- Strona Główna -
- Historia Szkoły -
- Różności -
- Kronika Szkoły -
- Spotkania po latach -
- Muzeum - Kroniki -
Almanach Absolwentów IV L.O. im. H. Sienkiewicza w Częstochowie

Wieruszewski Stanisław

Autor: Cieślak Aleksander
Data dodania: 20.06.2005 19:39:35

Wieruszewski Stanisław
Kliknij aby powiekszyc zdjecie
Wieruszewski Stanisław

Prof. Wieruszewski na lakcji
Kliknij aby powiekszyc zdjecie
Prof. Wieruszewski na lakcji

W czasie zajęć szkolnych
Kliknij aby powiekszyc zdjecie
W czasie zajęć szkolnych

1962 r. Z- ca dyr. Wieruszewski w pracowni matematycznej
Kliknij aby powiekszyc zdjecie
1962 r. Z- ca dyr. Wieruszewski w pracowni matematycznej

Jedna z prac prof. Wieruszewskiego
Kliknij aby powiekszyc zdjecie
Jedna z prac prof. Wieruszewskiego

1954 rok
Kliknij aby powiekszyc zdjecie
1954 rok

Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Część I
Kliknij aby powiekszyc zdjecie
Część I

część II
Kliknij aby powiekszyc zdjecie
część II

Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


część I
Kliknij aby powiekszyc zdjecie
część I

Część II
Kliknij aby powiekszyc zdjecie
Część II

Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Oryginalny podpis Edwarda Gierka
Kliknij aby powiekszyc zdjecie
Oryginalny podpis Edwarda Gierka

Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Część I
Kliknij aby powiekszyc zdjecie
Część I

Część II
Kliknij aby powiekszyc zdjecie
Część II

Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Wspomnienie
Kliknij aby powiekszyc zdjecie
Wspomnienie

Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Pochowany na cmentarzu Św. Rocha
Kliknij aby powiekszyc zdjecie
Pochowany na cmentarzu Św. Rocha

Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Życie 04.02.2009
Kliknij aby powiekszyc zdjecie
Życie 04.02.2009

Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Kliknij aby powiekszyc zdjecie


Prof Wieruszewski i prf. Jankowski
Kliknij aby powiekszyc zdjecie
Prof Wieruszewski i prf. Jankowski

Stanisław Edward Wieruszewski należy do tych profesorów Liceum Sienkiewicza, do których w sposób szczególny wspomnieniami wracają absolwenci tej szkoły. Urodził się 16 listopada 1899 roku w Dąbrowie Górniczej. Pochodził z rodziny nie zamożnej. Jego ojciec Stanisław był urzędnikiem, matka miała na imię Apolonia z domu Egelman
Po ukończeniu szkoły elementarnej w Dąbrowie Górniczej, wstąpił do Szkoły Handlowej w Będzinie. Po ukończeniu czterech klas, przeniósł się do Radomia gdzie po ośmiu klasach w Gimnazjum Realnym Męskim 21 czerwca 1920 roku uzyskał świadectwo dojrzałości. Kolejnym etapem edukacji było podjecie studiów na Wydziale Elektrotechnicznym Politechniki Warszawskiej. Niestety dość trudne warunki materialne w domu stały się przyczyna zrezygnowania ze studiów. Wobec zaistniałej sytuacji zdecydował się na edukację w Państwowym Kursie Nauczycielskim w Częstochowie. W 1926 roku ukończył go i od tej pory całe swoje życie poświęcił zawodowi nauczycielskiemu.
18 lipca 1926 roku został zatrudniony w szkole powszechnej w Częstochowie. W międzyczasie ukończył Wyższy kurs Nauczycielski w zakresie matematyki i fizyki.. Egzaminy praktyczne zaliczył bez problemu, pierwszy przed Państwowa Komisja Egzaminacyjną 15 marca 1929 r. w Cieszynie, drugi 26 marca 1930 r. w Cieszynie.
Od 25 maja 1934 r. został zatrudniony w Szkole Powszechnej nr 6, gdzie przepracował aż do 1950 roku.
W czasie okupacji pracował w Częstochowie na stanowisku kierownika szkoły. Tuz po wojnie od władz szkolnych i miejskich otrzymał specjalne podziękowanie za organizowanie i kierowanie tajnego powszechnego nauczania i organizowanie kursów dla nauczycieli. W specjalnym piśmie władze miasta podkreślały, że dzięki temu Częstochowa otrzymała cały zastęp dobrych nauczycieli, co w sytuacji organizacji szkolnictwa w roku 1945 miało olbrzymie znaczenie.
Po wyzwoleniu Stanisław Wieruszewski został dalej zatrudniony jako kierownik szkoły podstawowej. Równocześnie podjął studia w Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie na Wydziale Pedagogicznym, gdzie 30 czerwca 1945 r. otrzymał dyplom magistra filozofii w zakresie pedagogiki z geografią. Od 2 do 12 stycznia 1947 r. uczestniczył w Centralnym Kursie Programowym dla nauczycieli geologii w Zakopanem.
Przez cały czas pracował w szkole aż do 30 września 1950 roku, gdzie na osobista prośbę został zwolniony z tej funkcji i przeniesiony 1 października do Liceum im. H. Sienkiewicza w Częstochowie. Przez kilka lat był nauczycielem matematyki i fizyki. 1 września 1959 r. został zastępca dyrektora szkoły. Na stanowisku tym zatrudniony był do 31 sierpnia 1966 r.
31 sierpnia 1972 r. przeszedł na emeryturę . Od ówczesnych władz Prezydium Miejskiej Rady Narodowej i władz szkolnych otrzymał specjalne pismo z podziękowaniem za wieloletnią , rzetelną i twórczą pracę z młodzieżą.
Nie był to jednak ostatni etap pracy w szkole. Stanisław Wieruszewski pracował w Liceum im. H. Sienkiewicza w Częstochowie do roku 1983 . Było to zaledwie kilka godzin w tygodniu, ale jego bogata wiedza, dalej była przekazywana kolejnemu pokoleniu uczniów.
W jego aktach osobowych można znaleźć własnoręcznie napisany przez niego życiorys . Za każdym razem swój życiorys zaczyna od słów „ ..Jestem Polakiem..” Jest to charakterystyczne dla Profesora Wieruszewskiego.
Był nauczycielem wyjątkowym. Bogata wiedza, niezwykła osobowość i szczególne podejście do młodzieży decydowało o tym , że lekcje z jego udziałem były wyjątkowe i unikalne. Absolwenci wspominają dzisiaj profesora Wieruszewskiego, jako człowieka niezwykłego i osobistym uroku, człowieka, który zapisał się w sposób szczególny w historie IV LO im. H. Sienkiewicza.


WSPOMNIENIE(1899-1992)

Stanisław Wieruszewski
Wybitny pedagog, świetny matematyk, ale przede wszystkim niezwykły człowiek. 4 lutego br. Minęło dokładnie 10 lat od Jego śmierci.
Zbierając materiały o Jego życiu natrafiłam na niewielką garstkę wycinków prasowych, z których z biedą udało mi się ustalić biografię.
Okazało się, że bardziej żyje On w naszej pamięci i dlatego chciałabym „ocalić od zapomnienia” Jego długie, pracowite i skromne życie.
Profesor Wieruszewski to człowiek minionej epoki, nie tylko ze względu na datę urodzenia – 16 listopada 1899 roku, ale przede wszystkim na Jego stosunek do pracy i młodzieży, która była dla Niego najważniejsza. Może dlatego tak bardzo cenił godność młodego człowieka, że sam musiał borykać się z wieloma trudnościami życiowymi.
Po ukończeniu nauki w szkole elementarnej wstąpił do Szkoły Handlowej w Będzinie. Stamtąd przeniósł się do Radomia, gdzie ukończył ośmioklasową Szkołę Realną. Maturę zdał 20 czerwca 1920 roku, a po niej zgłosił się na Wydział Elektrotechniczny Politechniki Warszawskiej. Niestety, z powodów materialnych przerwał studia i podjął pracę zarobkową. Los sprawił, że trafił do Częstochowy. W latach 1925-26 ukończył kursy dla nauczycieli w Częstochowie, a w 1930 roku Wyższy Kurs Nauczycielski z zakresu fizyki i matematyki.
Studia wyższe ukończył w Wolnej Wszechnicy Polskiej, a tytuł magistra filozofii obronił w 1945 roku. Studia ukończone w tak trudnych czasach świadczą o wielkiej determinacji Profesora i szerokich zainteresowaniach. Prace nauczycielską rozpoczął już w 1926 roku w Szkole Powszechnej nr 6, gdzie uczył do 1933 roku, a od lipca 1934 roku aż do 1950 roku pełnił funkcję jej kierownika. Brakuje jednak dokumentów potwierdzających działalność Profesora, bowiem archiwum szkolne zostało spalone w 1945 roku.
Od momentu wybuchu wojny organizował tajne nauczania dla uczniów szkoły powszechnej, niestety, brak jest dokumentów także z tego okresu. Natrafiłam tylko na informację, że pisał na ten temat wspomnienia.
Po wojnie kontynuował pracę w Szkole Podstawowej nr 6 przy ul. Krakowskiej, skąd 1 września 1950 roku na własna prośbę został przeniesiony do Szkoły Powszechnej i Liceum im. H. Sienkiewicza. Początkowo był tam nauczycielem matematyki, a w latach 1959-66 pełnił funkcję wicedyrektora.
Na emeryturę odszedł 31 sierpnia 1972 roku, nadal jednak pracował w niepełnym wymiarze. Ucząc matematyki przez wiele lat ciągle poszukiwał nowych metod. Był autorem wielu prac z zakresu nauczania matematyki. W latach 1958-60 prowadził z dużym sukcesem eksperyment w nauczaniu matematyki, o czym mogłam się sama przekonać.
Ja, uczennica o zainteresowaniach humanistycznych, polubiłam matematykę, ponieważ Profesor Wieruszewski pomógł mi ją zrozumieć i nagle okazała się ona lekka, łatwa i przyjemna. Swoja metodę nauczania przedstawił w pracy „Próba kształtowania pracy samodzielnej ucznia na lekcjach matematyki pod kierunkiem nauczyciela”.
To nie jedyne osiągnięcia mojego wspaniałego nauczyciela, dla którego matematyka i nauczanie było pasją.
Napisał również prace: „Obliczanie różnicy kwadratów dwóch liczb”, „Rozkładanie liczb na czynniki pierwsze”, „Środki podnoszenia wyników nauczania z matematyki”.
Za swoją prace otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złotą Odznakę ZNP, Medal 750-lecia Częstochowy.
Powyższe informacje przedstawiają jednowymiarowy obraz człowieka. Tyle, co zostaje po wielu wybitnych postaciach w hasłach encyklopedycznych. encyklopedycznych w przypadku Profesora Stanisława Wieruszewskiego trudno do końca ustalić fakty. Nie zabiegał nigdy o popularność, żył skromnie, jakby na uboczu. I tylko osobisty z Nim kontakt dawał pełny Jego obraz. Mogą to potwierdzić pewnie wszyscy.
Żył i pracował dla młodzieży. Świadczy o tym Jego radość z oddania pięknego budynku Szkoły Powszechnej nr 6 w 1934 roku. Cieszył się dlatego, że gmach miał służyć dzieciom. Był to, jak na owe czasy budynek bardzo nowoczesny i doskonale wyposażony. Po wielu latach tułania się można było tam rozwinąć skrzydła. Profesor zorganizował w nim wzorcową pracownię fizyczną. Niedługo jednak dane mu było cieszyć się dobrymi warunkami pracy. Wybuch wojny rzucił nowe wyzwania. Ale w 50-letniej karierze Profesora nie było przerwy. Służył uczniom zawsze.
Sam miał w młodości trudne warunki materialne i dlatego w czasie swojej pracy starał się dbać o uczniów biednych i skrzywdzonych przez los. Swoją opieką nauczycielską otaczał uczniów słabych, jak również tych, którzy starali się dorównać Mu w rozwiązywaniu ambitnych zadań. Brak jest słów, żeby oddać wszelkie zalety tego wybitnego pedagoga. Był zwolennikiem zindywidualizowanego nauczania matematyki. Wiedział, że każdy uczeń ma inne predyspozycje. Sama doświadczyłam Jego anielskiej cierpliwości. Dawał mi szansę wielokroć, aż do skutku. Szkoda, że nie mogłam przez cztery lata brać udziału w tym cudownym procesie poznawania matematyki. Cieszę się, że uczył mnie chociaż przez rok.
Kiedy w 1960 roku zaczęłam edukację w Liceum im. H.Sienkiewicza, prof. Stanisław Wieruszewski miał już 61 lat. Był doświadczonym pedagogiem, ogólnie szanowanym wicedyrektorem szkoły. My mieliśmy 13 lub 14 lat i byliśmy tacy sami jak dzisiejsi licealiści: żywi, wykorzystujący słabość nauczycieli… Rozpoznaliśmy jednak, że mamy lekcje z kimś wyjątkowym. Na zajęciach z matematyki był absolutny spokój, ale nie wynikał on ze strachu. Czuliśmy przed Profesorem respekt. Jednocześnie imponował On nam swoją wiedzą i postawą, umiejętnością rozwiązywania zawiłości matematycznych. Nasze młode serca wyczuwały w Profesorze przyjaciela. Pamiętam dokładnie ten moment, kiedy odkryłam ogromne ciepło i życzliwość, jaką miał w oczach nasz kochany nauczyciel.
Dziś wiem, że był dla nas autorytetem.
Przez wszystkie lata mojej edukacji w Liceum H. Sienkiewicza nie dało się zauważyć, aby Profesor uwikłał się w politykę. Pracował w bardzo trudnych czasach, a i sytuacja Jego samego jako wicedyrektora nie była chyba łatwa. On jednak był ponad tym wszystkim. Praca nauczyciela była sensem Jego życia, oddawał się jej bez reszty. A niezależna postawa nam, jak był prawym człowiekiem, bez względu na uwarunkowania polityczne.
Prof. Stanisław Wieruszewski nie mógł mnie przygotować do matury. Jednak do dziś jestem przekonana, że zdałam ją dzięki Niemu. Czułam nad sobą Jego opiekę i wiedziałam, że mi dobrze życzy. Poniosłam tylko jedną ofiarę: to dla Niego, mojego ukochanego Profesora, nie ścinałam mojego bardzo długiego warkocza.
Po ukończeniu Liceum H. Sienkiewicza i studiów często spotykałam Profesora. Mimo upływu lat dalej pracował, udzielając lekcji matematyki, jak zawsze życzliwy ludziom.
Zmarł w czasie ferii zimowych. Jak na ironię, Ci, którym poświęcił całe życie, nie przyszli na pogrzeb. Może taka była Jego wola? Żył 93 lata, cicho i skromnie, i tak cicho umarł.
To wspomnienie napisałam w imieniu swoim i Towarzystwa Wychowanków i Przyjaciół Gimnazjum i Liceum im. H. Sienkiewicza w Częstochowie. Dawniej uczniowie zrzeszeni w Towarzystwie pragną odnowić pomnik Profesora Stanisława Wieruszewskiego znajdujący się na cmentarzu św. Rocha. Liczymy na wsparcie finansowe tej inicjatywy wszystkich, którzy mają we wdzięcznej pamięci swojego nauczyciela.
Maria Głębocka
„Gazeta w Cz-wie” 15.02.2002



Wieruszewski Stanisław (1899-1993)
Urodził się 16.11.1899r. w Dąbrowie Górniczej. Po ukończeniu nauki w szkole elementarnej wstąpił do Szkoły Handlowej w Będzinie. Stamtąd przeniósł się do Radomia, gdzie ukończył ośmioklasową Szkołę Realną. Maturę zdał 20.06.1920r., a następnie został przyjęty na Wydział Elektryczny Politechniki Warszawskiej. Warunki materialne nie pozwalały mu na kontynuowanie nauki. Przeniósł się do Częstochowy i podjął pracę zarobkową. W latach 1925-1926 ukończył kurs dla nauczycieli w Częstochowie, Częstochowie Częstochowie 1930 uzyskał dyplom Wyższego Kursu Nauczycielskiego Nauczycielskiego zakresu fizyki matematyki. Studnia wyższe ukończył w Wolnej Wszechnicy Polskiej uzyskując tytuł magistra filozofii w 1945r.
Pracę nauczycielską rozpoczął w 1926r. jako nauczyciel w Szkole Podstawowej Nr 6 w Częstochowie, istniejącej i funkcjonującej do chwili obecnej. Zorganizował również nowoczesną pracownie fizyki.
Od momentu wybuchu II wojny światowej organizował tajne nauczanie, początkowo dla uczniów Szkoły Powszechnej Nr 6 w Częstochowie. Nauczycielskiego 1942r. gestapo usiłowało aresztować przewodniczącego TON-u Bolesława Stępnia, musiał opuścić Częstochowę. Na to stanowisko powołany został Stanisław Wieruszewski i funkcję te pełnił do końca wojny, organizując i koordynując tajne nauczanie w szkolnictwie powszechnym na terenie miasta Częstochowy.
Po wojnie kontynuował pracę kierowniczą w Szkole Podstawowej Nr 6 w Częstochowie przy ul. Krakowskiej. Pełnił również funkcję przewodniczącego Komisji weryfikacyjnej przy Wydziale Oświaty do spraw związanych z zaliczaniem pracy tajnego nauczania na ziemi częstochowskiej.
Z dniem 01.09.1950r. na własna prośbę został przeniesiony do Szkoły Powszechnej i Liceum im. Henryka Sienkiewicza w Częstochowie. Będąc wicedyrektorem Liceum prowadził tzw. Klasy Pedagogiczne dające absolwentom świadectwo dojrzałości i dyplom nauczyciela upoważniającego do nauczania w szkolnictwie podstawowym.
Ucząc matematyki poszukiwał nowych metod nauczania, prowadził z dobrymi rezultatami eksperymenty pozwalające młodzieży osiągnąć bardzo dobre wyniki oraz przybliżać ten przedmiot wychowankom. Matematyka i jej nauczanie było życiową pasją profesora Wieruszewskiego. Wydał kilkanaście prac naukowych związanych z nauczaniem matematyki.
Na emeryturę odszedł 31.08.1972r. pracując jeszcze przez kilka lat w niepełnym wymiarze czasu .
Profesor Stanisław Wieruszewski był wybitnym pedagogiem, świetnym matematykiem, ale przede wszystkim niezwykłym człowiekiem, szanowanym przez młodzieżi środowisko ludzi dorosłych. To on zaszczepił w piszących ten artykuł miłość do dzieci i młodzieży, pokazał jak ważna i zarazem trudna jest praca nauczyciela, będąc wykładowcą pedagogiki, psychologii i wychowawcą klasy pedagogicznej Liceum im. Henryka Sienkiewicza w Częstochowie,
Za swoją pracę i znakomite osiągnięcia otrzymał wiele wyróżnień, nagró i odznaczeń, m.in.: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złotą Odznakę ZNP, Medal 750-lecia Częstochowy.
Zmarł w 1993r.- pochowany na cmentarzu Św. Rocha w Częstochowie.
Opracowali: Ignacy Leszek Binert, Bonifacy Tyfel, Stefan Wolak.


„ENCYKLOPEDIA Związku Nauczycielstwa Polskiego Województwa Śląskiego Część III” Wydawnictwo ZNP. Związek Nauczycielstwa Polskiego Zarząd Okręgu Śląskiego z Katowicach.

Pochowany na cmentarzu Św. Rocha.

Lokalizacja grobu : sektor 36, nr rzędu E, nr grobu 10

http://polskie-cmentarze.com/roch/czestochowa/grobonet/start.php?id=detale&idg=14468&inni=0


[Komentarze (7)]
- Redakcja Strony -
- Absolwenci -
- Wyszukiwanie -
- IV L.O. w Internecie -
- Absolwenci innych LO -





Projekt i wykonanie: © 2005 Tomasz 'Skeli' Witaszczyk, all rights reserved.
Modified by X-bot
Hosting stron internetowych