Almanach Absolwentów Sienkiewicza

Imię:	Józef
Drugię imię:	Antoni
Nazwisko:	Proszowski
Klasa:	brak danych
Wychowawca:	brak danych
Data ur.:	24 kwietnia 1904 r.
Miejsce ur.:	brak danych
Dawny adres:	brak danych
Kontakt:	Nie żyje
Opis:	Proszowski Józef (1904-1961)- artysta rzeźbiarz, projektant pomników. Urodził się 24 kwietnia 1904 roku w Częstochowie; był synem Józefa Baltazara - artysty, rzeźbiarza - i Marii z Cieplińskich - dziedziczki Wojkowic Kościelnych i Ujejścia koło Siewierza. Szkołę początkową Proszowski ukończył w rodzinnym mieście, a następnie naukę kontynuował w miejscowym Gimnazjum im. H. Sienkiewicza w Częstochowie. Po jego ukończeniu w 1925 roku podjął studia na Wydziale Rzeźby w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie u Tadeusza Breyera. W tym czasie został członkiem Spółdzielni rzeźbiarskiej "Forma" w Warszawie. Po ukończeniu studiów Proszowski podjął życiową decyzję o stałym osiedleniu się w stolicy. Tam też zapoczątkowało się pasmo sukcesów artystycznych. Już bowiem w 1930 roku uzyskał III nagrodę wraz z gratyfikacją 1500zł, w konkursie na projekt medalu z okazji rocznicy powstania listopadowego. Pierwszym monumentalnym dziełem Proszowskiego, wykonanym wspólnie z Krzysztofowiczem, był pomnik w Uzdowie, wzniesiony dla upamiętnienia zwycięskiej bitwy pod Grunwaldem. Kolejne nagrody otrzymał za projekty pomników w Kaliszu i Gdyni oraz I nagrodę w konkursie na pomnik Józefa Piłsudskiego w Tarnopolu (1930 r.). W 1937 roku na Pierwszym Ogólnopolskim Salonie Rzeźby Proszkowski wystawił 5 prac w gipsie, zaś kilka miesięcy później otrzymał III nagrodę za projekt pomnika Piłsudskiego w Katowicach. Tego samego roku uzyskał IV nagrodę za projekt grobowca częstochowianina, gen. Gustawa Konstantego Orlicz-Dreszera na Oksywiu w Gdyni ( również ucznia Gimnazjum im. H. Sienkiewicza ). Do wybuchu II wojny światowej był członkiem Związku Zawodowego Rzeźbiarzy. W okresie okupacji nie przerywał pracy twórczej. Po upadku powstania warszawskiego wywieziony został do obozu pracy pod Wrocławiem, gdzie doczekał wyzwolenia. Po powrocie z Warszawy Proszowski przystąpił do odbudowy zniszczonej pracowni, gdzie już wkrótce rozpoczął działalność artystyczną, początkowo portretową, a następnie wrócił do rzeźbiarskiej. W 1947r. wziął udział w konkursach na pomnik Tadeusza Kościuszki w Łodzi i pomnik czynu powstańczego na Górze św. Anny na Opolszczyźnie. Następnie po okresie osłabłej aktywności twórczej, w 1951r. zaprojektował pomnik Fryderyka Chopina, nagrodzony wyróżnieniem. W tym samym roku, po zakończeniu stypendium Rady Ministrów, wziął udział w Salonie Wiosennym i wystawie architektury warszawskiej "Zachęcie". Przed 1956 rokiem wykonał popiersia m.in. F. Chopina, A. Mickiewicza i M. Kopernika. Znaczącym osiągnięciem artystycznym Proszowskiego w okresie powojennym był jego udział w Międzynarodowej Wystawie Rzeźby i Grafiki w Cararze (Włochy), gdzie uzyskał wyróżnienie honorowe. W następnym roku uczestniczył w Wystawie Rzeźba Warszawska, gdzie wystawiał rzeźby: Syrenka, Małgosia i Chrystus Frasobliwy, wykonane w brązie. Brał również udział w kilku następnych wystawach krajowych, które nie wzbogaciły już jednak kolekcji jego wyróżnień. Proszowski zmarł 20.I.1961r. w Warszawie i tam został pochowany.