Almanach Absolwentów Sienkiewicza

Puczyńska Janina Helena

Urodziła się 4 stycznia 1916 roku w Brodach województwo tarnopolskie ( obecnie terytorium Ukrainy ) w domu swojej babki Antoniny Zgóralskiej w rodzinie robotniczej, jako córka Antoniego i Marii Konecznych. Ochrzczona została w kościele pod wezwaniem Wywyższenia Krzyża Świętego w dniu 23 stycznia 1916 roku. Ojciec jej zginął w 1917 roku, w czasie I wojny światowej, matka natomiast pracowała w Drukarni Wesoła w Brodach w charakterze magazyniera i przy papierach wartościowych.
W 1918 roku rodzina przeniosła się na stałe do Lwowa ( mieszkali na ulicy Warsztatowej 11 ). Matka jej od 1919 do 1940 roku pracowała w I Drukarni Związkowej przy ulicy Zinolego. Przez cały ten okres matka jej była członkiem Związku Zawodowego Pracowników Drukarskich i pracowała, jako nakładaczka papieru przy maszynach, potem jako magazynierka. Matka zdawała sobie sprawę ze znaczenia edukacji i mając stałą pracę i dochody, umożliwiła pobieranie nauki przez jej córkę Janinę Puczyńską, która była zdolnym i pracowitym dzieckiem. Wobec tego matka wysłała ją w roku 1923 do żeńskiej siedmioklasowej Szkoły Powszechnej imieniem Św. Teresy SS. Opatrzności Bożej we Lwowie. Tutaj edukacja trwała do roku 15 czerwca 1930 , a następnych sześć lat uczęszczała do klasy humanistycznej Gimnazjum im Królowej Jadwigi. Studia na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie rozpoczęła w 1936 roku. Studiowała historię społeczno – gospodarczą i geografię. Ostatnie roku studiów ukończyła po wkroczeniu wojsk radzieckich i włączeniu Lwowa do ZSRR. Kończąc w grudniu 1940 roku studia otrzymała dyplom nauczyciela radzieckiego. W dniu 6 listopada tego samym roku zawarła związek małżeński z nauczycielem gimnazjalnym Bohdanem Puczyńskim. Od 1941 roku mąż jej pracował w szkole średniej we Lwowie, natomiast Janina Puczyńska rozpoczęła na krótko pracę w Szkole Rozwojowej we wsi Jaryczewie Nowym koło Lwowa. 22 czerwca 1941 roku, kiedy to Niemcy uderzyły na ZSRR rozpoczęła się okupacja hitlerowska. Dlatego zmuszona była w tej sytuacji przerwać prace w szkole. W tym czasie mąż rozpoczął prace jako robotnik w Gazowni Miejskiej i brał udział w tajnym nauczaniu. Natomiast Janina Puczyńska opiekowała się schorowaną na stawy matką. Na przełomie 1942/43 roku, aby uniknąć wywozu w głąb ZSRR na przymusowe roboty, podjęła pracę jako pomoc w biurze w dziale rachunkowym w Zarządzie Miejskim. Będąc w ciąży pracę przerwała. W lutym 1944 roku urodziła córkę , Martę.
Wobec tego że we Lwowie mieszkali w pobliżu dworca głównego, który w maju 1940 roku bombardowany, zdecydowali się wraz z mężem i trzymiesięczna córeczką przybyć do dalekich krewnych w Częstochowie. Tutaj wspólnie z mężem rozpoczęli pracę w szkolnictwie. Nawiązali kontakt z Władysławem Hylą, Marianem Steczko i Izabelą Głuchowską, którzy w tym czasie kierowali tym tajnym nauczaniem. Jej mąż natychmiast po zaadoptowaniu się w nowym miejscu zamieszkania, rozpoczął pracę nauczycielską na zapleczu sklepu składnicy mebli i urządzeń E. Buriana ( na ówczesnejulicy Adolfa Hitlera ) w którym zresztą początkowo Janina Puczyńska pracowała jako ekspedientka. Potem podjęła pracę w firmie krawieckiej „ Kadela ” mieszczącej się na ulicy Garibardiego. Domem zajęła się matka. W 1948 roku urodził im się syn Marek. Jej mąż Bohdan Puczyński od 1945 rozpoczął pracę w szkolnictwie średnim, natomiast Janina Puczyńska od 17 lutego 1946 do 31 sierpnia 1950 została zatrudniona jako dyrektor w męskiej Szkole Przemysłowej Nr 1 w Częstochowie 9 na ulicy Garncarskiej. W tym okresie brała czynny udział w przygotowaniu referendum w 1946 roku i pierwszych wyborów sejmowych w roku 1947. W międzyczasie w latach 1947 – 1950 pracowała też w Radzie Kobiecej przy Związkach Zawodowych, brała też udział w organizowaniu ruchu kobiet na terenie Częstochowy. Ruch ten w konsekwencji przyczynił się do powstania później Ligi Kobiet.
W dniu 21 maja 1948 roku urodziła drugie dziecko syna Bogdana i otrzymała trzymiesięczny urlop macierzyński do 28 kwietnia 1948 roku.
Uzupełniła również studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie i otrzymała dyplom w zakresie Historii - magistra filozofii 25 kwietnia 1947 roku.
21 września 1948 roku otrzymała specjalny dyplom i zaświadczenie, że jest uprawniona do nauczania historii i nauki o Polsce i świecie współczesnym w szkolnictwie średnim . 14 listopada 1950 roku zobowiązana była zdać kolokwium przed Obwodowa Komisją Kolokwialną z wiadomości objętych programem samokształcenia ideologicznego. Podobny egzamin zdawała 30 stycznia 1951 roku w Miedzeszynie.
Od 1 września 1950 roku rozpoczęła pracę, jako zastępca dyrektora w Szkole TPD Nr 1 w Częstochowie, a następnie od 1 listopada 1952 do 31 grudnia 1954 roku pełniła funkcję dyrektora w Liceum im. J. Słowackiego w Częstochowie. Przez następne półtora roku od 1 stycznia 1955 do 15 września 1956 roku została zatrudniona na funkcji Dyrektora Wydziału Oświaty w Częstochowie. W tym okresie 6 grudnia1954 roku została wybrana jako radna Miejskiej Rady Narodowej z listy Frontu Narodowego. Była niezmiernie aktywnym i cenionym pracownikiem i działaczem społecznym. Została doceniona za swoją nienaganną pracę otrzymując dwukrotnie ( 1952, 1956 ) dyplomy wyróżniające.
Od 15 września 1956 roku została zatrudniona jako dyrektor szkoły w Liceum im. A. Mickiewicza w Częstochowie. Szkoła w czasie jej kierownictwa osiągnęła bardzo poziom nauczania, o czym świadczył wysoki procent przyjętych absolwentów tej szkoły na studia wyższe. Równocześnie zaangażowana była w akcje wyborcze do sejmu. 16 stycznia 1960 roku otrzymała specjalne wyróżnienie od władz miejskich z okazji XV – lecia wyzwolenia Częstochowy. W 1961 została wybrana na członka Miejskiej Komisji Wyborczej, a w 1965 roku na członka Okręgowej Komisji Wyborczej. Za pracę tę otrzymała trzykrotnie dyplomy od władz miejskich Częstochowy ( 1960, 1963, 1965 ). Ważnym wyróżnieniem dla niej było otrzymanie podziękowania w formie okolicznościowego dyplomu od Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach za przygotowanie na terenie Częstochowy odpowiednich warunków do zmiany reformy w szkolnictwie.
Od 15 marca1960 roku uczestniczyła w miesięcznym kursie dla dyrektorów liceów w Sulejówku wzbogacając w ten sposób swoja wiedzę w zakresie kierowania placówkami szkolnymi.
Od 1 września 1963 roku rozpoczyna się dla niej kolejny ważny etap w zyciu, kiedy to została mianowana na dyrektora w najstarszej szkole w Częstochowie w IV LO im. H. Sienkiewicza. Władze miasta oczekiwały, aby nowy administrator szkoły przeprowadził generalne remonty i prace renowacyjne. Janina Puczyńska wywiązała się z tego zadania znakomicie, budynek szkolny nabrał zupełnie nowego wyglądu. Równocześnie dbała o wzrost podnoszenia kwalifikacji zawodowych wśród nauczycieli. Starała się skompletować i pozyskać kadrę nauczycielską potrafiącą podnieść poziom nauczania. Sama również dbała o swój poziom wiedzy i umiejętności kierowania szkołą i dlatego ukończyła Kurs Centralny dla dyrektorów liceów ogólnokształcących w Koszalinie ( 16 sierpień 1966 ). W im. H. Sienkiewicza tym przepracowała do roku 1967.
Inspektorat Oświaty w dniu 16 listopada 1967 roku przeniósł ją na kierownika Ogniska Metodycznego w zakresie wychowania obywatelskiego. Rok później została zatrudniona w II LO im. R. Traugutta w Częstochowie, jako nauczyciel historii. Liceum to stało się dla niej ostatnim oficjalnym miejscem zatrudnienia, aż do przejścia na emeryturą 14 kwietnia 1972 roku.
Jej aktywność społeczna i chęć wykorzystania swych doświadczeń oświatowych nie pozwalały biernie spędzić następnych lat. Pismem Kuratorium Oświaty i Wychowania z 21 listopada 1982 roku została powołana na obrońcę z urzędu do spraw dyscyplinarnych nauczycieli.
W swojej karierze została w odznaczona przez Radę Państwa Srebrna Odznaką Zasługi ( 1953 ), przez Wojewódzką Radę Narodową Złotą Odznaką Zasłużonego w rozwoju województwa katowickiego ( 1961 ), przez Zarząd Główny Polskiego Czerwonego Krzyża Odznaką Honorową PCH – III stopnia ( 1965 ), przez Zarząd Główny Związku Nauczycielstwa Polskiego Złotą Odznaką ZNP ( 1965 ), przez Ogólnopolski Komitet Frontu Jedności Narodu Odznaka Tysiąclecia ( 1966 ). W oku 1970 Rada Państwa nadała Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, a Prezydium Miejskiej Rady Narodowej wręczyło Medal XXV – lecia Wyzwolenia Częstochowy. Dwa lata później w 1972 otrzymała Honorowa Odznakę XXX – lecia PRL.
W roku 1978 umieszczeno jej portretu w galerii ludzi zasłużonych dla województwa częstochowskiego.
Ponadto otrzymała kilkanaście dyplomów od różnych organizacji i stowarzyszeń za pracę i zaangażowanie się w tych organizacjach ( ZNP, PCK, Polskie Towarzystwo Krajoznawczo Turystyczne, Wydział Kultury Fizycznej przy Urzędzie Wojewódzkim ).
Zmarła w 2003 roku. Pogrzeb odbył sie w kościele Św. Jakuba po czym została pochowana na cmentarzu Kule.

[Komentarze (1)]