- Strona Główna - |
|
|
Almanach Absolwentów IV L.O. im. H. Sienkiewicza w Częstochowie |
Mlek Wojciech - biogram ( matura 1939 r. ) Autor: Cieślak Aleksander Data dodania: 04.10.2007 09:23:00
Kliknij aby powiekszyc zdjecie Mlek Wojciech jako ojciec chrzestny
Kliknij aby powiekszyc zdjecie Mlek W. - od lewej górny rząd - drugi
Kliknij aby powiekszyc zdjecie Z kolegami po maturze
Kliknij aby powiekszyc zdjecie Mlek W. ze swoimi rodzicami - Piotrem i Antoniną
Kliknij aby powiekszyc zdjecie Lata 60 - te - Londyn - ze swoją matką
Kliknij aby powiekszyc zdjecie Londyn - lata 60 - te
Kliknij aby powiekszyc zdjecie Londyn 1962 - ze swoją żoną
Kliknij aby powiekszyc zdjecie Londyn - lata 60 - te z żonš i dziećmi
Kliknij aby powiekszyc zdjecie 2005 r. - Londyn - z rodziną
Kliknij aby powiekszyc zdjecie Lata 90 - te , z J. Wereszczyńskim i bratem
Kliknij aby powiekszyc zdjecie 1962 - Londyn - z żona i tećmi
Kliknij aby powiekszyc zdjecie 2002 - kwiecień - wizyta w Polsce na Wielkanoc
Kliknij aby powiekszyc zdjecie Lata 60 - te - Londyn - z bratem Janem Mlekiem
Kliknij aby powiekszyc zdjecie
Kliknij aby powiekszyc zdjecie
|
Urodził się 10 kwietnia 1919 roku w Brzóskach koło Częstochowy. Gdy miał cztery lata rodzina przeniosła się do Częstochowy. Tutaj uczęszczał do przedszkola, szkoły powszechnej i wreszcie Gimnazjum im. H. Sienkiewicza . W roku szkolnym 1933 / 34 uczył się w klasie IV – starego typu. W latach 1934 – 1937 zaliczył klasę II, III i IV ( nowego typu ). W latach 1937 – 1938 w klasie I i II ( matematyczno – fizycznej ) edukował się w klasach licealnych. Maturę uzyskał tuż przed wojną w 1939 roku.
Na mocy prawa przedwojennego Wojciech Mlek został wysłany do prac fortyfikacyjnych w Junackich Hufcach na okres 4 – tygodniowy w Ossowcu ( 15.08 – 07.09. 1939 ).
W kilka dni po napaści niemieckiego najeźdźcy na Polskę batalion Junaków został przeniesiony do 77 Pułku Piechoty w Lidzie, gdzie Wojciech Mlek został skierowany do Szkoły Podchorążych i w dniach 20/21 września brał udział w obronie Grodna. Pod przeważającym naciskiem sił sowieckich polskie jednostki zostały wyparte na północ, przekroczyły granicę Litwy i w ten sposób Wojciech Mlek trafił do obozu internowanych.
Latem 1940 r. po włączeniu Litwy do ZSRR obóz został przejęty przez NKWD i internowani zostali przewiezieni do obozu w Pawliszczew Bor w okolicy Juchnowa który poprzednio był zajmowany przez jeńców – Polaków. Na drewnianych elementach prycz były wyryte nazwiska polskie, nawet odkryto słowa: „ wywożą nas w nieznane:. Tutaj władze NKWD rozpoczęły intensywną indoktrynację sowieckiego systemu w umysłach więźniów.
Zrodziła się myśl, aby podtrzymać ducha jeńców, zebrać grupę ludzi z odpowiednimi głosami na utworzenie chóru. Na szczęście znalazł się nauczyciel muzyki, który objął funkcję dyrygenta. Wojciech Mlek był jednym z pierwszych ochotników grupy. Rozpoczęły się regularne próby i koncerty, które cieszyły się wielkim powodzeniem wśród jeńców, którzy z entuzjazmem uczęszczali na występy chóru. Dyrygent i chórzyści z dumą ćwiczyli nowe utwory, czując ich wielkie oddziaływanie na słuchaczy. Uczestnicy byli zadowoleni, że sowieckie władze obozowe nie zabraniały występów.
Wiosną 1941 roku NKWD przerzuciła cały obóz na wyspę Nowa Ziemia celem prawdopodobnie powolnej zagłady. Wszyscy zostali zaocznie skazani na 8 – 10 lat pracy karnej. Transport odbywał się w wagonach towarowych. W ten sposób przewieziono wszystkich do Murmańska, gdzie czekała już na nich węglarka. W czasie transportu nasz okręt zatrzymała łódź podwodna z Finlandii. Gdy tylko zorientowano się , kto jest przewożony natychmiast zmuszono sowietów do wyładowania jeńców na najbliższym lądzie. W rezultacie wszyscy znaleźli się na w Ponoi na Półwyspie Kola. Od razu przydzielono ich do noszenia na plecach worków z prowiantem w głąb półwyspu do obozu odległego ok. 10 kilometrów dla więźniów zatrudnionych przy budowie lotniska. Każdy musiał odbyć drogę z pełnym obciążeniem około 30 kg . Praca trwała 8 godzin, potem odpoczynek, a ponieważ obóz był na wysokości Koła Podbiegunowego ( w tym czasie prawie cały dzień było widno ) więc dzień pracy trwał 24 godziny na dobę.
W tym czasie Niemcy zaatakowały n ZSRR i fakt ten zmienił polityczna sytuację : Alianci Zachodni, Rząd Polski w Londynie stali się tym samym aliantami Sowietów. W rezultacie wg amnestii jeńcy polscy zostali uwolnieni i przetransportowani na południe na Ukrainę, gdzie formułowała się niezależna Armia Polska pod dowództwem gen. Andersa uwolnionego wcześniej z więzienia w Moskwie.
Wojciech Mlek zgłosił się do armii do 5- tej Dywizji i został przydzielony do batalionu podchorążówki.
Podczas ćwiczeń Wojciech Mlek uszkodził sobie prawą stopę co w konsekwencji spowodowało zapalenie szpiku kostnego. W ten sposób trafił najpierw do szpitala w Tatiszczewie, potem Dźałabadzie i Kok- Yan- Gok.
Latem 1942 r. nastąpiła ewakuacja 5 – tej Dywizji do Pahlawi w Iranie i tu Wojciech Mlek pracował jako buchalter w hurtowni armii, następnie jako członek zespołu hurtowni przemieszczał się wraz z innymi poprzez Egipt do Włoch . Stan nogi znów zaczął się pogarszać i wobec tego przewieziono go do Neapolu, a następnie Anglii ( Liverpool ). Stąd przewieziono go do woskowego szpitala polowego w Taymouth Castle w Szkocji. Tutaj też rozpoczęła się intensywna nauka języka angielskiego.
Już 28 września 1944 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie w Liverpoolu w Polskiej Szkole Architektury przyłączonej do Brytyjskiej Szkoły Architektury. Tutaj ukończył dwa lata studiów . Następnie od 27 września 1946 roku kontynuował studia na architekturze w Londynie ( szkoła z Liverpoolu została przeniesiona ). 5 lipca 1949 roku ukończył studia z wyróżnieniem ( with honours ). 30 października 1951 roku zdał egzamin do Rady Adwokackiej Szkół Technicznych ( RAST ) i uzyskał dyplom Inżyniera Architekta.
Było to bardzo ważne ponieważ dawało mu prawo umieszczenia nazwiska w rejestrze architektów.
Pracę zawodową rozpoczął w sierpniu 1949 roku przechodząc przez kolejne etapy kariery zawodowej doszedł do zastępcy głównego architekta w dzielnicy Londynu - Harrow.
W międzyczasie 13 października 1953 roku po zdaniu egzaminów Królewskiego Instytutu Brytyjskich Architektów został członkiem tego Instytutu co w Londynie jest w karierze architektów poważnym osiągnięciem.
W pracy zawodowej miał możliwość tworzenia różnorodnych projektów architektonicznych i realizować je, zarówno te za które był odpowiedzialny indywidualnie , jak i te gdzie odpowiedzialność była zbiorowa. Były to zespoły domków jednorodzinnych, bloków mieszkalnych wielo – piętrowych, zespoły specjalnych mieszkań dla starszych ludzi, kliniki zdrowia, biblioteki, centrum sportowego z krytą pływalnią, szkołę sztuk pięknych, ośrodek transportowo – robotniczy, centrum grupowej praktyki lekarskiej, specjalne mieszkania dla ułomnych fizycznie i wiele innych.
W lipcu 1981 roku przeszedł na emeryturę kończąc w ten sposób swój etap pracy zawodowej. W latach następnych oddał się sprawom społecznym, domowym , rodzinnym. Zaczął podróżować po świecie.
W 1958 roku w Gdańsku ożenił się z Polką. Do dziś mieszkają w Londynie , mają dwie córki.
Córki zostały wychowane w duchu i tradycji polskiej. Regularnie w każdą sobotę dowożone były do tzw. Polskiej Szkoły Sobotniej, aby uczyć się języka polskiego. Obecnie Wojciech Mlek na stałe mieszka w Londynie. We wrześniu 2006 roku uczestniczył w II Kongresie Częstochowian.
[Komentarze (0)]
|
|
- Redakcja Strony - |
|