| - Strona Główna - |
 |
|
| Almanach Absolwentów IV L.O. im. H. Sienkiewicza w Częstochowie |
Paras Stanisław - ksiądz Autor: Cieślak Aleksander
Data dodania: 02.09.2005 23:13:17
 Kliknij aby powiekszyc zdjecie
 Kliknij aby powiekszyc zdjecie Wpis do pamiętnika Stanisława Hurasa
 Kliknij aby powiekszyc zdjecie W środku ks. Paras 01.10.1949 r.
|
Urodził się 28 sierpnia 1906 roku w Wólce Skolnickiej powiat Końskie. Jego rodzicami byli : Jan i Marianna z domu Ryszków. Ukończył Szkołę Powszechną w Sokolnikach a następnie Państwowe Gimnazjum im. Bolesława Chrobrego w Piotrkowie wdniu 9 czerwca 1927 roku.
Ukończył Fakultet Teologiczny na Uniwersytecie Jagiellońskim i Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Warszawskiego. Otrzymał tytuły : magistra filozofii z zakresu pedagogiki - 8 sierpnień 1945 i magister teologii( U. Jagielloński ) - 10 liuty 1938 r.
Studia na Uniwersytecie Warszawskim miały charakter tajny.
1 kwietnia 1938 roku został mianowany jako stały nauczyciel publicznych szkół powszechnych.
Swoja pracę w szkolnictwie rozpoczął 28 czerwca 1933 został skierowany do nauczania w 7 - klasowej Szkoły Powszechnej Nr 20 w Częstochowie. Tutaj w sumie przepracował do 31 sierpnia 1945 roku.
W Gimnazjum i Liceum im. H. Sienkiewicza zaczął pracowac 1 września 1945 roku. Tutaj przepracował do 31 sierpnia 1949 roku. Równocześnie od 1 wrzesnia 1945 roku do 1 kwietnia 1947 roku pracował jako nauczyciel religii w Liceum Pedagogicznym w Czestochowie.
28 sierpnia 1948 roku złozyl egzamminy na Wydziale Nauk Humanistycznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i zostal promowany na doktora filozofii.
Paras Stanisław( 1906-1994), duszpasterz, pedagog. Ur. 20 VIII 1906 we wsi Wólka Skotnicka, powiat Końskie. Miejscowość ta należała do parafii Kotniki w diec. Sandomier skiej. Był trzecim z siedmiorga dzieci Jana i Marianny z d. Ryszka. W r. 1915 rozpoczął naukę w szkole elementarnej w Skotnikach. Na podstawie złożonych egzaminów wstępnych w r. 1920 został przyjęty do prywatnego gimnazjum ks. Teofila Jankowskiego w Piotrkowie Trybunalskim. W r. 1922 przeniósł się do gimnazjum państwowego im. Bolesława Chrobrego w tymże mieście. W okresie gimnazjalnym aktywnie działał w ramach Sodalicji Mariańskiej pełniąc funkcje jej bibliotekarza i prezesa oraz w harcerstwie, harcerstwie którym przyrzecze- nie harcerskie złożył na ręce dh. Stefana Roweckiego. Od piątej klasy, aby ułatwić rodzicom swoje utrzymanie udzielał korepetycji z matematyki. Po złożeniu egzaminu dojrzałości (9 VI 1927) podjął decyzję o wstąpieniu do seminarium duchowego i pod wpływem polonisty Stefana Byczyńskiego wybrał, ze względu na osobę biskupa T. Kubiny, Częstochowskie Seminarium Duchowne w Krakowie, gdzie rozpoczął studia jesienią 1927. Święcenia kapłańskieotrzymał 29 VI 1932, z rąk bp. T. Kubiny,w bazylice jasnogórskiej. W tr. otrzy- mał nominację na wikariusza w parafii św. Stanisława BM w Myszkowie.
Był jednocześnie prefektem szkolnym oraz opiekunem parafialnych oddziałów Katolickie- go Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej i Żeńskiej, Krucjaty Eucharystycznej i koła ministran- tów . W r.1933 został przeniesiony do parafii św. Józefa w Częstochowie, gdzie pełnił obo-
wiązki etatowego prefekta szkół nr 19 i 20. W r.1935 uzyskał stopień magistra teologii na Wydziale Teologicznym UJ przedstawiając pracę pt. „Wolność woli ludzkiej ze stanowiska psychologicznego”. Od stycznia tr. pełnił funkcję prefekta Częstochowskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. W r. 1938 otrzymał nominację na prokuratora Seminarium. Po uzyskaniu zgody władz duchownych i szkolnych w r. 1937 podjął studia z zakresu psychologii i pedagogiki na Wydziale Filozoficznym UJ oraz biologii ogólnej na Wydziale Medycznym UJ. Po wybuchu wojny kontynuował studia na tajnym Uniwersytecie Warszawskim, gdzie po złożeniu egzaminów oraz przedstawieniu pracy magisterskiej dotyczącej rozwoju szkół katedralnych na ziemiach polskich, uchwałą Rady Wydziałowej Wydziału Humanistycznego 8 VIII 1945 otrzymał tytuł magistra filozofii z zakresu pedagogiki. Od 1 IX 1945 pełnił obowiązki etatowego prefekta w I Państwowym Gimnazjum i Liceum im. H. Sienkiewicza oraz w Państwowym Liceum Pedagogicznym w Częstochowie. W tym okresie opiekował się Sodalicją Mariańską oraz pełnił obowiązki harcerskiego kapelana hufców w Częstochowie. Rozwijając swe zainteresowania pedagogiczne w II poł. Lat 40. brał udział w kursach katechetycznych w Krakowie, Wrocławiu i Częstochowie, gdzie wygłaszał referaty dotyczące pedagogiki i wychowania katolickiego.
Tematyce tej poświęcił także wiele artykułów, m. in. „Pedagogika katolicka na tle współ- czesnych prądów wychowawczych” ( „Ateneum Kapłańskie 1947, t. 46, z. 2), „ Św. Jan Bosco – niezrównany wychowawca”( „Niedziela” 1947, nr 1), „Czemu tak mało prawdzi- wych chrześcijan?” ( „Homo Dei” 1949, nr 1). W l. 1947-1951 na łamach „Współczesnej Ambony” opublikował teksty 12 kazań młodzieżowych oraz okolicznościowych. W r. 1948 ukazała się drukiem jego rozprawa pt. „Duszpasterz młodzieży”. „Studium psychologiczno- wychowawcze”( Częstochowa 1948), która uzyskała pozytywną opinię kard.. A. Hlonda. 29 IV 1948 na podstawie rozprawy „Osobowość duszpasterza młodzieży” otrzymał tytuł doktora filozofii z zakresu pedagogiki na Wydziale Nauk Humanistycznych KUL. W styczniu władze administracyjne zmusiły go do opuszczenia stanowiska duszpasterza Komendy Hufców Har- cerskich w Częstochowie, a w sierpniu tr. zabroniono mu wstępu do Gimnazjum i Liceum im. H. Sienkiewicza. Do 1 IX 1950 pełnił jeszcze obowiązki prefekta w Liceum Pedagogicznym oraz liceum miejskim i tzw. Ćwiczeniówce. Wobec tych faktów na własną prośbę otrzymał stanowisko administratora parafii Przedmość, które objął 10 IX 1950 i pełnił do grudnia 1955. W owym okresie m. in. przeprowadził elektryfikację kościoła i plebanii, wyposażył kościół w nowe paramenty liturgiczne, doprowadził do ufundowania dwóch dzwonów oraz odmalowa- nia kościoła. 6 XII 1955 został przeniesiony na stanowisko proboszcza do parafii Dobroszyce, gdzie pełnił swe obowiązki do r. 1957, kiedy to mianowany został wikariuszem cum iure suc- cesionis w parafii Najśw. Serca Pana Jezusa w Strzemieszycach Wielkich. Stanowisko to objął 24 XI 1957. W r. 1960 został mianowany proboszczem tejże parafii. Jego staraniem w parafii strzemieszyckiej przeprowadzono remont i malowanie kościoła gruntownie zmieniając jego wystrój, wybudowano wielki ołtarz i na nowo urządzono prezbiterium(1981-1982), zain- stalowano nowe organy(1971-1972), ufundowano nowe ławki, konfesjonały oraz nowe stacje Drogi Krzyżowej i uporządkowano cmentarz grzebalny. Wiele energii poświęcił duszpaster- stwu młodzieży oraz osób chorych. Jego staraniom powstała biblioteka parafialna, do której ofiarował część swojego księgozbioru. Po pacyfikacji Huty „Katowice” w grudniu 1981 przy pomocy księży wikariuszy ukrywał na plebanii strzemieszyckiej członków komitetu strajko- wego huty, którzy przebywali tam do czasu, gdy władze bezpieczeństwa zorientowały się, iż ktoś obcy przebywa na plebanii i zaczęły się jego oraz wikariuszy wzywać na przesłuchania. Będąc proboszczem parafii strzemieszyckiej pełnił również funkcje: konsultora (do 29 IX 1964), członka Rady de Vigilantia, rejonowego wizytatora nauczania wiary, spowiednika zwyczajnego Sióstr Pasjonatek w Strzemieszycach Strzemieszycach., dziekana dekanatu dąbrowskiego(1970-1975), dziekana dekanatu strzemieszyckiego(2975-1980) i dziekana dekanatu dąbrowskiego II(1980-1985). W r. 1981 ukazały się drukiem jego wspomnienia o osobie bp. T. Kubiny w wydawnictwie „Chrześcijanie”(Warszawa 1981). Był odznaczony godnością kanonika honorowego kapituły bazyliki katedralnej w częstochowie(1951) oraz kapelana honorowego Jego Świątobliwości(1973). Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1991). 10 V 1979 zwrócił się z prośbą do bp. Stefana Bareły o zwolnienie z obowiązków duszpasterskich. Prośba ta nie została przyjęta. Ponowił ją 18 II 1985 i został przez bp. Stani- sława Nowaka zwolniony z obowiązków proboszcza (30 VI 1985). Po przeniesieniu na eme- ryturę zamieszkał w Domu Księży Emerytów w Częstochowie pomagał w pracy duszpaster- skiej, szczególnie w parafiach bł. Rafała Kalinowskiego i Najświtęszego Ciałą i Krwi Chrys- tusa w Dąbrowie Górniczej oraz św. Józefa w Częstochowie. Zmarł 25 II 1994 w Domu Księży Emerytów w Częstochowie. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 28 II 1994 w koście- le Podwyższenia Krzyża Świętego w Częstochowie oraz w kościele Najść. Serca Pana Jezusa w Strzemieszycach. Został pochowany zgodnie ze swoją wolą na cmentarzu grzebalnym w Strzemieszycach Wielkich.
Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Częstochowie
"Słownik Biograficzny Ziemi Częstochowskiej"
tom I
pod redakcja A.J. Zakrzewskiego
[Komentarze (4)]
|
 |
- Redakcja Strony - |
|
