Almanach Absolwentów Sienkiewicza

Szwedowski Jan Stanisław

Gimnazjum polskie ukończył w Piotrkowie Trybunalskim w 1911 roku. Ze względu na to że władze carskie nie honorowały świadectw dojrzałości w gimnazjach polaksich, podjął w 1912 roku studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Po roku przeniósł się na Wydział Lekarski tego uniwersytetu. Studia ukończył w 1918 roku.
Po uzyskaniu dyplomu wstąpił w szeregi Wojska Polskiego i w roku 1919 przybył z jednostkami woskowymi do Częstochowy w randze podporucznika – lekarza. W roku 1920 brał udział w wojnie organizując szpital polowy.
Po zdemobilizowaniu w 1921 roku podjął pracę w Częstochowie w Ubezpieczalni Społecznej i równocześnie zaczął pracować jako lekarz szkolny w Gimnazjum im. H. Sienkiewicza, od roku 1923 nauczał w tej szkole higieny. Przedmiotu tego nauczał do roku 1931.
Od roku 1924 przyjmował chorym w domu po Władysławie Biegańskim. Z domu tego w czasie wojny został przesiedlony w 1944 roku. Jan Szwedowski dokształcał się okresowo w latach 1922 – 1926 w klinikach krakowskich i warszawskich w zakresie chorób płuc i serca, w latach 1935 – 1936 wyjechał do Włoch i Szwecji celem poznania lecznictwa szpitalnego chorych na gruźlicę.
1 kwietnia 1936 roku objął kierownictwo i ordynaturę w szpitalu dla płucno – chorych utworzonym w Sabinowie pod Częstochową.
22 lipca 1936 roku Szwedowski zakupił razem z dwoma lekarzami budynek w Częstochowie przy ul. Kościuszki 9a, w którym był zorganizowany oddział położniczy. Po unowocześnieniu budynku i oddziału utworzył wspólnie z innymi lekarzami lecznicę położniczo – ginekologiczną i chirurgiczną pod nazwą „ Dom Zdrowia ”, która istniała do 1947 roku ( w budynku tym po wojnie mieściła się poliklinika dziecięca ).
Dr Szedowski był czynnym członkiem Związku Lekarzy Polskich towarzystwa Lekarskiego Częstochowskiego. W roku 1927 został radnym miasta Częstochowy, należał do pięcioosobowego składu radnych, którzy stanowili Tymczasowy Zarząd Miejski.
W drugiej połowie sierpnia 1939 r. został zmobilizowany do służby wojskowej. W randze podporucznika – lekarza brał udział w walkach o Warszawę. Pomimo rany postrzałowej w prawej stopy pełnił swoje obowiązki lekarza na pierwszej linii frontu. Razem z jednostkami Wojska Polskiego został ewakuowany za linię rzeki Bug i tam w drugiej połowie września internowany. Po szczęśliwie zorganizowanej prze oficerów ucieczce z obozu w październiku 1939 roku powrócił do Częstochowy w listopadzie tego roku.
Czas wojny to osobna karta w biografii dr Szwedowskiego. Organizował akcje charytatywne na rzecz wysiedlonych Polaków, często zapewniał im mieszkanie i wyżywienie we własnym domu. W kierowanej przez niego lecznicy ukrywał Polaków uciekinierów z Rzeszy niemieckiej, poszukiwanych przez Gestapo. W oddziale płucnym przetrzymywał młodych chłopców, uczestników tajnych kompletów nauczania, by uchronić ich przed przymusową służba w szeregach „ Baudienst ”, udzielał porad lekarskich partyzantom.
Jesienią 1940 roku został mianowany prezesem Oddziału Polskiego Czerwonego Krzyża. Organizował paczki żywnościowe, nawiązywał łączność z walczącymi żołnierzami w armiach za zachodnim, afrykańskim i blisko wschodnim froncie.
We wrześniu 1943 roku był współorganizatorem tajnych kompletów medycyny w Częstochowie jako filia Wydziału Lekarskiego tajnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich, działającego w Warszawie.
Nadmiar pracy, szczególnie przy aparacie rentgenowskim, spowodował chorobę popromienną, która była przyczyna jego śmierci 7 grudnia 1945 roku. Pochowany został na cmentarzu w Pławnie koło Radomska.
Był człowiekiem wielkiego charakteru, światłym i szlachetnym, dobrum lekarzem i nauczycielem.

[Komentarze (0)]