Almanach Absolwentów IV L.O. im. H. Sienkiewicza w Częstochowie |
Absolwent Sienkiewicza Rocznik 1916
Kliknij aby powiekszyc zdjecie |
Kliknij aby powiekszyc zdjecie |
Kliknij aby powiekszyc zdjecie |
Kliknij aby powiekszyc zdjecie |
Imię: | Alfred | Drugię imię: | Gabrjel | Nazwisko: | Hertz | Klasa: | brak danych | Wychowawca: | brak danych | Data ur.: | 13 marca 1898 r. | Miejsce ur.: | Częstochowa | Dawny adres: | brak danych | Kontakt: | brak danych | Opis: | Przyjęty na podstawie egzaminu do klasy ósmej Towarzystwa Opieki Szkolnej w Częstochowie.
Uczęszczał do niej w roku szkolnym 1915 / 16 , ukończył całkowity kurs nauk i w czerwcu 1916 r. złożył egzamin dojrzałości przed komisją powołaną przez Delegację egzaminacyjną zgodnie z regulaminem egzaminów dojrzałości w obrębie administracji Jenerał-Gubernatora Warszawskiego na rok cywilny 1916.
Hertz Alfred Gabriel ( 1898 – 1942 ) dr wszech nauk lekarskich choroby wewnętrzne i dziecięce.
Ur. 13 III 1898 r. w Częstochowie. Syn Szlama i Estery z domu Zaks. Początkowe nauki pobierał w domu rodzinnym. W 1906 wstąpił do nowo utworzonego 8-klasowego Gim. Polskiego w Częstochowie, do którego uczęszczał przez dwa lata. Następnie przeniósł się do Szkoły Handlowej Kupiectwa Łódzkiego,do której uczęszczał również dwa lata. W roku szkolnym 1914/15 uczył się prywatnie, a w 1915 wstąpił do 8. klasy Gim. Towarzystwa Opieki Szkolnej w Częstochowie, gdzie 20 IV 1916 otrzymał świadectwo dojrzałości. Studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. W 1918 r. jako ochotnik wstąpił do Wojska Polskiego. w którym służył na różnych stanowiskach do 1921 r. W 1919 podał stopień podchorążego rezerwy. Początkowo pełnił służbę liniową w 5 Baonie Saperów w Krakowie, w marcu 1919 został przydzielony do służby san. w Szpit. Okręg. w Krakowie. Następnie na kilka miesięcy został odkomenderowany do Pociągu San. nr 3,a w październiku 1919 został mianowany podchorążym. Na początku stycznia 1920 został skierowany na Kursy Oficerów San. w Warszawie,a po ich zakończeniu został przydzielony do Stacji Zbornej dla Chorych i Rannych w Białymstoku (była to późniejsza Stacja Dla Chorych i Rannych I Armii). W czasie ofensywy bolszewickiej rozkazem Dowództwa I Armii został przydzielony do 201 pułku szwoleżerów, w którym pełnił służbę aż do demobilizacji w marcu 1921. Brał udział w obronie Warszawy, podczas kontrofensywy, między innymi w bitwie pod Płońskiem, następnie wraz z pułkiem został przeniesiony na Front Wołyński, gdzie m.in. brał udział w bitwie pod Korosteniem. Za udział w tej bitwie został odznaczony Krzyżem Walecznych. Po zwolnieniu z wojska powrócił do kontynuowania studiów. Dyplom doktora wszech nauk lekarskich otrzymał 16 II l924 r. Następnie osiedlił się w Tomaszowie Mazowieckim. Praktykował jako lekarz chorób wewnętrznych i dziecięcych. W późniejszych latach był lekarzem Ubezpieczalni Społecznej. Po wybuchu drugiej wojny światowej pozostał w Tomaszowie i pracował w żydowskim TOZ oraz był Starszym w Gminie Żydowskiej. Zabity 8 V 1942 przez Kripo (policja kryminalna) w czasie tzw. rezerwowej akcji oficerskiej. Zginął w wieku 44 lat. Wymieniony na tablicy pamiątkowej pracowników Ubezp. Społ. w Tomaszowie Mazowieckim poświęconej w 1948, następnie przeniesionej do gmachu Szpit. Miejskiego w Tomaszowie Mazowieckim. |
[Komentarze (0)]
|