Almanach Absolwentów Sienkiewicza

Wspomnienie o Arturze.

Artur Buczkowski urodził się gdzieś w połowie lutego 1966 roku. Od licealnych czasów mieszkał na Tysiącleciu sam, ponieważ rodzice mieli dom pod Czestochową. Tam czasami bywał i tam też zmarł.
Był bardzo zdolny. W III-ej klasie jednak coś zaczęło się psuć. Przestał się uczyć, zaczął odkrywać inne ”uroki zycia”. Byl dobrym, wrażliwym chłopakiem. Wbrew pozorom potrzebował wsparcia bliskich mu osób na co dzień.
Odszedł tuż pod koniec ferii zimowych w III-ej klasie (1984), na krótko przed swoimi 18 urodzinami. Odszedł, a nauczyciele jeszcze dlugo wyczytywali z rozpędu Jego nazwisko w trakcie sprawdzania listy obecności. Miał numer 3, zaraz po mnie.
Nie da sie opisać, jak bardzo ta tragedia dotknęła całą naszą klasę i każdego z osobna. Odszedł jeden z nas. Odszedł ktoś, z kim dzień w dzień przebywaliśmy, aż do połowy III-ej klasy. „Dusza” naszej klasy.
Było bardzo ciężko! Musieliśmy nauczyć się z tym żyć. Nie otrzymaliśmy jako klasa żadnej pomocy (w tamtych czasach pomoc psychologa w takiej sytuacji nie była nawet brana pod uwagę). Większość z nas z czasem „zaakceptowała” to, co się stało. Zajęło to mniej więcej rok. W okolicach studniówki i matur odczuwaliśmy brak Artura, ale już zdążyliśmy się przyzwyczaić do Jego nieobecności. Nie mam pewności, ale wiele wskazuje na to, że przynajmniej jeden z nas z tym się nie uporał na tyle, by normalnie żyć. Na pierwszym, może drugim roku studiów, dowiedziałam się o śmierci kolejnego z nas, Adasia Rembaka.

[Komentarze (6)]