- Strona Główna -
- Historia Szkoły -
- Różności -
- Kronika Szkoły -
- Spotkania po latach -
- Muzeum - Kroniki -
Almanach Absolwentów IV L.O. im. H. Sienkiewicza w Częstochowie

Rada Pedagogiczna 01.10.1947 r.

Autor: Cieślak Aleksander
Data dodania: 06.11.2005 11:21:12

Porzadek dzienny :

1. Kuratorem Świetlicy szkolnej został wybrany ob. Zygmunt Janikowski.

2. W zwiazku z akademią w dniu Spółdzielczości omawiano braki w zakresie organizacji sklepiku szkolnego celem spowodowania poprawy na tym odcinku.

3. Ustalono ostatecznie, że uczniowie muszą nosic tarcze i czapki przepisowe, a wobec opornych stosowane będą surowe kary.

4. Delegatem grona pedagogicznego w Zarządzie komitetu rodzicielskiego została ob. Helena Hajewska

5. W związku z nowa organizacją Komitetu Rodzicielskiego i postulatu ścisłej wspólpracy domu ze szkołą w ciągu roku szkolnego będą wygłaszane referaty przez wychowawców na zebraniach ogólnych rodziców na temat trudności i bolączek związanych z wychowaniem młodzieży. W pierwszym półroczu około 20 listopada referat wygłosi ob. Alfred Pawlicki, a w połowie stycznia ob. Eugenia Pączkowa.

6. Dyrektor podał do wiadomości, że juz od października wolno przebywać uczniom na ulicy tylko do godziny 20.00.

7. Dyrektor apeluje do wychowawców , aby sprawdzali dokładnie nieobecności uczniów w szkole i w dniu Komunii Św. Winni niestawienia się w szkole ukarani będą aresztem szkolnym i w najbliższą niedzielę muszą zjawić się o godz.10.00 rano. W związku z tym zebrani wysunęli wniosek z prośbą o przedyskutowanie go u uzgodnienie na konferencji Komitetu dyrektorów, aby w dniu spowiedzi odbyło sie 5 lekcji w przyszłości, a dzień Komunii był dniem wolnym od nauki.

8. Ponieważ ktoś w dolnych ubikacjach wyrządził szkodę więc klasy sąsiadujące będą musiały złożyc sie po 800 zł na remont.

9. Odczytano instrukcje zbiórki na Warszawę, na zebranie do Rady Miejskiej wydelegowano ob. Lewandowskiego.

10. Odczytano rozporządzenie w sprawie składki na odbudowę Warszawy; składka wynosi 30 zł; uczniowie sporządzą listy, które odesle sie do Kuratorium.

11. Przejęto do klasy 3 d ucznia Orzechowskiego ze szkoły bez praw z Krakowa; obecni na zebraniu stwierdzili, że uczeń daje sobie radę w nauce, wobec czego zwolniono go z egzaminów.

12. Dnia 12 października odbędzie się akademia ku czci Brodzińskiego Kazimierza i zbiórka na żywy pomnik w postaci Domu Ludowego, którego budową zajmie się Komitet. Komitet też zajmie się sprowadzeniem zwłok pisarza z Drezna do Karlówki koło Bochni, miejsca urodzenia Brodzińskiego. Opiekę nad Akademią powierzono ob. Janikowskiemu.

13. Odczytano instrukcję , że nowa klasę można otworzyc przy obecności co najmniej 20 uczniów.

14. Zebrani zapoznali sie z rozporządzeniem Ministra Oświaty według którego młodzież nie może brać udziału z zbiórkach ulicznych bez zezwolenia władz przełożonych.

15. W związku z miesiącem wymiany kulturalnej między Polska a ZSRR postanowiono urzadzic około 25 października akademie z udziałem przedstawicieli władz i wojska. Referat okolicznościowy wyglosi ob. Hajewska. Na lekcjach odbędą się pogadanki na powyzszy temat.


A oto życiorys Kazimierza Brodzińskiego :
( internet )
Urodził się 8 marca 1791 r. w Królówce koło Bochni. Pochodził z niezamożnej szlachty. Uczył się w szkołach w Tarnowie, tam też ukończył gimnazjum. W l. 1809 - 1813 służył w armii Księstwa Warszawskiego. Wziął udział w kampanii 1812 r., podczas której dosłużył się stopnia porucznika. W bitwie narodów pod Lipskiem (16 - 19 X 1813 ) został ranny i dostał się do niewoli pruskiej. Po powrocie w 1814 r. osiadł w Warszawie, gdzie pracował jako urzędnik. Wstąpił do masonerii, doszedł do piątego stopnia wtajemniczenia ( kawaler szkocki); w 1819 r. został sekretarzem Wielkiego Wschodu. Od 1818 r. był nauczycielem literatury polskiej oraz stylu w szkołach różnych stopni (Szkoła Dramatyczna, Szkoła Wojewódzka Ks. Ks. Pijarów, Liceum Warszawskie ). Współpracował też z "Pamiętnikiem Warszawskim", najpierw jako członek redakcji, później współredaktor. W 1823 został członkiem warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Po uzyskaniu doktoratu z filozofii mianowany profesorem Uniwersytetu Warszawskiego. Podróżował do Pragi, Niemiec, Włoch, Szwajcarii i Francji. Podróże te, odbywane w celu podreperowania zdrowia, stały się okazją do zawarcia znajomości z czeskimi badaczami Słowiańszczyzny oraz czeskiego i słowackiego folkloru: Josefem Jungmannem, Vàclavem Hanką, Jànem Kollàrem. Podczas powstania listopadowego był redaktorem powstańczych gazet: "Kuriera Polskiego" i "Nowej Polski". Mianowany przez władze powstańcze na stanowisko generalnego wizytatora szkół pracował nad reorganizacją oświaty. Po upadku powstania został zwolniony z zajmowanych dotąd posad. Przez pewien czas przebywał w Krakowie; w 1834 wrócił do Warszawy. Tu redagował noworocznik "Jutrzenka" oraz "Magazyn Powszechny". W maju 1835 r. wyjechał na kurację do Karlsbadu, w drodze powrotnej zmarł w Dreźnie 10 października 1835 r.

Znajomość języka niemieckiego, jaką wyniósł ze szkół, sprawiła, że bardzo wcześnie zainteresował się literaturą niemieckojęzyczną. Czytał sielanki S. Gessnera, utwory F. Schillera, J. W. Goethego (w 1822 r. przetłumaczył Cierpienia młodego Wertera ). Brodziński był przede wszystkim elegikiem i sielankopisarzem. W swoich sielankach dążył do nadania temu antycznemu gatunkowi współczesnej formy. Inspiracji szukał w sielance staropolskiej, w poezji W. Reklewskiego, w wypowiedziach teoretycznych J. G. Herdera, Jean Paula, F. Schillera. Przemyślenia na jej temat zawarł w pismach estetycznych: O klasyczności i romantyczności tudzież o duchu poezji polskiej ( 1818 ) oraz w O idylli pod względem moralnym (1823 ).

Powszechne uznanie przyniosła mu sielanka Wiesław. Jej pierwsza wersja (z podtytułem: Powieść ) ukazała się w 16 i 18 tomie „Pamiętnika Warszawskiego” z 1820 r. ( wersję poprawną ogłosił B. Gubrynowicz w 1912 r. ). Był to obrazek sielski osnuty wokół historii miłosnej Wiesława i Haliny. Ale nie o perypetie zakochanych szło. Brodziński w sielance opisywał świat, w którym panowała harmonia między cnotliwymi ludźmi a naturą. Źródłem cnót była praca na roli, bliski związek z ziemią. Oryginalność świata w Wiesławie poeta podkreślał sięgając do folkloru. O popularności utworu Brodzińskiego wśród ówczesnych czytelników wspomina A. Mickiewicz w Epilogu do Pana Tadeusza. Wiesław tłumaczony był na język bułgarski, czeski, niemiecki, rosyjski.



[Komentarze (0)]
- Redakcja Strony -
- Absolwenci -
- Wyszukiwanie -
- IV L.O. w Internecie -
- Absolwenci innych LO -





Projekt i wykonanie: © 2005 Tomasz 'Skeli' Witaszczyk, all rights reserved.
Modified by X-bot
Hosting stron internetowych