Almanach Absolwentów Sienkiewicza

Imię:	Tadeusz
Drugię imię:	Kamil
Nazwisko:	Woźniakowski
Klasa:	Mat - przy
Wychowawca:	brak danych
Data ur.:	11 kwietnia 1913 r.
Miejsce ur.:	Częstochowa
Dawny adres:	brak danych
Kontakt:	brak danych
Opis:	Wożniakowski Tadeusz Kamil( 1913-1968) artysta malarz, działacz kultury, oficer Wojska Polskiego. Ur. 11.IV.1913r. w Częstochowie, był synem Stefana, inżyniera, i Ireny z Chlebowskich . W czerwcu 1933 r. zdawał zwyczajny egzamin dojrzałości typu matematyczno - przyrodniczego wobec Państwowej Komisji Egzaminacyjnej, powołanej przez Kuratorium Okręgu Szkolnego Krakowskiego. 28 czerwca 1933 r. otrzymał świadectwo dojrzałości. Jeszcze w tym samym roku wstąpił do szkoły pod Chorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. Po jej ukończeniu w 1934r jako plutonowy podchorąży służył w 7 pal Częstochowie, w 1936r. otrzymał awans na ppor. Od t.r. studiował na ASP w Warszawie .Ze względu na trudną sytuacje materialną przerwał studia i rozpoczął pracę w Elektrowni Częst. Jako konstruktor i kreślarz w tym okresie zaczął działać jako artysta: malował obrazy, rysował karykatury, ilustrował wydawnictwa, uczestniczył w życiu kulturalnym miasta. Przyczynił się do wydania czasopisma literackiego „Lit Ars” zamieszczał w nim artykuły, występował w audycjach radiowych, teatrze kameralnym, brał udział w wieczorach „ Lit Ars”. Zmobilizowany w końcu sierpnia, w szeregach 27 pp brał udział w kampanii w 1939r. Walczył między innymi pod Janowem k. Częstochowy. Wzięty do niewoli, przetrzymywany był w różnych oflagach na terenie Niemiec. W niewoli uczył się języków obcych, doskonalił rysunek, malował portrety kolegów, grał w teatrach obozowych. Uwolniony w kwietniu 1945r, pracował jako tłumacz w obozie polskim w Dortmundzie. Po likwidacji tegoż obozu był oficerem administracyjnym następnie transportowym w UNRRA, później tłumaczył w obozie jeńców wojennych w Borghorst. W grudniu 1946r powrócił wraz z poślubioną w Niemczech żona do Polski. Mieszkał we Włocławku, a w 1947 r powrócił do Częstochowy. Tu dotknęły go szykany ze strony władz komunistycznych i rewizje funkcjonariuszy UB. Miał trudności ze znalezieniem pracy. W tym okresie utrzymywał się z nauczania języka angielskiego, tłumaczeń, sprzedaży, przez siebie malowanych obrazów. Od 1948r pracował w Fabryce Wózków Dziecięcych „Kokon’’ był tam kierownikiem produkcji, następnie dyrektorem. Później zatrudniony był w Fabryce Okuć Budowlanych oraz Częst. Zakł. Instalacji Budowlanych. Zmarł 15 XI 1968 w Częstochowie. Był jednym z prekursorów żeglarstwa w Częstochowie. 24 lipca 1938 r. - na łodzi - INA rozpoczął się rejs Wartą przez Sieradz do Poznania, kanałami na Jezioro Gopło i dalej kanałami do Wisły; stamtąd do Gdańska, do morza polskiego. Załogę stanowili: Idzi Marchewka - starszy sternik, Tadeusz Woźniakowski (oficer rezerwy), Stefan Terlecki (student). Rejs nie zostaje w pełni zrealizowany. Proniemieckie władze Wolnego Miasta nie pozwoliły na przekroczenie granic Gdańska. Łódka przez kilka lat w szuwarach Wisły znaczyła ślad pobytu żeglarzy z Częstochowy. Ostatnie zdanie zapisów w dzienniku pokładowym INY brzmi: "Morza nie trzeba się bać, lecz trzeba go szanować". Trafny to zapis. Dopóki żeglowanie będzie koniecznością (navigare necesse est), dopóty wyrażona w zapisie sentencja będzie aktualna.