|
Wspomnienienie odczytane na pogrzebie prof. Zygmunta Przesłańskiego Autor: Marian Jaszewski ( opr. Aleksander Cieślak )Data dodania: 19.04.2008 08:52:08 27 listopada 1995r. pożegnaliśmy na cmentarzu Kule naszego wspólnego Kolegę, wybitnego Nauczyciela i Wychowawcę młodzieży Prof. Zygmunta Przesłańskiego. Rozstanie się z kimś bliskim i zacnym budzi wspomnienia. „Wspomnienia są jak perły, mają w sobie coś z klejnotów i łez”. Klejnotami były niezwykłe zalety człowieka, którego pożegnaliśmy. On sam był klejnotem. Profesor Zygmunt Przesłański był nieprzeciętnym nauczycielem, wzbudzającym wśród swoich uczniów podziw i szacunek. Był wzorcem osobowym dla tysięcy młodych ludzi, którym w sposób dostępny i skuteczny przekazywał zawiłości matematyki i fizyki. To dzięki jego wiedzy, talentowi pedagogicznemu i doświadczeniu, wielu uczniów Liceum im. Henryka Sienkiewicza sięgnęło po najwyższe laury w olimpiadach matematycznych i fizycznych. Był Prof. Zygmunt doskonałym wychowawcą, umiejącym w trudnych chwilach podać dłoń swoim uczniom, a często także zastąpić rodzica. Zdolność zjednywania sobie sympatii wychowanków wynikała z potrzeby dawania im wszystkiego, czym mógł ich obdarować, nie licząc na nagrodę. Życie Profesora nie było przecież usłane różami. Już w młodzieńczych, szkolnych i studenckich latach musiał pomagać rodzinie podejmując pracę korepetytora z matematyki. Studia na Uniwersytecie Warszawskim przerwała wojna. Był nie tylko świetnym nauczycielem matematyki, ale także humanistą i patriotą. Uczestniczył w kampanii wrześniowej , a w czasie okupacji narażając życie , prowadził tajne nauczanie. Od 1947r. pracował nieprzerwanie w Liceum im. H. Sienkiewicza, aby w 1990 przejść na zasłużoną emeryturę. W Gronie Pedagogicznym cieszył się wielkim autorytetem , bo był nim niewątpliwie. Cieszył się także sympatią koleżanek i kolegów, bo umiał współpracować z ludźmi, pomagać im, dzielić się swym doświadczeniem i wiedzą. Udzielał wsparcia merytorycznego i moralnego młodym nauczycielom , którzy przy nim i dzięki niemu dorastali do mistrzostwa w zawodzie. Największy dar, który otrzymał od życia to radość z pracy z młodzieżą. Potwierdzał praktycznie myśl hinduskiego poety, pisarza i filozofa z przełomu XIX i XX wieku Rabindranatha Tagore: „ Spałem i śniłem, że życie jest radością. Ocknąłem się i zobaczyłem, że życie jest służbą. Zacząłem służyć i zrozumiałem, że służbą jest radością.” Profesor Przesłański był nauczycielem i wychowawcą, który z całą pewnością rozumiał swoje posłannictwo i powołanie nauczycielskie. W wyjątkowy sposób umiał właściwie z niego korzystać i wcielać do w życie. Umiał jak mało kto tak wiele dawać innym i tak niewiele brać dla siebie. Praca Profesora Przesłańskiego nie mogła być nie dostrzeżona. Był wielokrotnie wyróżniony i odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem komisji Edukacji Narodowej, Złotą Odznaka ZNP. Najwiekszą nagrodą jest pamięć i wdzięczność wychowanków. Byliśmy w październiku tego roku świadkami tej pamięci i wdzięczności podczas obchodów 80 – lecia Gimnazjum i Liceum im. H. Sienkiewicza. W wypełnionej po brzegi Sali Filharmonii Częstochowskiej absolwenci przywitali swojego Profesora kilkuminutową gorąca owacją na stojąco. Wielu z nich wręczyło mu kwiaty, uścisnęło dłoń, zamieniło słowo. To jest dowód osiągnięć nauczyciela i wychowawcy, to jest dowód szacunku i wdzięczności dla człowieka wielkiego serca i wielkiego ducha. Profesor Zygmunt Przesłański pozostanie na zawsze w naszej pamięci. Zostanie na zawsze w historii szkoły, która ukończył i przez 40 lat tworzył ja jako Nauczyciel. Drogi Profesorze – odchodząc wycisnąłeś łzy , ale zostawiłeś nam klejnot swoich dokonań. Dyrektor IV LO im. H. Sienkiewicza – mgr Marian Jaszewski. [Komentarze (1)] |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Projekt i wykonanie: © 2005 Tomasz 'Skeli' Witaszczyk, all rights reserved. Modified by X-bot Hosting stron internetowych |