Almanach Absolwentów Sienkiewicza

Imię:	Teodor
Drugię imię:	Franciszek
Nazwisko:	Jeziorowski
Klasa:	brak danych
Wychowawca:	brak danych
Data ur.:	9 listopada 1872 r.
Miejsce ur.:	Częstochowa
Dawny adres:	brak danych
Kontakt:	brak danych
Opis:	JEZIOROWSKI Teodor Franciszek (1872–1932), pseud. Wacław Górski, Marcin, Matematyk, Jan Tarnowski, Trąba, Wujek. Działacz niepodległościowy, socjalista. Ur. 9 XI 1872 w Częst. W 1892 ukończył Gimn. Męskie w Częst. i rozpoczął studia na wydz. matematycznym UW. Działał w tzw. Kole Rewolucyjnym, skupiającym młodzież uniwersytecką zbliżoną do PPS, członek zarządu Bratniej Pomocy. Aresztowany za współorganizowanie manifestacyjnego pochodu patriotycznego z okazji 100. rocznicy insurekcji warszawskiej. Zesłany na 2 lata do miasteczka Buj w guberni kostromskiej, gdzie w 1895 wcielono go do armii rosyjskiej. Współpracował w tym czasie z miejscowymi rewolucjonistami rosyjskimi. Po zwolnieniu z wojska przeniósł się do Lwowa i studiował na wydz. chemii Politechniki Lwowskiej. Od 1898 członek miejscowej sekcji Zw. Zagranicznego Socjalistów Pol. Od 1899 w opozycji wobec Centralnego Komitetu Robotniczego i Komitetu Zagranicznego; wystąpił z partii i współorganizował PPS „Proletariat”. Wyjechał do Warszawy; w 1902 aresztowany z transportem wydawnictw swojej partii. Zesłano go na 3 lata na Syberię Wschodnią. W 1903 wywieziony do Centralnego Więzienia Aleksandrowskiego, a od 1904 przebywał na zesłaniu we wsi Znamienka w guberni irkuckiej. W 1905 wrócił do Warszawy i ponownie działał w PPS „Proletariat”, wchodził w skład Komitetu Centralnego i Zarządu Głównego PPS „Proletariat”. W 1906 aresztowany za posiadanie nielegalnych wydawnictw socjalistycznych. Po ucieczce z aresztu organizował wydawanie organu partyjnego „Proletariusz”. W tr. ponownie aresztowany i skazany na 4 lata katorgi. Od 1911 przebywał na zesłaniu w guberni irkuckiej, m.in. w Markowie i Kireńsku. Pracował tam jako pomocnik kapitana na parostatkach rzecznych. W 1917–20 należał do miejscowej organizacji socjaldemokratycznej. Następnie pracował w wydz. kulturowo-oświatowym zw. pracowników dróg wodnych w Kireńsku (1920–24), później członek zarządu miejscowego klubu robotniczego (1925–26). Przeniósł się do Moskwy, gdzie pracował w Wojskowym Instytucie Chemicznym. Zm. w 1932 w Moskwie.