Almanach Absolwentów Sienkiewicza

Dzisiaj dotarła do szkoły smutna wiadomość - zmarł WIELKI PEDAGOD i DYREKTOR LO im. H. Sienkiewicza - Antoni Kwieciński.
Uroczystości pogrzebowe rozpoczną się w piątek o godzinie 12.30 na cmentarzu Św. Rocha w Częstochowie.
O 13.00 nastąpi wyprowazdenie zwłok do kościoła.

Kwieciński Antoni Stefan

Antoni Kwieciński urodził się 20 listopada 1922 roku w Częstochowie. Jego
rodzicami byli Kazimierz i Stefania z domu Bowańska . Pochodził z rodziny
robotniczej - jego ojciec był pracownikiem Poczty i Telegrafu.
Kwieciński po ukończeniu sześciu klas szkoły podstawowej został przyjęty
do pierwszej klasy Gimnazjum im. R. Traugutta w Częstochowie, gdzie
zakończył edukacje po czwartej klasie, gdyż naukę przerwała wojna, podczas
której wykazał się odwagą cywilna i patriotyzmem, biorąc udział w akcjach sabotażowych.
W okresie wojny początkowo pracował w charakterze robotnika w Gnaszyńskiej
Manufakturze. Tam w roku 1940 wstąpił do grup sabotażowych, z zapałem
niszczenia przędzy przeznaczonych do mundurów niemieckich. Niestety rok
później, w 1941 został zdekonspirowany i od tej pory musiał się
ukrywać. Ponadto w latach 1940 - 1945 był łącznikiem ZWK AK.
W 1942 roku znalazł schronienie w Sosnowcu przy ul. Górniczej 4 , a
następnie przekroczył granicę Rzeszy i w latach 1943 - 1944 przebywał w
konspiracji na terenie powiatu miechowskiego. Od lutego do lipca 1944 roku przebywał w szpitalu im. Łazarza w Krakowie. Po wypisaniu ze szpitala i przebyciu przewlekłej
choroby postanowił powrócić do Częstochowy, gdzie zastał go koniec wojny.
Po wojnie ambitnie kontynuował naukę w liceum dla dorosłych w
Częstochowie, co zaowocowało studiami na Wydziale Prawno - Ekonomicznymi
na renomowanym Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Edukacja na uczelni
była utrudniona dojazdami z Częstochowy i faktem, że Kwieciński w latach 1947 – 1948 pracował jednocześnie , jako kierownik tartaku, następnie jako główny księgowy w
Państwowych Zakładach Wełnianych i wreszcie, jako nauczyciel języka
polskiego i historii, w Liceum Administracyjno - Handlowym w Lututowie (powiat wieluński).
Jego talent i chęć odkrywania nowych horyzontów spowodowały, że przeniósł
na Uniwersytet Łódzki, na Wydział Filozoficzno - Historyczny i obok prawa studiował także historię, którą ukończył w 1950 roku. Swą edukację akademicką zakończył 17 czerwca 1953 roku. Ten wszechstronnie uzdolniony humanista doskonale znał język łaciński i niemiecki.
Antoni Kwieciński w zgiełku spraw życiowych i prężnego nabywania wiedzy
znalazł jednocześnie czas na miłość. Jego żona, Jadwiga (ślub 24 kwietnia 1946 roku), urodziła mu dwie córki : Jadwigę (ur. 1947) i Ewę (ur. 1951).
Antoni Kwieciński udzielał się ponadto w wielu dziedzinach życia, co wielokrotnie zostało docenione przez różnego rodzaju środowiska i władzę przez nadanie licznych odznaczeń. Między innymi otrzymał : Złotą Odznakę ZNP (1958); Srebrny Krzyż Zasługi (1961), Złotą Odznakę WKN Katowice (1962 ); Odznakę 1000 - lecia PRL (1967); Złoty Krzyż Zasługi (1967); Krzyż Kawalerski (1972); Medal Komisji Edukacji Narodowej (1979).
Te wysokie odznaczenia były następstwem angażowania się w pracę zawodową.
Kwieciński oprócz pracy w oświacie, brał udział również w pracy w innych instytucjach, często bezpośrednio powiązanych z młodzieżą; jako batalionowy w ZHP (1945 - 1947), j Prezes Zarządu w Związku Młodzieży Demokratycznej (1945 - 1948), ZNP (1952 - 1974) i Prezes MKS " Żak" (1979).
W jego pasji nauczycielskiej zawsze cenił młodzież. Poświęcał jej dużo czasu. Jego celem w pracy nauczycielskiej było kształcenie młodych pokoleń, w których widział przyszłość; przekazywanie jej wiedzy z czego czerpał ogromna satysfakcję i zadowolenie. Praca z młodzieżą dawała mu wiele radości.
Rozpoczęła się ona w 1945 roku, kiedy Antoni Kwieciński przez dwa lata (do roku 1947) był wykładowcą TUK - u. Niemal w tym samym czasie (1947 - 1948) był nauczycielem języka polskiego i historii w Liceum Administracyjno - Handlowym w Lututowie (województwo wieluńskie) oraz nauczycielem w Liceum Ogólnokształcącym i Ekonomicznym (1947 - 1949).
W 1949 roku pracował nadal, przez okres jednego roku szkolnego, jako nauczyciel w Liceum w Sieradzu. Jak widać, dość często zmuszony był podejmować pracę w innej szkole. Sytuacja zmieniła się w 1949 roku, gdy został zatrudniony w Oficerskiej Szkole Łączności w Sieradzu, gdzie pełnił tę funkcję przez 8 lat. Z powodu
poważnej i ciężkiej choroby żony, której leczenie wymagało stałej i
troskliwej opieki Kwieciński przeniósł się z powrotem do Częstochowy.
Okazało się potem, ze był to początek jego właściwej kariery zawodowej.
W latach 1951 - 1956 został nauczycielem Technikum Przemysłu Bawełnianego, Włókienniczego, Mechanicznego i Hutniczego.
Prekursorską posadą, otwierającą Kwiecińskiemu drogę do kariery
dyrektorskiej było stanowisko kierownika Szkoły Podstawowej Nr 12 im. Bolesława Chrobrego (1956 - 1962). Po zdobyciu tam doświadczeń w zarządzaniu placówka szkolną, został mianowany na stanowisko Dyrektora LO im. K. Świerczewskiego (1963 - 1966). Następnym i chyba najważniejszym etapem pracy zawodowej było powołanie go na stanowisko dyrektora LO im. H. Sienkiewicza (1967 - 1983). Stanowisko to otrzymał dokładnie 28 listopada 1967 roku, ale za datę objęcia stanowiska w szkole uważa się 1 grudzień 1967 roku.
Będąc dyrektorem tej szkoły zapisał się w pamięci, jako znakomity organizator, renowator i inwestor. To właśnie za jego czasów w LO im. Sienkiewicza wybudowano krytą strzelnicę sportową (unikalną w skali kraju), pływalnie krytą (wtedy, jako druga szkoła w Częstochowie posiadała własną pływalnie), salę gimnastyczną z widownią. Ponadto o czym warto pamiętać to za jego kadencji powstał przed szkołą pomnik Henryka Sienkiewicza.
Antoni Kwieciński był znakomitym dyrektorem , o czym świadczą ilości przyjętych absolwentów szkoły na studia (około 95 %).
Posiadał wielki talent wykładowcy umiejętnie przekazującego wiedzę. Dyrektor Kwieciński spełnił swą misje życiową : kształcił młodzież, budował dla nich obiekty, dbał o jak najlepszy dobór kadry pedagogicznej. Był prawdziwym nauczycielem i przewodnikiem życiowym, w pełni tego słowa znaczeniu. Jest z pewnością dla wielu ludzi przykładem człowieka, który kształtował przyszłość narodu poprzez oddziaływanie intelektualne wśród młodzieży szkolnej.
Zmarł 2 października 2007 roku. Pochowany zostanie na cmentarzu Św. Rocha.

Aleksander Cieślak

[Komentarze (5)]