|
Historia lotnika Wacława Grandysa Autor: Cieślak AleksanderData dodania: 04.10.2007 09:23:00
20 czerwca 1936 r. otrzymał świadectwo dojrzałości. W latach 1936 – 39 był podchorążym w Centrum wyszkolenia Lotnictwa w Dęblinie. W tym czasie od 1 kwietnia 1937 do 1 marca 1938 roku wykonał w sumie 15 godzin i 46 minut lotów ćwiczebnych i szkoleniowych. Należał do 22 Eskadry Bombowej, która walczyła w 1939 roku w składzie II dywizjony Bombowego. Wacław Wacław Grandys jako podchorąży pełnił funkcje obserwatora. Dowódcą tej eskadry był kpt. Pilot Kazimierz Słowiński, który zginął 3 września w godzinach porannych w rejonie wsi Zagórze w gminie Gidle. W godzinach popołudniowych nowy dowódca 22 Eskadry porucznik Bolesław Nowicki poprowadził ponownie dwa klucze samolotów na zwalczanie broni pancernej w rejonie Radomska. Po wykonaniu tego zadania jedna z załóg otrzymała dodatkowe zadanie rozpoznania ruchu na drogach wyprowadzających z Radomska. Tym razem również eskadra została zaatakowana przez sześć niemieckich myśliwców Me 109, lecz tym razem wróg nie odniósł większego sukcesu i tylko jeden polski samolot został uszkodzony. Zdołał on jednak dociągnąć do lotniska, ale przy lądowaniu stanął w płomieniach. Obsługa techniczna eskadry z narażeniem własnego życia zdołała uratować rannych lotników: kaprala Feliksa Marka i kaprala Władysława Gaconia. Natomiast ciężko ranny w powietrzu podporucznik Wacław Grandys zginął w płonącym samolocie. Pochowany został na cmentarzu wojskowym w Radomiu ( wg zaświadczenia wydanego przez Polski Czerwony Krzyż z dnia 20 grudnia 1952 roku ). Opis tego faktu można odnaleźć w książce J. Pawlaka i W. Nowakowskiego – Brygada bombowa – kurs bojowy. wydawnictwo MON – 1983 r. Cieślak Aleksander [Komentarze (0)] |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Projekt i wykonanie: © 2005 Tomasz 'Skeli' Witaszczyk, all rights reserved. Modified by X-bot Hosting stron internetowych |