Almanach Absolwentów IV L.O. im. H. Sienkiewicza w Częstochowie |
Absolwent Sienkiewicza Rocznik 1885 Imię: | Aleksander | Drugię imię: | | Nazwisko: | Karnicki | Klasa: | brak danych | Wychowawca: | brak danych | Data ur.: | brak danych | Miejsce ur.: | brak danych | Dawny adres: | brak danych | Kontakt: | Nie żyje | Opis: | Generał dywizji Wojska Polskiego, generalny inspektor jazdy. Urodził się 30 stycznia ( …. ) w Częstochowie. Był synem Stanisława i Lontyny.
Po ukończeniu szkoły początkowej, a następnie ( prawdopodobnie około 1885 r. ) Gimnazjum Filologicznego ( dzisiejsze Liceum im. H. Sienkiewicza w Częstochowie ), naukę kontynuował w Trawerze, gdzie ukończył wojskową szkołę kawalerii ( 1890 r.) z równoczesnym podjęciem służby w wojsku rosyjskim. W roku 1900 Karnicki wziął udział w wojnie rosyjsko - chińskiej, a następnie w wojnie rosyjsko - japońskiej ( 1904 - 1905 ). W 1910 r. uzyskał awans na pułkownika, został równocześnie mianowany dowódcą 2 Zaamurskiego Pułku Konnego, z którym wziął udział w I wojnie światowej. Podczas walk przyszły następne awanse, kolejno na generała podporucznika i dowódcę Zaamurskiej Brygady Konnej ( 1915 ), a następnie generała porucznika i dowódcę Kaukaskiej Dywizji Kawalerii; funkcję tę pełnił do 28 grudnia 1917 r. Potem w okresie od 10 lutego 1918 do 12 czerwiec 1918 roku był zastępcą dowódcy I Korpusu Polskiego w Rosji, a po jego rozwiązaniu przez Niemców przybył do Warszawy i 28 stycznia 1919 r. wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego, obejmując stanowisko generalnego inspektora jazdy.
W 1919 - 1920 Karnicki dowodził grupą żołnierzy, walcząc miedzy innymi na Wołyniu, a następnie 8 Brygadą Kawalerii. W lipcu 1919 r. Karnickiemu - jako byłemu rosyjskiemu generałowi - J. Piłsudski powierzył misję mediacji z Denikinem w celu zorientowania się w zamiarach politycznych i możliwościach operacyjnych jego armii. W marcu następnego roku na wniosek gen. Eugeniusza de Henniga Michaelisa, ówczesnego I wiceministra spraw wojskowych, Karnicki został odwołany do Warszawy, a następnego roku przeniesiony w stan spoczynku. Powodem były zarzuty, że przed wstąpieniem do Wojska Polskiego przez Karnickiego - w jego domu rzekomo ( żoną była Rosjanka - Zofia Agapow ) nie posługiwano się językiem polskim, a ponadto, że Karnicki miał jakoby źle traktować oficerów - przeciwników J. Dowbór - Muśnickiego.
Karnicki zdegustowany przeniósł się do Bydgoszczy, gdzie zmarł w 1937 r.
|
[Komentarze (1)]
|