Almanach Absolwentów Sienkiewicza

Halina Zofia Hajewska

Urodziła się w Częstochowie 1 stycznia 1909 r. w rodzinie katolickiej.Rodzice jej Władysław Nanys i Izabela z Szuberskich ochrzcili ją w Parafii Świętego Zygmunta. Ukończyła ośmioklasowe Państwowe Gimnazjum Ogólnokształcące żeńskie im. J. Słowackiego w Częstochowie. Następnie podjęła studia na Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Humanistycznym, gdzie 30 czerwca 1931 r. otrzymała tytuł magistra filozofii. Aby nauczać w szkole musiała poddać się państwowemu egzaminowi na nauczycieli szkół średnich. W ramach tej edukacji odbyła w roku szkolnym 1931/32 praktykę przedegzaminacyjną w Gimnazjum im. J. Słowackiego pod okiem prof. Warpechowskiej, a w roku następnym podobną praktykę w Gimnazjum męskim im. R. Traugutta w Częstochowie. Ostatecznie ukończyła Wyższe Studia Pedagogiczne w Warszawie i 13 października 1937 roku zdała egzamin, co dawało jej uprawnienia i kwalifikacje zawodowe do nauczania historii w szkołach ogólnokształcących.
Wraz z odbywaniem praktyki nauczycielskiej została przyjęta 1 września 1931 roku, jako młoda początkująca nauczycielka do Prywatnej Koedukacyjnej Szkoły powszechnej Stanisławy Ligenzy w Częstochowie. Pracowała 30 godzin tygodniowo co było ówczesna normą dla nauczyciela.
10 lipca 1933 roku poślubiła w Sulejowie w ówczesnym starostwie piotrkowskim Piotra Hajewskiego.
Do roku 1935 była również kierowniczką biblioteki „ Rodziny Wojskowej” w Częstochowie.
23 lutego 1939 r. Halinie i Piotrowi Hajewskim urodziły się w Krakowie bliźniaczki : Ewa i Marek.
W czasie wojny mąż służący w 23 Dywizjonie Piechoty w randze kapitana trafił, jako jeniec wojenny do obozu w Woldenbergu ( Oflag II C ), gdzie zmarł.
Sytuacja dla Heleny Hajwewskiej stała się trudna, musiała wychowywać sama w czasie okupacji dwoje małych dzieci. Dobrze, że od 1 czerwca 1941 do 1 maja 1945 pracowała w administracji w Starostwie Grodzkim w Częstochowie. Równocześnie nauczała prywatnie tworząc komplety dzieci z rodzin wojskowych.
Od maja do września 1945 roku została zatrudniona w hucie „ Elewator” w Katowicach.
1 września 1945 roku rozpoczął się nowy etap w życiu Heleny Hajewskiej. Została zatrudniona, jako nauczyciel historii w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. H. Sienkiewicza w Częstochowie, gdzie przepracowała aż do 1973 roku. Z tą szkołą została więc związana na długi okres swej pracy zawodowej.
Nie była to jednak jedyna szkoła z która współpracowała. W międzyczasie zatrudniona była w latach pięćdziesiątych w Państwowym liceum dla pracujących, w Prywatnej Szkole Ogólnokształcącej SS. Nazaretanek, w latach sześćdziesiątych wykładała historię w studium Nauczycielskim.
W 1961 roku została zastępca dyrektora w Liceum korespondencyjnym, tam też w latach następnych zatrudniona była, jako nauczyciel kontraktowy.
Od 1963 aż do 1970 roku zatrudniona była w II LO im. R. Traugutta w Częstochowie. Pracowała również, jako instruktorka historii w Miejskim Ośrodku Doskonalenia Kadr Oświatowych w Częstochowie.
W tych latach coraz częściej jednak chorowała. Z każdym dniem pogarszał się stan zdrowia. Zawał serca, zapalenie nerwów i wątroby – wszystkie te dolegliwości spowodowały, że w 1967 r. miała w szpitalu operację.
W 1965 roku otrzymała Odznakę Tysiąclecia, a także Złotą Odznakę Zasłużonego w Rozwoju Województwa Katowickiego.
11 października Obwodowa Komisja Lekarska uznała Halinę Hajewską za inwalidkę III, a następnie II grupy. Pogarszający się stan zdrowia, orzeczenia lekarskie, postępujące choroby – wszystko to sprawiło , że na początku lat siedemdziesiątych ostatecznie przeszła na emeryturę.
Była to lubiana nauczycielka, posiadała wysokie kwalifikacje zawodowe, olbrzymie doświadczenie pedagogiczne. Absolwenci wspominają jej lekcje, jako lekcje patriotyzmu. W szczególny sposób szerzyła wśród młodzieży czytelnictwo. Popierała wszelką twórczą inicjatywę młodzieży. Uważana była wśród kolegów i dyrektorów szkól z którymi współpracowała, jako bardzo rzetelny, mądry i inteligentny nauczyciel.
Większość swojego życia poświęciła pracy z młodzieżą LO im. H. Sienkiewicza. To tutaj na lekcjach historii i kółkach zainteresowań starała się wpoić idee patriotyczne, odpowiedzialności i miłości za Ojczyznę. Taką pamięta ją większość wychowanków, kolegów z którymi kiedyś przyszło jej pracować, z którymi rozmawiałem na jej temat.
Helena Hajewska zmarła 26 listopada 1976 roku.

Pochowana na cmentarzu św. Rocha.

http://polskie-cmentarze.com/roch/czestochowa/grobonet/start.php?id=detale&idg=28162&inni=0

Lokalizacja grobu :sektor 16, nr rzędu 1 , nr grobu 3

[Komentarze (1)]

Kliknij aby powiekszyc zdjecie Na początku po lewej stronie prof. Hajewska	Kliknij aby powiekszyc zdjecie 1954 rok	Kliknij aby powiekszyc zdjecie Z klasa Xi a - 1960
Kliknij aby powiekszyc zdjecie	Kliknij aby powiekszyc zdjecie	Kliknij aby powiekszyc zdjecie Z uczniem Mierczakiem Ryszardem
Kliknij aby powiekszyc zdjecie uczennica Kulawak , Milton i Hajeska	Kliknij aby powiekszyc zdjecie	Kliknij aby powiekszyc zdjecie Grób znajduje sie na cmentarzu Św. Rocha