Almanach Absolwentów Sienkiewicza

WSPOMNIENIE O DR HALINIE PłODOWSKIEJ
Wspomnienia z lat gimnazjalnych wywołują w nas nastrój pogodnej zadumy, refleksji i tęsknoty za latami " chmurnej i górnej" młodości. Był to bowiem okres naszego dojrzewania i ksztaltowania osobowości, na co szczególny wpływ wywierała szkoła - to jest grono nauczycielskie i wychowawcy. Całe grono nauczycielskie Gimnazjum im. H. sienkiewicza w Częstochowie z lat 1922 - 1930 z dyr. Wacławem Płodowskim na czele wspominam z najwyzszym szacunkiem i sympatią, ale postacią, która wywarła największy wpływ na nasze wychowanie i postawę moralną wobec życia była nasza Wychowawczyni Pani dr Halina Płodowska, żona dyrektora gimnazjum. była ona postacią wyróżniającą sie spośród grona nauczycielskiego, nie tylko przez swoją delikatną aparycję, zawsze wytworny strój i fryzurę, ale przez wysoką kulturę osobistą i szczególny sposób prowadzenia lekcji. Była polonistką i nauczała języka polskiego tylko w klasach starszych.
Wychowawczynią naszej klasy ( Va) została wyjatkowo, gdyż nigdy przedtem ani potem funkcji tej nie pełniła.
Klasa nasza w zachowaniu była dość niesforna i nie cieszyła się najlepszą opinią grona nauczycielskiego. W związku z kolejna awanturą postanowiono zmienić nam wychowawcę. Nową nasza wychowawczynią została dobrowolnie Pani dr Halina Plodowska. Powodem tej decyzji, jak nam póżniej wyjawiła, było dostrzeżenie w naszej klasie wartości godnych Jej zainteresowania i pracy wychowawczej. A pracę tę spełniała w ciagu kolejnych czterech lat, aż do matury
włącznie, doskonale i w sposób sobie tylko właściwy. Przyjęła zasadę jak najbliższego kontaktu z klasą. Aby być z nami lub blisko nas poświęcała cały swój wolny czas. Nie wystarczyły jej nasze spotkania na lekcjach czy godzinach wychowawczych, ale gdy mogła, była z nami wszędzie na zajęciach pozaklasowych jak gimnastyka, chóry, msze niedzielne czy nawet rekolekcje i spowiedź. Uwagi jej nie uszło żadne wydazrenie w klasie, nawet żaden osobisty kłopot ucznia. Zawsze była na miejscu, ingerując taktownie i skutecznie. Miała też zwyczaj od zcasu do czasu zapraszać poszczególnych uczniów na dłuższe osobiste rozmowy, po których czuliśmy się lepsi i rozumniejsi. Na uwagę zasługuje fakt, że klasa uznała i podporządkowała się tym praktykom wychowawczym bez obstrukcji i złośliwości. Sprawił to jej autorytet moralny jaki sobie wśród nas zyskała.
A zyskała go sobie przede wszystkim dzieki pieknym i mądrym myślom jakie z Jej ust padały. Często, gdy omawiała jakis utwór litereacki, jego piękno i poruszane problemy, mówiła tak ciekawie, że słuchaliśmy Jej w cuszy i oczarowaniu, z którego budził nas nieprzyjemny dźwięk dzwonka. To, co przekazywała, zapadało nam głęboko w pamięci i w sercu na całe życie.
Na pożegnaniu pomaturalnym w roku 1930 Pani dr Halina Płodowska w swym przemówieniu prosiła nas, abyśmy takimi wartościami nadrzędnymi jak prawda, sprawiedliwość, godnośc ludzka, wrażliwość społeczna pozostali zawsze wierni. Prosiła także, abyśmy nie zrywali z Nia kontaktu osobistego. Niestety Jej tragiczna śmierć w roku 1936 przerwała miedzy nami wszelki kontakt. Co zaś do wartości nadrzędnych to myśle, że żaden z jej wychowanków nigdy o nich nie zapomniał, spłacając w ten sposób dług wdzięczności wobec swej Wychowawczyni, za jej pracę i trud wniesione w dzieło naszego wychowania.

Cześć Jej pamięci !
mgr inż. Władysław Kożuch

Zmarła w 1935 roku.

Płodowska z Biegańskich Halina Bolesława (1885-1935), nauczycielka. Urodzona 20 listopada 1885 w Częstochowie, była córką Władysława Biegańskiego i Mieczysławy z Rozenfeldów.
Początkowo uczyła się w domu rodzinnym pod kierunkiem matki, później kontynuowała naukę w gimnazjum Trzaskowskiego w Krakowie. Maturę jednak otrzymała w 1903 w gimnazjum męskim św. Anny w Krakowie. W 1903-07 studiowała na wydziale filozoficznym UJ. W październiku 1907 ukończyła z wyróżnieniem studia i przedłożyła pracę doktorską Zagadnienie przyczynowości u Milla. Rozprawę tę, której promotorem był prof. W. Zakrzewski, obroniła, otrzymując 27 czerwca 1908 dyplom doktora z filozofii ścisłej, jako trzecia z kolei kobieta na Wydziale Filozoficznym. W 1910 rozpoczęła pracę w gimnazjum żeńskim ss. Najświętszej Rodziny z Nazaretu i jednocześnie uczyła w gimnazjum Gustawa Kośmińskiego. W 1911-17 pracowała w Gimnazjum Żeńskim Wacławy Golczewskiej- Chrzanowskiej, a od 1915 również w Gimnazjum Męskim Towarzystwa Opieki Szkolnej (od 1918 I Gimnazjum Państwowym im. H. Sienkiewicza;); wykładała język polski w starszych klasach i propedeutykę filozofi. Z jej inicjatywy oraz Janiny Karpińskiej przy TOSz w lipcu 1916 zawiązało się koło pomocy dla maturzystów. W 1915-16 wykładała literaturę polska na kursach wakacyjnych dla nauczycieli szkół początkowych. Począwszy od 1908 prowadziła szeroką działalność odczytową o charakterze popularno naukowym, pyzatym przygotowywała prace naukowe, między innymi opracowała dział historyczny Przewodnika po Częstochowie i okolicy (W.1909). Od 1926 była tez kuratorką pisma uczniowskiego ,,Świat Szkolny”, redaktorzy tego pisma korzystali z jej rad i doświadczenia. Była członkiem Stowarzyszenia Nauczycielstwa Polskiego. Zmarła 17 (lub 18) maja 1935 śmiercią samobójczą podczas wypoczynku w Orłowie Morskim koło Gdyni (obecnie dzielnica miasta). Pochowana została w kw. 20, rząd I, grób 2
Jej mężem był Wacław Cyprian Płodowski.

[Komentarze (0)]