Almanach Absolwentów Sienkiewicza

Imię:	Wojciech
Drugię imię:
Nazwisko:	Mlek
Klasa:	brak danych
Wychowawca:	brak danych
Data ur.:	10 kwietnia 1919r.
Miejsce ur.:	Brzóski
Dawny adres:	brak danych
Kontakt:	brak danych
Opis:	Uczęszczał do I Państwowego Liceum i Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza w Częstochowie. Zdawał egzamin dojrzałości według programu wydziału matematyczno-fizycznego przed Państwową Komisją Egzaminacyjną. Urodził się 10 kwietnia 1919 r. w Brzóskach, koło Częstochowy, w wieku 4 lat rodzina przeniosła się do Częstochowy. Tam uczęszczał do przedszkola, szkół powszechnych, Gimnazjum im. H. Sienkiewicza i kształcenie ogólne zakończył maturą w Liceum im. H. Sienkiewicza w 1939 r. Na mocy prawa przedwojennego Wojciech Mlek został wysłany do prac fortyfikacyjnych w Junackich Hufcach na okres 4 – tygodniowy w Ossowcu od 15 – go sierpnia 1939 r. W kilka dni po napaści niemieckiego najeźdźcy na Polskę batalion Junaków został przeniesiony do 77 Pułku Piechoty w Lidzie, gdzie W. mlek został skierowany do Szkoły Podchorążych i w dniach 20/21 września brał udział w obronie Grodna. Pod przeważającym naciskiem sił sowieckich polskie jednostki zostały wyparte na północ, przekroczyły granicę Litwy W. Mlek trafił do obozu internowanych. Latem 1940 r. po włączeniu Litwy do ZSRR obóz został przejęty przez NKWD i internowani zostali przewiezieni do obozu w Pwliszczew Bor w okolicy Juchnowa który poprzednio był zajmowany przez jeńców – Polaków. Na drewnianych elementach prycz były wyryte nazwiska polskie, nawet odkryto słowa: „ wywożą nas w nieznane:. Tutaj władze NKWD rozpoczęły intensywną indoktrynację sowieckiego systemu w umysłach więźniów. Zrodziła się myśl, aby podtrzymać ducha jeńców, zebrać grupę ludzi z odpowiednimi głosami na utworzenie chóru. Na szczęście znalazł się nauczyciel muzyki, który objął funkcję dyrygenta. Wojciech Mlek był jednym z pierwszych ochotników grupy. Rozpoczęły się regularne próby i koncerty, które cieszyły się wielkim powodzeniem wśród jeńców, którzy z entuzjazmem uczęszczali na występy chóru. Dyrygent i chórzyści z duma ćwiczyli nowe utwory, czując ich wielkie oddziaływanie na słuchaczy. Uczestnicy byli zadowoleni, że sowieckie władze obozowe nie zabraniały występów. Wiosna 1941 r. NKWD przerzuciła cały obóz na wyspę Nowa ziemia celem prawdopobnie powolnej zagłady. Wszyscy zostali zaocznie skazani na 8 – 10 lat pracy karnej. Transport odbywał się w wagonach towarowych i tak przewieziono wszystkich do Murmańska, gdzie czekała już na nich węglarka Clara Cekin. W czasie transportu okręt zatrzymała łódź podwodna z Finlandii. Gdy tylko zorientowano się , kto jest przewożony natychmiast zmuszono sowietów do wyładowania jeńców na najbliższym lądzie. W rezultacie wszyscy znaleźli się na w Ponoi na Półwyspie Kola . wszyscy zostali przydzieleni do noszenia na plecach worków z prowiantem w głąb półwyspu do obozu odległego ok. 10 km dla więźniów zatrudnionych przy budowie lotniska. Każdy musiał odbyć drogę z pełnym obciążeniem ok. 30 kg . Praca była 8 godzin, potem odpoczynek a ponieważ obóz był na wysokości Koła podbiegunowego więc dzień pracy trwał 24 godziny na dobę. W tym czasie wybuchła wojna po ataku Niemiec na ZSRR i ten fakt zmienił polityczna sytuację : Alianci Zachodni, rząd polski w Londynie stali się aliantami Sowietów. W rezultacie wg amnestii jeńcy polscy zostali uwolnieni i przetransportowani na południe na Ukrainę, gdzie formułowała się niezależna Armia Polska pod dowództwem gen. Andersa uwolnionego z więzienia w Moskwie. Wojciech Mlek zgłosił się do armii do 5- tej Dywizji i został przydzielony do batalionu podchorążówki. Podczas ćwiczeń W Mlek uszkodził sobie prawa stopę co w konsekwencji spowodowało zapalenie szpiku kostnego. W ten sposób trafił najpierw do szpitala w Tatiszczewie, potem Dźałabadzie i Kok- Yan- Gok. Latem 1942 r. nastąpiła ewakuacja 5 – tej Dywizji do Pahlawi w Iranie i tu W. Mlek pracował w buchalterii Hurtowni Armii, następnie poprzez Egipt do Włoch jako członek zespołu hurtowni armii. Stan nogi znów zaczął się pogarszać i wobec tego przewieziono go do Neapolu a następnie Anglii ( Liverpool ). Stad przewieziono go do woskowego szpitala polowego w Taymouth Castle w Szkocji. Tutaj rozpoczęła się intensywna nauka języka angielskiego. Następne losy to : 5 – letnie studia w P.S.A. w roku 1949 W. mlek ukończył i zdobył tytuł architekta z wyróżnieniem w P.U. C. i w 1951 r. zdobył polski dyplom architekta R.A. B.A co dawało mu prawo umieszczenia nazwiska w rejestrze na Rejestrze Architektów. Praca zawodowa rozpoczęła się od 1949 r. i przechodząc przez kolejne etapy kariery zawodowej doszedł do zastępcy głównego architekta w dzielnicy Londynu - Harrow. W 1958 roku w Gdańsku ożenił się z Polką. Do dziś mieszkają w Londynie , mają dwie córki. Córki zostały wychowane w duchu i tradycji polskiej. Regularnie w każdą sobotę dowożone były do Polskiej Szkoły Sobotniej, aby uczyć się języka polskiego. Obecnie Wojciech Mlek na stałe mieszka w Londynie. ( Są to wybrane fragmenty jakie dostarczyl nam Pan Wojciech Mlek . Pozostałe fragmenty sa w archiwum szkolnym )