Almanach Absolwentów IV L.O. im. H. Sienkiewicza w Częstochowie |
Absolwent Sienkiewicza Rocznik 1918
Kliknij aby powiekszyc zdjecie |
Imię: | Józef | Drugię imię: | Franciszek | Nazwisko: | Dziuk | Klasa: | filologicz | Wychowawca: | brak danych | Data ur.: | 14 lipca 1895 r. | Miejsce ur.: | Rędziny k. Częstochowy | Dawny adres: | brak danych | Kontakt: | brak danych | Opis: | Dziuk Józef
Urodził się 14 lipca 1895 roku w Rędzinach koło Częstochowy. Tutaj zaczął uczęszczać do szkoły powszechnej. Do roku 1914 uczył się w gimnazjum rosyjskim, a następnie do Gimnazjum im. H. Sienkiewicza w Częstochowie. Tutaj jego najbliższymi kolegami byli późniejszy dr inż. Wróblewski i inż. Niemirko Bolesław. Jak później wspominał szkole zawdzięczał odpowiednie wychowanie i wielkie umiłowanie zwierząt ( opiekował się nimi w szkolnym ZOO ). Gimnazjum to ukończył i złożył maturę w 1918 roku.
Od listopada 1918 roku do 1920 był w wojsku. Po odbyciu służby wojskowej studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie medycynę. Studia te ukończył w roku 1926. W trakcie studiów ożenił się w roku 1922 ze studentką Wydziału Humanistycznego tego samego uniwersytetu - Ludwiką Kaim - Sułkowską.
Po ukończeniu studiów w roku 1926 wraz z rodziną osiedlił się w Krzepicach i tutaj pracował przez 31 lat w służbie zdrowia. Tutaj pełnił między innymi funkcję dyrektora ośrodka . Pracował też jako lekarz kolejowy.
W czasie wojny Niemcy dwukrotnie zniszczyli i spalili mieszkanie w którym mieszkał wraz z rodziną , tj w roku 1939 i 1944.
W roku 1944 został aresztowany przez Niemców i wywieziony najpierw do Lublińca , a następnie do obozu koncentracyjnego w Gross - Rosen. Następnie został przeniesiony do obozu w Buchenwaldzie i Mauthausen.
Do kraju powrócił 24 sierpnia 1945 roku i ponownie rozpoczšł pracę jako lekarz w Krzepicach. Pomimo choroby całe swoje życie poświęcił dobru chorego.
Miał dwoje dzieci : syna Zbigniewa - lekarza i córkę Danutę.
Pracował do ostatniej chwili swojego życia. Zmarł 8 stycznia 1957 roku. Pochowany został na cmentarzu w Krzepicach. Był lekarzem z powołania, cichym i skromnym. Żył bez rozgłosu, zawsze otoczony chorymi, zawsze całym sercem wyrozumiały dla ich choroby i bólu.
19 marca tj w dniu jego imienin w szpitalu w Krzepicach wmurowana została płyta pamiątkowa poświęcona jego osobie i zasługom jakie wniósł w pracy w tymże szpitalu.
Dopuszczony przez Radę Pedagogiczną do egzaminów maturalnych w dniu 6 maja 1918 roku, następnie 13 czerwca 1918 roku dopuszczony do egzaminów ustnych. |
[Komentarze (0)]
|