Almanach Absolwentów Sienkiewicza

Wójcicki Józef ( 1912 - 1994 )

Pedagog, autor prac popularno-naukowych, działacz społeczny. Ur. 7 III 1912 w Pławnie k. Noworadomska (Radonsko), był synem Ludwika i Stanisławy z Balcerków.
Wójcicki ukończył prywatne gimnazjum Stanisława Niemca w Radomsku, a nastepnie studia polonistyczne na UJ. Po odbyciu dwuletniej bezpłatnej praktyki otrzymał posadę w II Państw. Gimnazjum i Liceum im. R. Traugutta w Częstochowie; dodatkowo pracował w m.in. w Państw. Gimnazjum i Liceum im. H.Sienkiewicza. Znał świetnie łacinę, grekę klasyczną, język czeski i niemiecki. Podczas okupacji uczył języka niemieckiego w Liceum Żeńskim ss. Zmartwychstanek. W tym okresie na tajnych komletach uczył historii, języka polskiego. Wykładał też język polski na kursach filozoficznych w Instytucie Paulinów na Jasnej Górze oraz w Studium Humanistycznym. Na przełomie 1944 i 1945 na Tajnym Uniwersytecie Ziem Zachodnich w Częstochowie prowadził ćwiczenia z gramatyki opisowej z języka polskiego i z gramatyki języka staro-cerkiewno-słowiańskiego. Po latach opublikował Tajne nauczanie w Częstochowie w okresie okupacji 1939-1945 (Cz. 1969). Od 1945 uczył w Gimnazjum i Liceum im. H.Sienkiewicza. W 1951 został przeniesiony do pobliskiego Kłobucka, jednak po interwencji Ministerstwa Oświaty powrócił do Częstochowy w r.n. Pracował ( do emerytury w 1972) w II Liceum Ogólnokształcącym im. R. Traugutta, uczył też w Państw. Liceum Sztuk Plastycznych. Po przejściu na emeryturę uczył w VII Liceum Ogólnokształcącym im. M. Kopernika. Wiele czasu poświęcał zajęciom nadobowiązkowym; m.in. w 1955-60 redagował i wydawał czasopismo młodzieży szkół ogólnokształcących i techników częst. "Nasz Świat". Był najbliższym współpracownikiem Józefa Mikołajtisa, współzałożyciela i prezesa Tow. Literackiego im. A. Mickiewicza. W. przez wiele lat w owym Tow. był wiceprezesem, a w 1988-92 prezesem; organizował sesje popularnonaukowe, spotkania teatralne, wygłaszał odczyty, publikował (przeważnie w "Komunikatach Naukowych Oddziału Częst. Tow. Literackiego im. Mickiewicza"). Był autorem artykułów o Żeromskim, Sienkiewiczu, teatrze, sztuce, zajmował sie również historią Częstochowy; opublikował Pro memoria. Czestochowskie cmentarze. Kule cz. I-II ("Komunikaty Naukowe" 1987, 1990), a także kilka artykułów do zbiorowej pracy Jubileusz 50-lecia Liceum im. R. Traugutta ("Komunikaty Naukowe" 1971). Zm. 4 VI 1994 w Częstochowie, pochowany został w kw. 12, rząd II, grób 5.
W małżeństwie (od 1938) z Bronisławą Sawicką (1919-1981) miał troje dzieci: córkę Barbarę, zamężną Zakładową, polonistkę; synów: Andrzeja i Krzysztofa.

ze wspomnień Pana Jana Pytla :
"W szkole dość szybko się aklimatyzowałem, wydaje mi się, że zostałem również zaakceptowany przez nowych kolegów. Znalazłem się w klasie, której wychowawcą był polonista, profesor Józef Wójcicki. Był to bardzo dynamiczny, jeszcze relatywnie młody człowiek, przed wojną był asystentem na Uniwersytecie Poznańskim. W czasie wojny pracował na tajnej filii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Częstochowie. Był pełen śmiałych pomysłów, które konsekwentnie realizował. Miał dobre układy z miejscową kurią biskupią. Dzięki temu, korzystając z samochodów ciężarowych Caritasu, zorganizował nam dwie olbrzymie wycieczki krajoznawcze. W klasie trzeciej na trasie Opole, Wrocław, Wałbrzych, Duszniki i Kraków, a w klasie czwartej na trasie Łódź, Warszawa, Gdańsk, Kołobrzeg Szczecin Poznań. Pozwoliło nam to poznać kawał kraju i ogrom wojennych zniszczeń.
Profesor Wójcicki był moim wychowawcą zarówno w gimnazjum jak i w liceum. Ja z kolei przez cały ten czas pełniłem zaszczytne obowiązki tak zwanego wójta klasowego. Łączyły nas zatem obowiązki, w pewnym sensie, służbowe. Ponad to łączył nas mój aktywny udział w organizowanych przez niego imprezach. Nasz wychowawca organizował przedstawienia teatralne oraz widowiska, pod tytułem „Mówią Nasze Wieki”, ilustrujące historię literatury. Oczywiście byłem mocno zaangażowany w tych imprezach. "

[Komentarze (1)]