Almanach Absolwentów Sienkiewicza

W piątek 13 lipca w Mazowieckim Szpitalu Bródnowskim w Warszawie zmarł w wieku 71 lat najwybitniejszy polski bokser w historii Jerzy Kulej.

W grudniu słynny pięściarz doznał rozległego zawału podczas benefisu Daniela Olbrychskiego w Warszawie. Potem przechodził codzienną, żmudną rehabilitację. Pracował z fizjoterapeutą i logopedą. Jak mówił wówczas jego syn Waldemar, ojciec wraca na prostą, jest coraz lepiej. Był nawet na Pikniku Olimpijskim w Warszawie 26 maja.
Jerzy Kulej urodził się 19 października 1940 roku w Częstochowie. Oprócz dwóch złotych medali igrzysk olimpijskich (Tokio 1964 i Meksyk 1968), w dorobku miał tytuły mistrza (1963, 1965) i wicemistrza Europy (1967). Ośmiokrotnie był mistrzem kraju (1961-1970).

Interia.pl

Jerzy Kulej Zdzisław

Urodził się 9 października 1940 roku w Częstochowie ( Ostatni Grosz ) w robotniczej rodzinie Mieczysława i Ireny Pietrzak. Początkowo jego przygoda ze sportem sprowadzała się do pływania , biegania i ścigania na łyżwach. Ale wśród rówieśników mocno było zakorzenione przekonanie, że "jedynym sportem godnym mężczyzny jest boks". Bez większego przekonania uległ jego czarowi dzięki koledze (Stefan Pala), który zaprowadził go na salę bokserską miejscowego Startu (1955-1958), gdzie nauczycielem sportu i życia był wówczas trener Wincenty Szyiński. W tym czasie uczęszczał do Szkoły Podstawowej i Liceum im. H. Sienkiewicza w Częstochowie. Ukończył ja w 1954 roku. Karierę boksera rozpoczął w wieku 16 lat w Starcie Częstochowa. Początki nie należały do łatwych. W książeczce zawodniczej przyszłego mistrza zanotowano przegraną z klubowym kolegą Marianem Kozakiem w finale wagi koguciej Pierwszego Kroku (1955). A on nie lubił przegrywać, rozpierała go piekielna ambicja. Okres chwilowego zniechęcenia był jednak krótki. Wrócił na ring i w kategorii juniorów (już w wadze piórkowej) piął się coraz wyżej: mistrzostwa Częstochowy, mistrzostwa Śląska (1957), wreszcie turniej kadry juniorów w Lublinie (1958) podczas którego "Kulej, który bardziej przypomina ministranta niż boksera" (tak napisał niedościgniony w znajomości boksu Jan Wojdyga w "Przeglądzie Sportowym ") pokonał w rewelacyjnym stylu swego rywala z Turbiny Elbląg (Chmielewski). "Ministranta" dostrzegł też Feliks Stamm, który niespełna 18-letniego boksera (ważył 58 kg, a limit wagi lekkiej wynosił 60) postanowił sprawdzić w reprezentacji seniorów w meczu z Jugosławią (23 czerwca 1958). Debiutant miał za przeciwnika doświadczonego i mocno bijącego Slobodana Viticia. Walczył z nim nie jak "ministrant", a raczej "profesor", posłał go dwa razy na deski, odebrał chęć do atakowania i zepchnął do rozpaczliwej obrony W 1963 r. na mistrzostwach Europy w Moskwie wywalczył złoty medal w wadze lekkopółśredniej, pokonując obrońcę złotego medalu Alojza Tuminsza (ZSRR). Pierwszy złoty medal olimpijski wywalczył na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio w 1964. W walce finałowej pokonał reprezentanta ZSRR Jewgienija Frołowa. W kolejnym roku (1965) ponownie został mistrzem Starego Kontynentu, a w 1967 wicemistrzem. Na olimpiadzie w Meksyku powtórzył sukces z Tokio i po dramatycznym pojedynku z Kubańczykiem Enrique Regueiferosem zdobył swój drugi złoty medal (Polak wygrał stosunkiem głosów 3:2 przy punktacji sędziów 59:58, 60:59, 60:59, 59:60, 59:60). W 1995 otrzymał Nagrodę im. Aleksandra Rekszy. Zagrał w filmie Przepraszam, czy tu biją? Marka Piwowskiego. Jerzy Kulej współpracuje również jako komentator sportowy. Na antenie Polsatu Sport i TVN komentuje walki bokserskie.
Po zakończeniu kariery sportowej - trener i działacz sportowy, menager boksu zawodowego, m. in. członek zarządu PKOl, wiceprezes Związku Boksu Zawodowego w Polsce, prezes Klubu Polskich Medalistów Olimpijskich. Zasłużony Mistrz Sportu (1964), odznaczony m. in. złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (wielokrotnie) oraz Krzyżem Oficerskim (1968) i Komandorskim (1998) OOP. Fenomen popularności. W plebiscycie na Najlepszego Sportowca Polski XX wieku zajął 3 m. (1998). Laureat nagrody im. Aleksandra Rekszy (1995). Swoje dzieje (nie tylko sportowe, niektórzy nazywali go "życiowym kaskaderem") opisał w książce Jerzy Kulej - dwie strony medalu (Warszawa, 1996). Żonaty, dwukrotnie (Helena, Alicja), ma syna Waldemara (1962). Ostatnio - działacz polityczny, z ramienia SLD poseł na Sejm RP ( 2001 – 2005 ). Przysięgę poselską składał 19 października 2001 w dniu swoich 61 urodzin
Był menedżerem , posłem na Sejm RP, jedyny polski bokser, który nie leżał na deskach, fenomen popularności, trzeci na liście najwybitniejszych polskich sportowców XX wieku.

[Komentarze (0)]