Almanach Absolwentów Sienkiewicza

Dzisiaj 22 października 2010 roku w wieku 83 lat po ciężkiej chorobie zmarła Profesor Helena Gałecka.

Urodziła się 3 stycznia 1927 roku we Włodawie z matki Wandy z Szymańskich i Wacława Masiukiewicza. Pochodziła z rodziny ziemiańskiej. Do siódmego roku życia wychowywała się przy rodzicach. Od 1934 roku do 1941 uczęszczała do siedmioklasowej Szkoły Powszechnej we Włodawie. W czasie okupacji przebywała przy ojcu, ponieważ w 1940 roku zmarła jej matka. W czasie wojny uczyła się przez dwa lata na tajnych kompletach. Od roku 1944 rozpoczęła naukę w czteroletnim Gimnazjum i liceum Technologii - Chemicznej w Lublinie. Ukończyła je w 1949 roku.
Od 15 lipca 1949 roku pracowała w charakterze asystentki laboratorium Gimnazjum Chemicznego. Od 1 marca 1950 roku do 31 sierpnia 1951 roku pełniła obowiązek kierowniczki zajęć praktycznych w pracowni chemicznej i ponadto wykładała chemie organiczną i nieorganiczną w Technikum Chemicznym w Złotym Stoku.
W związku z likwidacją i przeniesieniem Gimnazjum i technikum rozwiązano z nią umowę w dniu 31 sierpnia 1951 roku.
Od 1 października do 15 grudnia 1951 roku została zatrudniona w charakterze asystenta w zakładach Tarchomińskich Zakładach Farmaceutycznych na oddziale penicyliny w Warszawie. Zakład ten był pod zarządem radzieckim. Ze względu na specyficzne komunistyczne relacje panujące w zakładzie na własne żądanie zwolniła się podając jako oficjalny powód - trudności ze znalezieniem mieszkania. 7 grudnia 1951 roku wyszła za mąż za Tadeusza Gałeckiego, który w tym czasie był już nauczycielem. Od 1 lutego 1952 roku do 31 sierpnia 1955 pracowała jako nauczycielka chemii w Zasadniczej Szkole Hutniczo – Metalowej w Szopienicach. Od 1 września 1955 roku rozpoczęła pracę nauczycielską ( z nakazu pracy ) w Częstochowie w Szkole Podstawowej i Liceum im. H. Sienkiewicza. W tym czasie w Liceum im. R. Traugutta również z nakazu pracy prace podjął jej mąż Tadeusz Gałecki.
27 października 1954 roku złożyła egzamin uproszczony z przedmiotu : chemia.
Ma dwoje dzieci : Andrzeja i Grzegorza ( obaj mieszkają w Stanach Zjednoczonych ).
W latach 1955 - 1959 pracowała równolegle w Liceum Ogólnokształcącym Korespondencyjnym i Liceum dla Pracujących , które mieściły się wtedy w budynku Szkoły Podstawowej i Liceum im. H. Sienkiewicza w Częstochowie.
2 lipca 1962 roku Urząd Patentowy PRL wydał na nazwisko Heleny i Tadeusza Gałeckich Świadectwo Ochronne ( Nr 16956 ) zatwierdzające wprowadzenie specjalnych pomocy naukowych zastosowanych później w szkolnych laboratoriach.
W latach 1962 - 1965 studiowała w wyższej Szkole Pedagogicznej w Katowicach na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii. Tytuł magistra chemii otrzymała 24 marca 1965 roku.
1 września 1973 roku na własną prośbę przeszła do II LO im. R. Traugutta w Częstochowie.
W tym czasie 1 maja 1973 roku otrzymała od Kuratora mianowanie na stanowisko Profesora Szkoły Średniej. W szkole tej przepracowała do 1991 roku, po czym przeszła na emeryturę po 41 lat przepracowanych w szkolnictwie.
Miała kilku olimpijczyków, którzy dostali się na Olimpiadzie chemicznej do szczebla centralnego ( 1955 / 56 - jeden ; 1964 /65 - dwóch, 1970 / 71 - jeden, 1971 /72 - jeden ). Wszyscy jej wychowankowie, którzy wybrali przedmiot : chemia na maturze zdali go.
A oto opinia z dnia 1 września 1980 roku wydana przez dyrektora II LO im. R. Traugutta w Częstochowie Antoniego Drzazgę :
- Helena Gałecka odznacza się wysoką aktywnością w pracy wychowawczej i organizacyjnej szkoły. Współuczestniczyła w uzyskaniu patentu na pomoc naukową- komplet do elektrolizy produkowany przez Wytwórnie Pomocy Naukowych Urania w Warszawie. Jest aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Chemicznego. Z dużym powodzeniem prowadziła lekcje otwarte dla nauczycieli chemii województwa katowickiego. Przez ponad 20 lat wzorowo prowadzi praktyki studenckie. Obecnie z dużym powodzeniem pełni funkcje pedagoga szkolnego.
W swej pracy zawodowej była wielokrotnie nagradzana. W roku 1989 otrzymała Krzyż Kawalerski , w 1975 – Złoty Krzyż Zasługi, w 1981 roku Medal Komisji Edukacji Narodowej.
Ponadto otrzymała również Nagrodę Ministra I Stopnia ( 1979 ) i III Stopnia ( 1973 ).

http://absolwenci.sieniu.czest.pl/index.php?show=art&which=2670

[Komentarze (0)]