- Strona Główna -
- Historia Szkoły -
- Różności -
- Kronika Szkoły -
- Spotkania po latach -
- Muzeum - Kroniki -
Almanach Absolwentów IV L.O. im. H. Sienkiewicza w Częstochowie

Gustaw Orlicz - Dreszer

Autor: Cieślak Aleksander
Data dodania: 22.04.2016 22:29:26

Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Teks pisany pisownia z 1936 roku

" Goniec Częstochowski " 1936, nr 164

Gen. Gustaw Orlicz-Dreszer
Inspektor Obrony Powietrznej Państwa
Zginął w katastrofie samolotowej. Wraz z nim zginęli ppłk. Loth i kpt Łagiewski
Gdynia. – W katastrofie samolotowej u wybrzeża koło Orłowa zginął wczoraj popołudniu Inspektor Obrony Państwa, generał dywizji Gustaw Orlicz-Dreszer, jeden z czołowych dowódców armji naszej, pionier polskiej idei morskiej i kolonialnej.
Wraz z nim poniósł śmierć tragiczną ppłk. Stefan Loth, znany działacz sportowy oraz kpt. Pilot Aleksander Łagiewski, pilotujący samolot.
Szczegóły tej wstrząsającej katastrofy są następujące:
Przebieg straszliwej katastrofy.
Gdynia. – W dniu 16 bm. O godz. 15 zdarzyła się w Orłowie straszliwa w skutkach katastrofa lotnicza.
Licznie zebrani na plaży orłowskiej lotnicy zauważyli w pewnej chwili lecący nisko nad ziemią samolot, który jak gdyby zdradzał zamiar lądowania na obszernych trawnikach opodal plaży – silny wiatr dmący od lądu zepchnął samolot na morze.
Samolot zawrócił i lecąc nisko nad falami skierował się w stronę plaży – mniej więcej w odległości 600 m. od plaży silny podmuch wiatru wywrócił samolot. Maszyna uderzywszy o wodę skapotowała i wywróciwszy 2 koziołki runęła w fale.
Z plaży wyruszyła natychmiast szalupa ratunkowa polskiego Czerwonego Krzyża, oraz kilka łodzi i rowerów wodnych.
Pierwszy rower wodny był obok miejsca wypadku w 8 minut.
Z wody sterczały lotki sterowe, zaś cały samolot znajdował się głęboko w wodzie. Lotnicy przywiązani pasami nie zdążyli ich już odpiąć i wypłynąć na powierzchnię.
W kilka minut później statek gdański Falke płynąc niedaleko, zbliżył się do zatopionego samolotu i przywiązawszy go linami począł ciągnąć ku brzegowi.
Zaalarmowane przez miejscową policję władze gdyńskie i dowództwo marynarki przysłały na pomoc holownik i trawlery. Pierwszy przybył ORP „Rybitwa”, a tuż za nim dwa małe holowniki marynarki.
Jeden z mniejszych holowników odebrał od statku „Falke” samolot i podciągnął go na płytszą wodę obok mola. – Tu przy pomocy lin poczęto ciągnąć samolot na molo. Pracowano w gorączkowem tempie, choć mała już była nadzieja uratowania znajdujących się w środku lotników. Po przecięciu pasów wydobyto lotników. Natychmiastowa pomoc lekarska i wszelkie sposoby ratunkowe zawiodły.
Samolotem, który okazał się wojskową maszyną SPDRC, leciał nowomianowany szef obrony lotniczej generał dywizji Orlicz-Dreszer, a pilotem maszyny był ppłk. Stefan Loth i kpt. Aleksander Łagiewski. Pomimo natychmiastowej pomocy nie zdołano przywrócić ich do życia.
Na miejscy wstrząsającej katastrofy w kilkanaście minut znaleźli się przedstawiciele władz gdyńskich, którzy kierowali całą akcją ratowniczą.
W toku pierwszych dochodzeń ustalono, że śp. Gen Orlicz-Dreszer leciał z Grudziądza do Gdyni, by wylądować na lotnisku w Rumji.
Żona tragicznie zmarłego generała znajdowała się w tym czasie w Gdyni i zwiedzała w towarzystwie komandora Jacynicza polski motorowiec transatlantycki „M. S. Piłsudski”.
Najprawdopodobniej śp. Gen. Orlicz-Dreszer leciał samolotem wojskowym do Gdyni, aby tu spotkać się ze swą żoną, która powróciła z Ameryki na statku „Piłsudski”.
Życiorys ś. p. gen. Dreszera.
Ś. p. generał dywizji Orlicz-Dreszer Gustaw – inspektor armji, urodził się 2. X. 1889 r. w Jadowie, pow. radzymińskiego. Gimnazjum filologiczne ukończył w Częstochowie w 1908 r. akademję handlową we Francji w 1914 r. oraz studiował przez dwa lata na uniwersytecie we Lwowie i w Liege (Belgia).
Przed wybuchem wojny światowej brał czynny udział w pracach niepodległościowych młodzieży polskiej w Belgji i w kraju, zaś w pierwszych dniach wojny światowej przechodzi z szeregów rosyjskich do służby w Legionach polskich w I p. ułanów I Brygady legj.
W pułku tym cały okres legionowy dowodzi kolejno plutonem, szwadronem i dyonem, wreszcie zostaje zastępcą dowódcy pułku, uczestnicząc we wszystkich walkach Legjonów od 1914 r. do 1916 roku.
Po kryzysie przysięgowym Legjonów polskich internowany przez Niemców w Szczypiornie, zostaje następnie wywieziony do Niemiec i kolejno więziony w: Hawelbergu, Rastatt i Werlu do 20. X. 1918 r.
W pierwszych miesiącach niepodległości państwa organizuje I p. szwoleżerów Józefa Piłsudskiego, dowodzi grupą operacyjną „Chełm” i bierze udział w walkach w Małopolsce wschodniej.
W kwietniu 1919 r. uczestniczy na czele szwoleżerów w akcji oswabadzającej Wilno i resztę wojny polskiej 1919-1920 spędza na froncie, jako dowódca brygady I dywizji kawalerji.
Po wojnie pełni funkcję dowódcy 2 dyw. Kaw. Członka komisji wojskowej nauk przy sztabie generalnym, od 11-go września 1926 r. – generała do prac przy gen. Insp. Sił Zbrojnych i wreszcie od 15 grudnia 1930 inspektora armji.
Generałem brygady mianowany z dniem 1 lipca 1923 r., a generałem dywizji z dniem 1 stycznia 1931 r.
Posiada szereg odznaczeń polskich i zagranicznych m. in. Virtuti Militari 5 kl., Krzyż Niepodległości z mieczami, Odrodzenia Polski kl. 3, czterokrotny Krzyż Walecznych, Krzyż Zasługi złoty, medal za wojnę, medal 10-lecia, medal za ratowanie ginących, Francuską Legię Honorową i t.d.
Ś.p. kapitan pilot Łagiewski, który zginął w katastrofie pilotując samolot z gen. Orlicz-Dreszerem i ppłk. Lothem, był jednym z najwybitniejszych polskich lotników wojskowych. Znany był powszechnie jako doskonały pilot myśliwski.
Otrzymał on wyszkolenie lotnicze w 3 p. lot., a następnie został przeniesiony do 1 p. lot, skąd poszedł na jakiś czas do 2 p. lot., ażeby powrócić na dawne stanowisko do 1 p. lot.


[Komentarze (0)]
- Redakcja Strony -
- Absolwenci -
- Wyszukiwanie -
- IV L.O. w Internecie -
- Absolwenci innych LO -





Projekt i wykonanie: © 2005 Tomasz 'Skeli' Witaszczyk, all rights reserved.
Modified by X-bot
Hosting stron internetowych