Almanach Absolwentów Sienkiewicza

Imię:	Jan
Drugię imię:	Radosław
Nazwisko:	Lembke
Klasa:	XI b
Wychowawca:	brak danych
Data ur.:	2 marca 1936 roku
Miejsce ur.:	Częstochowa
Dawny adres:	Mieszkal w Częstochowie, ul. Dąbrowskiego 13 m 9. Cz- wa ul. Armii Krajowej 66 m 112 034 325 69 26
Kontakt:	brak danych
Opis:	Urodził się 2 marca 1936 roku w Częstochowie. W roku 1948 został przyjęty do piątej klasy szkoły podstawowej ( mieszczącej się w budynku liceum im. H. Sienkiewicza ), a w 1950 do gimnazjum i liceum. Uchwałą Państwowej Komisji Egzaminacyjnej zdał egzamin dojrzałości i 24 czerwca 1954 roku otrzymał świadectwo maturalne. Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął studia w Krakowie na Wydziale Budownictwa Politechniki Krakowskiej. Następnie przeniósł się do Częstochowy na Wydział Budowy Maszyn Politechniki Częstochowskiej. ( w Krakowie nie otrzymał stypendium, ani zakwaterowania w akademiku ). W tym czasie sytuacja rodzinna była zła, brakowało środków pieniężnych. Po skończeniu studiów otrzymał dyplom magistra inżyniera spawalnika. Początkowo podjął pracę w Fabryce Kotłów w Raciborzu jako technolog – stypendysta, gdzie zgodnie z nakazem pracy odrabiał stypendium. Tutaj opracował między innymi technologię spawania pierwszej po wojnie tokarki, zataczarki do dennic i carg kotłów. Innowacje te wprowadzał dla Fabryki Obrabiarek w Kuźni Raciborskiej. Następnie pracował w Rybnickiej Fabryce Maszyn górniczych, gdzie opracował technologię spawania bębna linowego maszyny wyciągowej. Po sukcesie na Śląsku przeniósł się do rodzinnego miasta i początkowo podjął pracę w Częstochowskiej Fabryce Zabawek, a następnie w Fabryce Papieru. Kolejnym miejscem pracy przez najbliższe 10 lat było Częstochowskie Przedsiębiorstwo Budownictwa Przemysłowego. Tu pełnił funkcje Głównego Inżyniera Bazy Sprzętu, gdzie opracował metodę remontu maszyn budowlanych przez wymianę zespołów skracającą cykl remontowy. Potem awansował na Głównego Spawalnika i Głównego Mechanizatora. Pełniąc tę funkcję wprowadził mechanizację robot wykończeniowych. Następnie pełnił funkcję Inspektora Pracy i asystenta dyrektora ds. technicznych. Po skończeniu wielkich „ budów ” : Huty Częstochowa, Zawiercie i Katowice przeszedł do pracy w szkolnictwie. W resorcie tym przepracował 25 lat, łacznie z czasem , kiedy był nauczycielem dochodzącym w trzech szkołach ( Szkoły Budowlanej na ul. Manifestu; Samochodowo – Budowlanej na ul. Targowej i Samochodowo – budowlanej na ul. Augustyna ). W sumie był wychowawca w siedmiu klasach. Nauczał rysunku technicznego i przedmiotów zawodowych. W swej pracy zawodowej został wyróżniony Złotym Krzyżem za zasługi dla harcerstwa, Złotą Odznaką TNOIK, Nagrodą Ministerstw Oświaty, dwie nagrody Kuratora, nagrodą Dyrektora Szkoły za nowatorskie prace dyplomowe o biopaliwach i innych rodzajach energii napędowej samochodów, plany ewakuacyjne budynków, zabezpieczenia przeciwpożarowe , nowatorskie metody remontu maszyn.