| - Strona Główna - |
 |
|
| Almanach Absolwentów IV L.O. im. H. Sienkiewicza w Częstochowie |
Absolwent Sienkiewicza
Rocznik 1892
 Kliknij aby powiekszyc zdjecie |
 Kliknij aby powiekszyc zdjecie |
 Kliknij aby powiekszyc zdjecie |
| Imię: | Antoni | | Drugię imię: | Dezyderiusz | | Nazwisko: | Fertner | | Klasa: | brak danych | | Wychowawca: | brak danych | | Data ur.: | 23 maja 1874 r. | | Miejsce ur.: | brak danych | | Dawny adres: | brak danych | | Kontakt: | brak danych | | Opis: | Fertner Antoni Dezyderiusz (1874-1959) – dyrektor teatru, aktor, reżyser. Urodził się w Częstochowie 23 maja 1874 roku. Był synem Teofila i Eleonory z Pleszyńskich.
Po ukończeniu szkoły początkowej i Gimnazjum Filologicznego ( późniejszego Gimnazjum im. H. Sienkiewicza ) w Częstochowie, podjął studia w Wyższej Szkole Handlowej im. L. Kronenberga w Warszawie. Po pewnym czasie przeniósł się jednak do Klasy Dykcji i Deklamacji przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym. W tym okresie zadebiutował na scenie w epizodycznej roli służącego w sztuce Nad ranem. W 1894 r. występował na prowincji, ale – zrezygnowany – wrócił jeszcze tego roku do Warszawy i zatrudnił się jako urzędnik. W następnym roku ukończył szkołę dramatyczną i przyjął propozycję warszawskiego zespołu Wodewil grając m.in. Szewca w Madame Sans Géne, po czym zaangażowany został przez Tadeusza Wołoskiego (1895-1899) do teatru w Łodzi. Następnie wraz z zespołem A. Zimajera wyjechał na występy do Rosji. Po powrocie w 1901 r. rozpoczął grę w warszawskim Teatrze Ludowym, a następnie występował w teatrach: Letnim i Małym. W 1908 r. Fertner zadebiutował w filmowej roli Antoś pierwszy raz w Warszawie. Trzy lata później założył spółkę filmową grając główne role w produkowanych filmach: Dzień Kwiatka i Antek kombinator. Przez dwa kolejne lata wraz z J. Zagrodzkim prowadził kinematograf „Oaza”. Podczas I wojny światowej przebywał na terenie Rosji, gdzie brał udział w około trzydziestu rosyjskich filmach, m.in. stworzył popularną postać „Antoszy”.
Po powrocie do kraju (1918) Fertner angażowany był w teatrach stołecznych. Zasłynął wówczas kunsztem aktorskim w roli Mrozika w filmie Wesele Fonsia. Podczas jubileuszu dwudziestopięciolecia pracy aktorskiej (7 V 1923) został przyjęty do ekskluzywnego klubu Związku Artystów Scen Polskich. W sezonie 1926/27 wraz z Mieczysławą Ćwiklińską prowadził popularny wówczas Teatr Ćwiklińskiej i Fertnera. Po roku wrócił jednak do gry w teatrach warszawskich, wcielając się w wiele postaci charakterystycznych, a następnie zapoczątkował wyjazdy na gościnne występy do teatrów: Lublina, Lwowa, Grodna, Poznania, Sosnowca i Wilna. W tym czasie angażowany był również do wielu filmów polskich, m.in. Romeo i Julia (1932), Antek policmajster i Jaśnie pan szofer (1935), Ada to nie wypada, Papa się żeni i Zapomniana melodia (1936) oraz Ułan księcia Józefa (1937). Podczas niemieckiej okupacji grywał w teatrach stołecznych, a po zakończeniu wojny uczestniczył w imprezach objazdowych w wielu teatrach w kraju. W jubileuszowym sześćdziesiątym roku pracy aktorskiej, Fertner wystąpił (2 III 1954) w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie roli Argana w sztuce Chory z urojenia Moliera. W 1958 r. jako pierwszy polski aktor, obchodził jubileusz sześćdziesięciopięciolecia pracy aktorskiej. Fertner przeszedł do historii jako jeden z najpopularniejszych komediowych aktorów polskich. Jego oryginalna „bobasowata” sylwetka nie wymagała charakteryzacji. Leon Schiller określił go „absolutem humoru” i „demonem komizmu”, zaś Ludwik Solski stwierdził, że „(…) po Żółkowskim żaden z aktorów nie ma takiej siły komicznej (…)”. Tuż przed śmiercią Fertner zdążył spisać swoje pamiętniki pt. Podróże komiczne, wydane pośmiertnie w 1960 r., zmarł, bowiem 16 IV 1959 r. w Krakowie. Odznaczony był m.in. Orderem Odrodzenia Polski.
|
[Komentarze (0)]
|
 |
- Redakcja Strony - |
|
