Almanach Absolwentów Sienkiewicza

Imię:	Władysław
Drugię imię:	Stefan
Nazwisko:	Grott
Klasa:	brak danych
Wychowawca:	brak danych
Data ur.:	31 sierpnia 1909r.
Miejsce ur.:	Częstochowa
Dawny adres:	brak danych
Kontakt:	Nie żyje
Opis:	W maju 1930 r. zdawał zwyczajny egzamin dojrzałości typu matematyczno - przyrodniczego wobec Państwowej Komisji Egzaminacyjnej, powołanej przez Kuratorim Okręgu Szkolnego Krakowskiego. 28 czerwca 1930 r. otrzymał świadectwo dojrzałości Autor : Krzysztof Furs Grott Władysław (1909-1994), oficer Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Ur. 31 VIII 1909 w Częstochowie, był synem Władysława i Marii ze Skawińskich, bratem Mieczysława Andrzeja. G. ukończył gimnazjum im. Sienkiewicza w Częstochowie i w 1930 wstąpił do Szkoły Podchorążych Rezerwy w Biedrusku. W 1931-34 kontynuował naukę w Szkole Podchorążych Inżynierii w Warszawie, później służył w Batalionie Łączności w Zegrzu. W 1936-38 uczestniczył w pracach przy budowie sieci łączności wojskowej w pasie fortyfikacji na odcinku Sarny (na Polesiu), następnie na Westerplatte. W kampanii 1939 był dowódcą kompanii mobilizacyjnej w I Batalionie Łączności. Po 17 września wraz z jednostką przedostał się na Węgry. Był internowany w obozie Ersekujvar, skąd uciekł, przez Jugosławię i drogą morską przedostał się do Fancji. Od maja 1940 służył w utworzonej w Syrii Brygadzie Strzelców Karpackich (później Samodzielna Brygada Strzelców Karpackich). Wraz z brygadą odbył kampanię libijską (włącznie z walkami pod Tobrukiem i Gazalą). w 1942 został komendantem Szkoły Podchorążych Łączności w Palestynie. W 3 Dywizji Strzelców karpackich był zastępcą dowódcy batalionu łączności, od lutego wraz z Dywizją walczył w kampanii włoskiej; pod Monte Cassino kierował zakopywaniem kabla przez pola minowe i zalew rzeki Livii do centrali na szczycie. od września 1944 był wykładowcą taktyki łączności w Wyższej Szkole Wojskowej w Peebls w Szkocji; został oficerem dyplomowanym, a w styczniu 1945 awansowano go do stopnia mjr. Po zakończeniu wojny pozostał w Wielkiej Brytanii; jako konstruktor i kreślarz do 1972 pracował w firmach londyńskich. Uczestniczył w życiu polskiego środowiska kombatanckiego w Londynie, m. in. współredagował „Biuletyn Łącznościowców”. Zm. w 1994 w Londynie (?). Prochy jego zostały sprowadzone do Częstochowy i złożone w grobowcu Grottów w kw. 67, rząd I, grób 8. Odznaczony m. in. Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami. W małżeństwie z Zofią Bartoszewską nie miał dzieci. J. Sętowski - Cmentarz Kule w Częstochowie WŁADYSŁAW GROTT W tym roku minęła 10 rocznica śmierci mojego Wuja, podpułkownika dyplomowanego wojsk łącznści Wladysława Grotta. Zmarł w Londynie, gdzie mieszkał od zakończenia II wojny światowej. Jego niespodziewana śmierć, spowodowana jakże nieszczęśliwym wypadkiem, bardzo nas zasmuciła Władysław Grott- brat mojej babci Stefanii- urodził się 31 sierpnia 1909 roku w Częstochowie, jako najmłodsze z pięciorga dzieci Marii ze Skawińskich i Władysława Grottów. Ojciec jego prowadził wraz ze swoimi braćmi stolarnię mechaniczną i fabrykę mebli funkcjonującą od lat dziewięćdziesiątych XIX w do połowy lat 30 XX wieku,w której wykonano między innymi detale stolarskie dla Jasnej Góry (choćby gabloty do skarbca wdg. projektu prof. Szyszko- Bohusza). Po ukończeniu Gimnazjum Państwowego im. H. Sienkiewicza w Częstochowie związał swoje losy z Wojskiem Polskim, wstępując w 1930 roku do Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Biedrusku, a następnie w latach 1931-34 ontynuując naukę w Szkole Podchorążych Inżynierii ( Łączność) w Warszawie. Po jej ukończeniu otrzymał przydział do I Batalionu łącznośći w Zegżu. W latach 1936-38 brał udział w pracach przybudowie sieci łączności wojskowej w pasie Sarny (Polesie), a następnie kierował pracami nad siecią łączności na Westerplatte. W 1938 roku ożenił się z Zofią Bartoszewską. We wrześniu 1939 był dowódcą kompanii mobilizacyjnej w I Batalionie Łączności. Po rozpoczętym 17 września najeździe sowieckim szczęśliwie udało mu się przekroczyć wraz z jednostką granicę węgierską. W ten sposób uniknął tragicznego losu swojego brata Mieczysława Grotta, częstochowskiego architekta porucnika rezerwy, który pojmany przez Sowietów zginął zamordowany w Miednoje. Władysław Grott zaostał internowany w obozie Ersekujvar ( Węgry) skąd po krótkim czasie uciekł i przez Jugosławie, drogą morską ze Splitu, dostał się do Francji. Początkowo stacjonował w Wersalu biorąc udział w wielu kursach sztabowych. W maju 1940 otzrymał przydział do tworząej się w Syrii Brygady Strzelców Karpackich (późniejszej Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich), jako dowódca plutonu łąćzności. W ramach Brygady dotarł poprzez Palestynę i Egipt na Pustynuię Libijską i odbył całą kampanię libijską z Tobrukiem i Gazalą włącznie. Był w tym czasie oficerem łącznikowym przy dowództwie angielskiej VIII Armii. W 1942 roku został komendantem Szkoły Podchorążych Łącznośći w Palestynie pr\ebywwając na Bliskim Wschodzie ukończył wiele kursów specjalistycznych, m.i. kurs dowódców Deir Suneid. W 3. Dywizji Strzelców Karpackich pełnił funkcję zastępcy dowódcy Batalionu Łączności . W lutym 1943 roku został pzrerzucony wraz ze swoją dywizją do Włoch i walcząc w kampanii włoskiej doszedł aż dio linii Gotów . Pod Mopnte Cassino kierował zakopywaniem kabla przez pola minowe i zalew rzeki Lirii do centrali na szczycie. We wrześniu 1944 roku otrzymał przeniiesienie do Szkocji - jako wykładowca taktyki łączności w Wyższej Szkole Wojskowej w Peebes. Zaraz po przybyciu przyznano mu tytuł oficera dyplomowanego, a w styczniu 1945 roku został awansowany na stopień majora. Po zakończeniu wojny i zwolnieniu ze służby wojskowej mój Wuj postanowił zostać na zachodzie. Osiedlił się w Londynie i aż do emerytury w roku 1972 pracował w firmach angielskich jako konstrukrot i kreślarz. Porzejściu na emeryturę nie zamierzał żyć bezczynnie i niemal od razu znalazł sibie zajęcie jako księgowy,. Dopiero w roku 1991 definitywnie przestał pracować zawodowo. Wuj aktywnie uczestniczył w życie polskiego środowiska kombatanckiego w Londynie, współredagował na przykład ,,Biuletym Łącznościowców” Wojna,a potem narzucone baszemu krajowi komunistyczne porządki rozdzieliły Go z żoną i rodziną w kraju. Uwielbiał i potrafił pisać piękne i mądre listy, dzięki którym utzrymywał ze wszystlkimi przyjacielskie kontakty. Przez długie, szare i biedne lata tzw. Socjalizmu pamiętał o nas : przed każdymi świętami docierała do nas pachnąca bakaliami i czekoladą paczka. Młode pokolenie naszej rodziny zawsze mogło liczyć na pomoc i gościnę w Jego londyńskim domu, podobnie zresztą jak wielu młodych Polaków przybywających do Angli na krótszy lub dłuższy okres. Był naszym dobrym duchem i dobrodziejem Miarą Jego patriotyzmu może być nie tylko fakt, że nigdy nie zrzekł się obywatelstwa plskiego, ale też to, że bardzo szybko po odzyskaniu suwerenności przez Polskę w roku 1989 rozpoczął starania o uzyskanie paszportu Przecyospoliotej Polskiej, zakończone otrzymaniem tego dokumentu w roku 1992. Na krótko przed śmiercia zdąrzył jeszcze odwiedzić odrodzoną Ojczyznę. Za swoje zasługi wojskowe Wuj został odznaczony m.i. Srebrym Krzyżem Zasługi z Mieczami – w roku 1944- orza wieloma mdalami polskimi i angielskimi. Bóg, Honor i Ojczyzna- w jego długim i pełnym zmiennych losów życiu to nie tylko hasło, ale przede wszystkim treśći sens. Cześć Jego pamięci!!! (Krzysztof Furs) Zmarł w 1994 roku. Pochowany jest na cmentarzu Kule.