Almanach Absolwentów IV L.O. im. H. Sienkiewicza w Częstochowie |
Absolwent Sienkiewicza Rocznik 1922 Imię: | Wacław | Drugię imię: | Stanisław | Nazwisko: | Polakowski | Klasa: | brak danych | Wychowawca: | brak danych | Data ur.: | 18 sierpnia 1903r. | Miejsce ur.: | Częstochowa | Dawny adres: | brak danych | Kontakt: | Nie żyje | Opis: | Otrzymał Świadectwo Dojrzałości 12 czerwca 1922 r.
Urodził się 18 sierpnia 1903 roku w Częstochowie, w wielodzietnej rodzinie kolejarskiej Jego ojciec był maszynistą, a później zawiadowcą kolejowym. Cala rodzina mieszkała w niewielkim domku przy ul. Krótkiej. Ojciec był najstarszym z rodzeństwa. Było ich pięcioro: siostra Janina (ur.1905, zmarła w 1980 w USA); bracia: Zygmunt (zm. w roku 1941 w Warszawie); Jozef (zm. w Lublinie w 1967) i najmłodszy Stefan (ur. w 1914, zm. w 1983 w Łodzi). Matka Wacława Polakowskiego - Leokadia z Markowskich zmarła w Lodzi w roku 1961 w wieku 88 lat.
W Częstochowie uczył się w Gimnazjum im. H. Sienkiewicza. Tutaj otrzymał świadectwo dojrzałości 12 czerwca 1922 r. Następnie studiował biologię na Uniwersytecie Warszawskim oraz w Szkole Malarstwa i Grafiki pod kierunkiem prof. Pronaszki. Po ukończeniu studiów w latach 1932-34 pracował jako nauczyciel biologii i rysunku w Gimnazjum i Liceum dr Jadwigi Młodowskiej w Chełmie Lubelskim, gdzie poznał swoją przyszłą żonę, także nauczycielkę w owym gimnazjum.
Później pracował jako inspektor szkolny w Kuratorium Okręgu Szkolnego Lubelskiego, a w czasie
okupacji niemieckiej w Siedlcach, gdzie przez cały okres wojny prowadził wraz z żoną i gronem zaufanych nauczycieli tajne nauczanie na poziomie licealnym. Prowadził tez prywatną Szkołę Malarstwa (wraz z Kajetanem Sosnowskim i Ireną Karpinską). Cudem uniknął zesłania w głąb ZSSR
(co dotknęło wielu przedstawicieli inteligencji siedleckiej zaraz po wojnie). Do roku 1950 pracował
jako dyrektor Liceum i Gimnazjum Męskiego im. Stefana Żółkiewskiego w Siedlcach, a od roku 1950
został przeniesiony na stanowisko dyrektora Zespołu Szkol Przysposobienia Zawodowego w Tomaszowie Mazowieckim (był to osobliwy twór okresu planu sześcioletniego). W 1957 roku szkołę tę rozwiązano. Wacław Polakowski z rodziną został służbowo przeniesiony na stanowisko dyrektora Liceum Ogólnokształcącego w Płocku, które to stanowisko zajmował aż do przejścia na emeryturę w roku 1971.
Od tego czasu zajmował się juz wyłącznie malarstwem sztalugowym, prowadzeniem założonego przez siebie Ogniska Plastycznego w Płocku oraz wystawianiem swoich prac na licznych wernisażach
i okolicznościowych wystawach organizowanych przez Związek Polskich Artystów Plastyków ( miedzy innymi w warszawskiej "Zachęcie", Kordegardzie na Krakowskim Przedmieściu ), do którego należał od roku 1945.
Zmarł w Płocku 24 września 1983 roku w wieku lat 80; pochowany jest na tamtejszym cmentarzu komunalnym. Pozostawił drugą żonę (był powtórnie żonaty po śmierci pierwszej żony w roku 1969) oraz syna (ur. 1939) tudzież wnuczkę Małgosię (obecnie lekarza w Waszyngtonie, D.C.) oraz wnuka
Marcina-Jerzego, którego narodzin już nie doczekał.
Biogram przygotował - Krzysztof Z. Polakowski (syn)
Wacław Polakowski pochowany jest na cmentarzu rzymskokatolickim parafii św. Bartłomieja w Płocku ul. Kobylińskiego. Grób, wymaga pilnego remontu, taki głos został przekazany w komentarzach.
|
[Komentarze (1)]
|