. W murach naszej szkoły 1 lutego 1951 r. uruchomiono jednoroczny kurs pedagogiczny. Z roku na rok liceum staje się znaczącym zakładem naukowym w mieście i w kraju. Uczniowie szkoły zdobywają laury naukowe w imprezach krajowych. W roku 1957 budynek szkoły ulega przebudowie i modernizacji, założono m.in. centralne ogrzewanie.
Kolejny rok szkolny 1958/59 zaczął się drugim powojennym zjazdem wychowanków (27-28 IX) z lat 1915-1939. Jego uczestnicy ufundowali tablicę pamiątkową następującej treści: „W hołdzie nauczycielom i wychowankom I Gimnazjum Państwowego im. H. Sienkiewicza, straconym i poległym za Ojczyznę w latach 1915-1945. Zjazd wychowanków wrzesień 1958”. Tablicę odsłaniał prof. Jan Kozicki (znajduje się ona na I piętrze budynku).
Od nowego roku szkolnego 1959/60 dyrektorem zostaje Kazimierz Polus, a jednym z zastępców – Stanisław Wieruszewski. Szkoła przyjmuje nazwę: 11 letnia Szkoła Państwowa i Liceum Ogólnokształcące im. H. Sienkiewicza. Istniało wtedy 21 oddziałów (9 podstawowych i 12 licealnych), w których uczyło się 797 uczniów. Klasy podstawowe II i V były koedukacyjne. W szkole pracowało 32 nauczycieli, bibliotekarz, osoba prowadząca świetlicę oraz personel administracyjny. W 1960 r. przy bibliotece zorganizowano czytelnię dla uczniów. Tego roku Dzień Nauczyciela obchodzono wspólnie z I LO im. J. Słowackiego.
W latach 1958/59 i 59/60, pod kierunkiem prof. S. Wieruszewskiego prowadzony był eksperyment z matematyki, którego punkt wyjścia stanowiła praca profesora pt. „Próby kształtowania pracy samodzielnej ucznia na lekcjach matematyki pod kierunkiem nauczyciela”. Mieliśmy też sukcesy w olimpiadach przedmiotowych: w 1960 r. do etapu okręgowego zawodów matematycznych we Wrocławiu zakwalifikowali się: Łukasz Banasiak i Andrzej Kluczny (wyróżnieni również w zawodach fizycznych); Tadeusz Burkhard, Władysław Magiera i Ryszard Pigoń (opiekunowie: S. Wieruszewski i Z. Przesłański) brali udział w etapie centralnym Olimpiady Matematycznej w Warszawie. W 1961 r. Kazimierz Jegier i Józef Polak odnieśli sukcesy w olimpiadzie fizycznej i chemicznej, J. Sowier w chemicznej, a Jan Wieczorek w astronomicznej. Drużyna z IV LO uzyskała I miejsce w rejonowych eliminacjach IV Olimpiady Szkolnych Lig Quizowych w Częstochowie (wrzesień 1963).
Osiągnięciem sportowym było zajęcie I miejsca (1960 r.) w finałach Mistrzostw Polski Międzyszkolnych Klubów Sportowych dla drużyny z Częstochowy. Startowało w niej dwóch naszych uczniów: Andrzej Kasperkiewicz i Zdzisław Piltz. W Mistrzostwach Szachowych w Katokicach wzięli udział: M. Cieślik, Stanisław Potrawka i Ryszard Pigoń (1961 r.). Z ważniejszych wydarzeń w życiu szkoły należy odnotować: obchody 50-lecia pracy pedagogicznej dyrektora K. Saboka( 29 II 1960r. ) Uświetnione występem muzyków Filharmonii Sląskiej; następnie – spotkanie z Pawłem Jasienicą – znanym historykiem i eseistą ( 25 XI 1961r.), nadanie drużynie PCK imienia dr Heleny Wolf „Anki” (sanitariuszki PCK poległej w lasach kieleckich w czasie II wojny światowej ). W tym samym roku odbyło się w szkole spotkanie z synową Henryka Sienkiewicza – Zuzanną i jego wnukiem – Juliuszem ( 17 X 1961r. ); wspaniały był także udział młodzieży w historycznym korowodzie na Dni Oświaty i Książki; projekty kostiumów z powieści H. Sienkiewicza wykonał prof. K. Ostrowski.
Młodzież aktywnie włączyła się w prace porządkowe na terenie miasta i ówczesnego powiatu: sadziła drzewka w parku Piastów, przy ul. Jaskrowskiej, Złotej, na Wyczerpach, w Juliance i Korwinowie (akcja „Zielona niedziela dla Śląska” ); opiekowała się przyszkolnym ogrodem, brała udział w powszechnym spisie ludności (XII 1960r. ), w ulicznej zbiórce na SFOS. Szkoła ułatwiała studentom WSP z Opola i Katowic przeprowadzenie praktyk pedagogicznych.
Zmieniło się również otoczenie szkoły. W 1963r. pojawiło się nowe odrodzenie od strony ulicy Racławickiej i oddane zostały obiekty sportowe wykonane przez młodzież i rodziców (boiska do siatkówki i koszykówki, skocznie, rzutnie, bieżnie).
W Dniu Nauczyciela 1963r. Odznaką 1000- lecia wyróżniona została Janina Puczyńska (dyrektor szkoły w latach 1963-67) i Kazimierz Polus; Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski otrzymał w 1965r. S. Wieruszewski .
Obecna nazwa szkoły: IV Liceum Ogólnokształcące im Henryka Sienkiewicza w Częstochowie zostaje ustalona w roku szk. 1964/65. W roku następnym (1965/66) naukę rozpoczęło 573 uczniów (15 oddziałów). Jesienią 650 byłych wychowanków szkoły uczestniczyło w Zjeździe na 50-lecie Gimnazjum i Liceum

[Komentarze (3)]