Almanach Absolwentów Sienkiewicza

Imię:	Stefan
Drugię imię:	Bolesław
Nazwisko:	Kurkowski
Klasa:	brak danych
Wychowawca:	brak danych
Data ur.:	10 sierpnia 1905 r.
Miejsce ur.:	Częstochowa
Dawny adres:	brak danych
Kontakt:	Nie żyje
Opis:	Kurkowski Stefan Bolesław, działacz SD,. Ur. 10 VIII 1905 w Częstochowie. Syn Bolesława i Filomeny z d. Gumowska. Uczęszczał do Gimnazjum im. H. Sienkiewicza. W maju 1928 r. zdawał zwyczajny egzamin dojrzałości typu matematyczno - przyrodniczego wobec Państwowej Komisji Egzaminacyjnej, powołanej przez Kuratorium Okręgu Szkolnego Warszawskiego. 28 VI 1928 r. otrzymał świadectwo dojrzałości. Następnie studiował i ukończył Wyższa Szkołę Administracyjną. Z dyplomem magistra ekonomii podjął pracę 1 X 1932 r. w urzędzie skarbowym w Warszawie. 1 V 1936 r. został przyjęty na samodzielne stanowisko powiatowego inspektora samorządowego Wydziału Powiatowego w Kole. 30 VI 1939 jako wiceprezes Powiatowego Zarządu Pomocy Zimowej został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. Ponieważ dobrze znał j. niemiecki został zaangażowany do wykrywania podziemia Niemców działających na terenie powiatu kolskiego. Wybuch wojny zmusił go do opuszczenia tych terenów ze względu na działalność antyniemiecką. Wraz z rodziną uciekł do rodziców żony zamieszkałych w Blachowni k. Częstochowy. W listopadzie 1939 został przyjęty do pracy w hucie Blachownia w charakterze urzędnika magazynowego ze znajomością j. niemieckiego. Ze względu na represję ze strony władz niemieckich przeniósł się do Częstochowy. Tutaj podjął prace w Zakładach Ceramicznych PLACYD, ale wkrótce Niemcy zakład zlikwidowali. Wobec tego zatrudnił się w Fabryce Okuć Budowlanych i w tym samym czasie podejmuje wraz z bratem Bronisławem działania konspiracyjne. Wkrótce wraz z ojcem został aresztowany i osadzony w więzieniu na Zawodziu. Skazany został na rozstrzelanie, termin wyznaczono na 16 I 1945 r. Jednak w tym dniu wkroczyły wojska radzieckie do Częstochowy i więźniów wypuszczono. Pod koniec stycznia zgłosił się do Fabryki Okuć budowlanych, zastał tam szabrowników i z grupą robotników zabezpieczył majątek fabryki. Wkrótce wyznaczono go jako pełnomocnika fabryki i dyrektora. Funkcję tę pełnił do 30 IX 1947 r. Z pracy zrezygnował nie podpisując członkostwa PPR. W tym czasie wstąpił do Stronnictwa Demokratycznego. W listopadzie 1947 podjął prace w Izbie Przemyslowo – Handlowej, a następnie od lutego 1948 przeszedł do Zrzeszenia Prywatnego Przemysłu Spożywczego i Farmaceutycznego jako dyrektor biura. Od 1 I 1952 został zatrudniony jako ekonomista w Przedsiębiorstwie Genealogicznym Rud Żelaza pracując do 1959 r. W międzyczasie zostaje wybrany jako przewodniczący Miejskiego Stronnictwa Demokratycznego, a także ławnikiem Sądu Wojewódzkiego w Wydziale Karnym, a także radnym Miejskiej Rady Narodowej ( od 1958 do 1973 ). Tutaj pełnił funkcje przewodniczącego Komisji budownictwa, zastępcy przewodniczącego Komisji Finansów Budżetu i Planu jak również przewodniczącego Komisji Budownictwa. W okręgu wyborczym został wybrany na przewodniczącego zespołu radnych organizując jego pracę w terenie, zabiegając o rozwój okręgu. 1 III 1959 tworzy spółdzielnię mieszkaniową Nasza Praca. Należał do Komitetu Organizacyjnego Zjazdu Wychowanków na 50 - lecie Gimnazjum i Liceum im. H. Sienkiewicza ( 1958 r. )