Almanach Absolwentów Sienkiewicza

30 kwietnia 2023 roku zmarł nasz absolwent z 1956 roku Andrzej Bilik.

https://www.onet.pl/kultura/onetkultura/nie-zyje-andrzej-bilik-jego-nazwisko-bylo-na-slynnej-liscie/twgz7dq,681c1df

Urodził się 7 sierpnia 1939 roku w Sosnowcu. W Liceum Ogólnokształcącym im. H. Sienkiewicza jego wychowawczynią była prof. Helena Hajewska.. Szkołę te ukończył otrzymując świadectwo dojrzałości 6 czerwca 1956 roku. Jest absolwentem Wydziału Dziennikarskiego Uniwersytetu Warszawskiego ( mgr 1961 r. ). Był dziennikarzem Polskiego Radia w latach 1961 – 1964. Pracował także w Telewizji Polskiej jako -stały korespondent w Brukseli (1973 – 1979 ), stały korespondent w Paryżu (1981 – 1986), a także jako dyrektor Programów Informacyjnych 1987 – 1989,. Wreszcie był również dyrektorem generalnym ( 1988 – 1990 ) .
Mianowano go także Redaktorem Naczelny – Kuriera Polonijnego ( 1992 – 1994 ), 24 – Godziny – 1995, redakcji RTV ( 1998 – 2000 ), komentator dziennika „ Gazeta Prawna ” od 2002 r.
Dyplomacja
Pracował również w dyplomacji. Mianowany został w Ministerstwie Spraw Zagranicznych jako attache prasowo – kulturalny Ambasady Polskiej w Algierze 1965 – 1969; Ambasador RP w Algierze 1996 – 1997
Uczestnik obrad Okrągłego Stołu 1989 ( podstolik ds. masowego przekazu ).
W Częstochowie w roku 1989 kandydował na senatora ziemi częstochowskiej ( bez rezultatu )
Był wybranym na Wiceprzewodniczącego Rady Interwizji ( 1987 – 1989 ).
Został laureatem nagrody Złoty Ekran 1988 za cykl programów tv „Polityka, politycy”
Autor 10 książek reportażowych i publicystycznych w tym m.in. „ Portugalska wiosna”, „ Paul, Nicole i inni”, „ Piórem i kamerą”, „ Ives Montand”, „ Charles de Goulle czyli mit współczesny”, „ Polityka, politycy. 40 wielkich”.
Za swoja wieloletnia prace został odznaczony : Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi. Odznaka Honorową miasta stołecznego Warszawy i Odznaką Honorową Polskiego Radia i Telewizji.
Pod koniec lat 90- tych pracował w „ Gazecie Prawnej”. Obecnie jest na emeryturze.

W ramach Dni Oświaty zorganizowano dwustopniowe konkursy pięknego czytania. Stanęła do nich młodzież szkól podstawowych i średnich. Uczeń klasy piątej Andrzej Heininger zają w swej kategorii wiekowej pierwsze miejsce ( uczeń ten kontynuował naukę w liceum ). w konkurencji klas dziesiątych pierwsze miejsca uzyskali Andrzej Bilik i Ryszard Mach. Była to pierwsza tego rodzaju impreza w Częstochowie.
Pierwszy – ale udany. 65 dziewcząt i chłopców stanęło do eliminacji miejskich konkursu czytelniczego, Życie Częstochowy 1955 nr 136 , s. ??? ( 10 czerwca )

Wikipedia:

Syn lekarza Adama Bilika, absolwent IV L.O. im. H. Sienkiewicza w Częstochowie oraz Wydziału Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego (1961). Następnie dziennikarz Polskiego Radia (1961–1964), Telewizji Polskiej (stały korespondent w Brukseli 1973–1979 i Paryżu 1981–1986), potem dyrektor Redakcji Programów Informacyjnych (1987–1989) i dyrektor generalny programów informacyjnych (1988–1990). Był wiceprzewodniczącym Rady Interwizji (1987–1989). Został laureatem nagrody Złoty Ekran 1988 za cykl programów telewizyjnych Polityka, politycy. Redaktor naczelny Kuriera Polonijnego (1992–1994), 24 Godziny (1995), redakcji RTV (1998–2000). Pod koniec lat 90. pracował w Gazecie Prawnej, od 2002 komentator tego dziennika.

Członek PZPR od 1970 roku. W latach 1962–1981 członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, a od 1982 Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL.

W latach 1965–1969 attaché prasowo-kulturalny Ambasady Polskiej w Algierze, a w latach 1995–1999 ambasador RP w Algierii.

Uczestnik obrad Okrągłego Stołu, gdzie reprezentował stronę partyjno-rządową przy tzw. podstoliku ds. masowego przekazu.

W 1989 kandydował bez sukcesu na senatora ziemi częstochowskiej.

Laureat Nagrody Polskiego Klubu Publicystów Międzynarodowych (1974, 1976) oraz I Nagrody Przewodniczącego Komitetu do spraw Radia i Telewizji (1984). Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Odznaką Honorową miasta stołecznego Warszawy, Odznaką Honorową Polskiego Radia i Telewizji oraz Złotą Odznaką Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL.

Według materiałów zgromadzonych w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej był w latach 1972–1980 kontaktem operacyjnym Służby Bezpieczeństwa PRL o pseudonimach "AB” oraz "Bod". Dokumentacja dotycząca jego osoby liczy 5 tomów[2], jego nazwisko znalazło się także na liście ujawnionych agentów i oficerów WSI[3].

W 1984 Stefan Kisielewski umieścił go na tzw. Liście Kisiela, opublikowanej przez Tygodnik Powszechny[4].

Pochowany został 6 maja 2023 na cmentarzu Parafii Świętej Trójcy w Będzinie w grobie rodziców.

Autor książek:

Portugalska wiosna 1974 Warszawa: 1974
Belgijskie spotkania Warszawa: 1980
Wszystko o EWG Warszawa: 1981
Paul, Nicole i inni Warszawa: 1986
Piórem i kamerą (1988)
Charles de Gaulle, czyli Mit współczesny Warszawa: 1990
Yves Montand Warszawa: 1992
Polityka, politycy Warszawa: [1992]
Ambasada Warszawa: cop. 2006.

[Komentarze (0)]