Almanach Absolwentów IV L.O. im. H. Sienkiewicza w Częstochowie |
Absolwent Sienkiewicza Rocznik 1918
Kliknij aby powiekszyc zdjecie |
Kliknij aby powiekszyc zdjecie |
Kliknij aby powiekszyc zdjecie |
Imię: | Tadeusz | Drugię imię: | Aleksander | Nazwisko: | Porębiński | Klasa: | filologicz | Wychowawca: | brak danych | Data ur.: | 13 lutego 1898 r. | Miejsce ur.: | Noworadomsko | Dawny adres: | brak danych | Kontakt: | brak danych | Opis: | Tadeusz Aleksander Porembiński urodził się 13 lutego 1898 roku w Noworadomsku. Był synem Katarzyny z Rabczyńskich i Aleksandra Porembińskiego. Rodzice byli wyznania rzymsko – katolickiego. Matkę stracił we wczesnym dzieciństwie. Z ojcem utrzymywał stosunki rodzinne do momentu ukończenia gimnazjum. Miał dwoje rodzeństwa starszego ( siostrę Marię Wolicką i brata Ryszarda Porembińskiego ) i dwoje rodzeństwa przyrodniego ( Aleksandra Porembińskiego i Natalię Porembińską ).
Do Gimnazjum im. H. Sienkiewicza ) został przyjety na podstawie egzaminu do klasy szóstej ośmioklasowego Gimnazjum Filologicznego z oddziałami realnymi w Częstochowie.
Dopuszczony przez Radę Pedagogiczną do egzaminów maturalnych w dniu 6 maja 1918 roku, następnie 13 czerwca 1918 roku dopuszczony do egzaminów ustnych.
!4 czerwca 1918 roku komisja egzaminacyjna uznała Tadeusza Aleksandra Porembińskiego za przygotowanego do studiów.
19 czerwca 1918 roku otrzymał świadectwo maturalne. W jego planach przyszłościowych była chęć podjęcia studiów wojskowych. Jako niepełnoletni musiał otrzymać zgodę na studia. Ojciec postawił jednak warunek. Owszem podpisze jeśli Tadeusz z rzecze się na jego korzyść spadku po matce. Tadeusz Porębiński podpisał zgodę i opuścił jak się potem okazało ostatecznie dom rodzinny.
Medycynę studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego, będąc równocześnie podchorążym Centrum Wyszkolenia Sanitarnego Wojska Polskiego. Dyplom ukończenia studiów otrzymał w 1924 roku.
W roku 1924 poślubił Zofię Szmelczyńską ( ur. 1902 r. , ukończyła wydział polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim, w czasie wojny była żołnierzem AH i walczyła w powstaniu warszawskim ). Z ich związku urodziły się dwie córki : Hanna Zofia ( ur. w 1925 r. w Płocku ) i Maria Michalina ( ur. w 1931 r. w Warszawie ).
Pod koniec 1925 roku został przydzielony jako lekarz pułkowy do 2 Pułku Strzelców Konnych w Hrubieszowie. Tutaj otrzymał awans do stopnia kapitana. W Hrubieszowie poza zajęciami pułkowymi pracował w szpitalu powiatowym, specjalizując się w chirurgii.
W lipcu 1935 roku został przeniesiony do Warszawy do Szpitala Ujazdowskiego, gdzie pracował na oddziale chirurgicznym.
W końcu 1936 roku został przeniesiony do Wojskowego Szpitala Okręgowego w Brześciu nad Bugiem na stanowisko ordynatora oddziału chirurgicznego.
Przed wojną przyjaźnił się z majorem Henrykiem Dobrzańskim ps. „ Hubal ”.W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku był komendantem pociągu – szpitala wojskowego. Pociąg ten był darem Wilhelminy królowej holenderskiej dla Rządu Polskiego
Po aresztowaniu przez NKWD przebywał w Starobielsku, skąd 20 kwietnia 1940 roku przewieziono go do Charkowa i tam zamordowano. Tam też jest jego grób.
W 2007 roku został mianowany ze stopnia kapitana na stopień majora przez
prezydenta RP. W Katedrze Polowej Wojska Polskiego przy ul. Długiej w
Warszawie jest tablica pamiątkowa.
Cały materiał zobacz :
http://absolwenci.sieniu.czest.pl/index.php?show=art&which=1970
Dodatkowe odnośniki :
http://www.katedrapolowa.pl/ofiary_z.php
http://www.katyn.org.au/Lista_Katyn.pdf
|
[Komentarze (0)]
|